- 236
- 1000
- 1000
- 1000
دینداری در بحران؛ ما و قرآن کریم، 10
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «دینداری در بحران؛ ما و قرآن کریم» جلسه دهم: ولایت ذیل ربوبیت، سال 1404
بحث ما «دینداری در دوران بحران» است؛ بحران برای ماست نه برای خدای متعال، و اتفاقاً همانطور که بیمار در بیماری خود بیشتر به پزشک نیاز دارد تا دوره ی پیشگیری، ما هم در بحران بیشتر به توجّه نیاز داریم و از آنطرف هم حواس ما جمعتر است.
خود این موضوع که بیمار متوجّه شود بیمار است، اولین قدم و شاید مهمترین قدم بیماری است، بعضی اوقات بیمار به بیماری خود تن نمیدهد که درمان شود.
بحران باعث میشود که من بفهمم به «رَبّ» نیاز دارم و بیکس و کار نیستم و بیکس و کار نمیتوانم زندگی و تحمّل کنم.
طرف طنزنویس بود، کاریکاتوریست بود، ظاهر امر این است که آثار اینها دائماً دیگران را میخنداند، ولی با خودکشی از دنیا رفت.
یعنی حال ما با گناه خوب نمیشود، حال ما با دوری از خدا خوب نمیشود، ممکن است تخدیری داشته باشد و گناه یا لغو یا لهو یا باطل لحظاتی ما را سرگرم کند اما بلافاصله غم بر دل انسان هجوم میآورد.
آن کسی که ما را خلق کرده است و برای ما برنامه ریزی کرده است، طوری ما را ساخته است که ما با یاد خدا آرام شویم؛ هر چیزی غیر از این ما را آرام کند، مجازی است، دروغین است، تخیلی است، حواس پرتکن است، موجب حسرت و پشیمانی است.
اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین به ما فرموده اند که بر سر سفره ی قرآن کریم بروید، ما هم از بین این نعمت های شاه وارِ آیات قرآن کریم، فعلاً در محضر کلمه ی «رَبّ» هستیم.
بحث ما «دینداری در دوران بحران» است؛ بحران برای ماست نه برای خدای متعال، و اتفاقاً همانطور که بیمار در بیماری خود بیشتر به پزشک نیاز دارد تا دوره ی پیشگیری، ما هم در بحران بیشتر به توجّه نیاز داریم و از آنطرف هم حواس ما جمعتر است.
خود این موضوع که بیمار متوجّه شود بیمار است، اولین قدم و شاید مهمترین قدم بیماری است، بعضی اوقات بیمار به بیماری خود تن نمیدهد که درمان شود.
بحران باعث میشود که من بفهمم به «رَبّ» نیاز دارم و بیکس و کار نیستم و بیکس و کار نمیتوانم زندگی و تحمّل کنم.
طرف طنزنویس بود، کاریکاتوریست بود، ظاهر امر این است که آثار اینها دائماً دیگران را میخنداند، ولی با خودکشی از دنیا رفت.
یعنی حال ما با گناه خوب نمیشود، حال ما با دوری از خدا خوب نمیشود، ممکن است تخدیری داشته باشد و گناه یا لغو یا لهو یا باطل لحظاتی ما را سرگرم کند اما بلافاصله غم بر دل انسان هجوم میآورد.
آن کسی که ما را خلق کرده است و برای ما برنامه ریزی کرده است، طوری ما را ساخته است که ما با یاد خدا آرام شویم؛ هر چیزی غیر از این ما را آرام کند، مجازی است، دروغین است، تخیلی است، حواس پرتکن است، موجب حسرت و پشیمانی است.
اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین به ما فرموده اند که بر سر سفره ی قرآن کریم بروید، ما هم از بین این نعمت های شاه وارِ آیات قرآن کریم، فعلاً در محضر کلمه ی «رَبّ» هستیم.
تاکنون نظری ثبت نشده است