display result search
سخنرانی حجت الاسلام اسماعیل رمضانی با موضوع «خانواده خوشبخت»، جلسه هفدهم: حمایت خدا از بنده، سال 1402
یکی از چیزهایی که باید بدانید این را و به آن توجه داشته باشید این است که امتحان‌های خداوند متعال سؤال تک جوابی نیست. جواب درست و غلط نیست. دقت بکنید چی منظورم است. امتحانات خدا جوابش همانی است که تو فکر می‌کنی. اگر یک کسی در حوادث به آن چیزی که فکر می‌کند که خدا از او می‌خواهد عمل بکند اصلاً مهم نیست که درست فکر کرده یا غلط.
خداوند متعال از فهم بنده اش تحت هر شرایطی حمایت می‌کند. این را دقت بکنید. بعضی ها از من می‌پرسیدند که حاج آقا تا حالا شده بالای منبر چیزی را بگویی و بعد مثلاً متوجه بشوی اشتباه گفته ای. گفتم آره. مثلاً یک مورد که خودم یادم هست، نه بالای منبر ولی پایین منبر از من پرسیدند که ما برویم حرم امام حسین علیه السلام ماه مبارک یا روزه بگیریم؟ من تا یک سال پیش دو سال پیش جواب می‌دادم که بروید حرم نمی‌خواهد روزه بگیرید ولی بعداً توجهم به یک سری روایات جلب شد و بعد رفتم دیدم اصلاً یک همچنین سؤالی زمان معصوم علیه السلام از خود معصوم پرسیده شده و من آن را ندیده ام و پرسیده بودن که آقا ما روزه ماه مبارک را بگیریم یا بریم کربلا؟ آقا فرموده بود روزه بگیرید. من چند نفر را فرستاده بودم کربلا و امام صادق علیه السلام فرموده بودند که روزه بگیرید. اما ان چیزی که من را آروم می‌کنه چیست؟ این است که ان موقع که میگویم باورم این است که امام زمان علیه السلام ان نظرش است. یعنی برخلاف چیزی که می‌فهمم یک، دو برخلاف ان قدری که می‌فهمم. گاهی اوقات آدم یک چیزی رو 50 درصد مطمئن است 80 درصدی بیان کند. با زور 100درصدی بیان کند. این هم یک جور دروغ است. اگر چیزی را شک داشتی، گفتی آقا من پنجاه پنجاه نظرم این است. باز هم خیالت راحت. چرا چون تو ان چیزی را که فهمیدی را گفتی.
یکی از چیزهایی که باید بدانید این را و به آن توجه داشته باشید این است که امتحان‌های خداوند متعال سؤال تک جوابی نیست. جواب درست و غلط نیست. دقت بکنید چی منظورم است. امتحانات خدا جوابش همانی است که تو فکر می‌کنی. اگر یک کسی در حوادث به آن چیزی که فکر می‌کند که خدا از او می‌خواهد عمل بکند اصلاً مهم نیست که درست فکر کرده یا غلط.
خداوند متعال از فهم بنده اش تحت هر شرایطی حمایت می‌کند. این را دقت بکنید. بعضی ها از من می‌پرسیدند که حاج آقا تا حالا شده بالای منبر چیزی را بگویی و بعد مثلاً متوجه بشوی اشتباه گفته ای. گفتم آره. مثلاً یک مورد که خودم یادم هست، نه بالای منبر ولی پایین منبر از من پرسیدند که ما برویم حرم امام حسین علیه السلام ماه مبارک یا روزه بگیریم؟ من تا یک سال پیش دو سال پیش جواب می‌دادم که بروید حرم نمی‌خواهد روزه بگیرید ولی بعداً توجهم به یک سری روایات جلب شد و بعد رفتم دیدم اصلاً یک همچنین سؤالی زمان معصوم علیه السلام از خود معصوم پرسیده شده و من آن را ندیده ام و پرسیده بودن که آقا ما روزه ماه مبارک را بگیریم یا بریم کربلا؟ آقا فرموده بود روزه بگیرید. من چند نفر را فرستاده بودم کربلا و امام صادق علیه السلام فرموده بودند که روزه بگیرید. اما ان چیزی که من را آروم می‌کنه چیست؟ این است که ان موقع که میگویم باورم این است که امام زمان علیه السلام ان نظرش است. یعنی برخلاف چیزی که می‌فهمم یک، دو برخلاف ان قدری که می‌فهمم. گاهی اوقات آدم یک چیزی رو 50 درصد مطمئن است 80 درصدی بیان کند. با زور 100درصدی بیان کند. این هم یک جور دروغ است. اگر چیزی را شک داشتی، گفتی آقا من پنجاه پنجاه نظرم این است. باز هم خیالت راحت. چرا چون تو ان چیزی را که فهمیدی را گفتی.
تاکنون نظری ثبت نشده است