display result search
- 125
- 1000
- 1000
- 1000
دینداری در بحران؛ ما و قرآن کریم، 4
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «دینداری در بحران؛ ما و قرآن کریم» جلسه چهارم: رشد و کمال انسان، سال 1404
قدر و قیمت دینداری اتفاقاً در بحرانها شناخته میشود، در بحرانهاست که گوش شنوا برای این موضوع پیدا میشود، گرچه دینداری برای همیشه است.
دینداری درواقع نوعی نگاه به چگونه زیستن است، درواقع دینداری بهترین شیوه ی نباختن است. دینداری از جنس باور است نه از جنس علم. یعنی هم علم لازم است و هم التزام به علم، که باور را تشکیل میدهند.
کسی مثل من که بعضی از کارهای درست را انجام نمیدهد یا نعوذبالله مرتکب بعضی از محرّمات میشود، ضعف علم ندارد که نداند حرام است یا واجب است، بلکه التزام به علم خود ندارد. باور به معنای التزام به علم است.
محضر قرآن کریم هستیم، چون اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین به ما اینطور فرمودهاند. امیرالمؤمنین علیه أفضل صلوات المصلین که در کَرَمِ ایشان شبهه نیست، از ما خواسته است که بر سرِ سفره ی قرآن کریم بنشینیم. یعنی اگر راهی بهتر و نزدیکتر و بی دردسرتر وجود داشت و امیرالمؤمنین صلوات الله علیه ما را به راه دیگری فرستاده بود که این برخلافِ کَرَمِ حضرت بود.
انسان از بین صدها دلیل با حسن ظن به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه یقین میکند که باید پای سفره ی قرآن کریم بنشیند. عرض کردیم که قرآن کریم پشت و پناه امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، پس معلوم است که پشت و پناه ما هم هست، قرآن کریم رهنمای طریقِ انبیاء و اولیاء است، پس واضح است که راهنمای طریق ما هم هست.
البته در این مطالعه ی آیات قرآن کریم… که این کتاب خواندنی است… ویژگی هایی هست که شاید فرصت نشود ما در این دهه به آن بپردازیم که مثلاً آدابِ فهم قرآن کریم چیست، فعلاً با آیاتی کار داریم که فهم آنها مشکل نیست، بلکه التزام به علم آن آیات مهم است، وگرنه خواندن قرآن کریم آدابی دارد.
قرآن کریم خواندنی است، نه اینکه ما آیاتی را بی توجّه صرفاً برای ثواب بخوانیم، البته نمیخواهم عرض کنم که اگر کسی آیاتی را بی توجّه بخواند به او ثواب نمیدهند، اما به نسبت آنچه باید بدهند هیچ است، و نسبت به کارکرد قرآن کریم هم هیچ است.
اساساً کسی نمیگوید من روزانه سی ثانیه ملتزم هستم که این نرم افزارِ مسیریاب را نگاه کنم! ارزش نرم افزار مسیریاب در یافتنِ مسیر است؛ قرآن کریم مسیریاب است. یعنی باید به این قصد خوانده شود که به علمی که میدهد عمل کنیم، وگرنه فایده ای ندارد، یعنی آن فایده ای که باید را ندارد، آن ارزشی که باید را ندارد، آن بهره ای که باید ببریم را نمیبریم.
قدر و قیمت دینداری اتفاقاً در بحرانها شناخته میشود، در بحرانهاست که گوش شنوا برای این موضوع پیدا میشود، گرچه دینداری برای همیشه است.
دینداری درواقع نوعی نگاه به چگونه زیستن است، درواقع دینداری بهترین شیوه ی نباختن است. دینداری از جنس باور است نه از جنس علم. یعنی هم علم لازم است و هم التزام به علم، که باور را تشکیل میدهند.
کسی مثل من که بعضی از کارهای درست را انجام نمیدهد یا نعوذبالله مرتکب بعضی از محرّمات میشود، ضعف علم ندارد که نداند حرام است یا واجب است، بلکه التزام به علم خود ندارد. باور به معنای التزام به علم است.
محضر قرآن کریم هستیم، چون اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین به ما اینطور فرمودهاند. امیرالمؤمنین علیه أفضل صلوات المصلین که در کَرَمِ ایشان شبهه نیست، از ما خواسته است که بر سرِ سفره ی قرآن کریم بنشینیم. یعنی اگر راهی بهتر و نزدیکتر و بی دردسرتر وجود داشت و امیرالمؤمنین صلوات الله علیه ما را به راه دیگری فرستاده بود که این برخلافِ کَرَمِ حضرت بود.
انسان از بین صدها دلیل با حسن ظن به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه یقین میکند که باید پای سفره ی قرآن کریم بنشیند. عرض کردیم که قرآن کریم پشت و پناه امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، پس معلوم است که پشت و پناه ما هم هست، قرآن کریم رهنمای طریقِ انبیاء و اولیاء است، پس واضح است که راهنمای طریق ما هم هست.
البته در این مطالعه ی آیات قرآن کریم… که این کتاب خواندنی است… ویژگی هایی هست که شاید فرصت نشود ما در این دهه به آن بپردازیم که مثلاً آدابِ فهم قرآن کریم چیست، فعلاً با آیاتی کار داریم که فهم آنها مشکل نیست، بلکه التزام به علم آن آیات مهم است، وگرنه خواندن قرآن کریم آدابی دارد.
قرآن کریم خواندنی است، نه اینکه ما آیاتی را بی توجّه صرفاً برای ثواب بخوانیم، البته نمیخواهم عرض کنم که اگر کسی آیاتی را بی توجّه بخواند به او ثواب نمیدهند، اما به نسبت آنچه باید بدهند هیچ است، و نسبت به کارکرد قرآن کریم هم هیچ است.
اساساً کسی نمیگوید من روزانه سی ثانیه ملتزم هستم که این نرم افزارِ مسیریاب را نگاه کنم! ارزش نرم افزار مسیریاب در یافتنِ مسیر است؛ قرآن کریم مسیریاب است. یعنی باید به این قصد خوانده شود که به علمی که میدهد عمل کنیم، وگرنه فایده ای ندارد، یعنی آن فایده ای که باید را ندارد، آن ارزشی که باید را ندارد، آن بهره ای که باید ببریم را نمیبریم.
تاکنون نظری ثبت نشده است