display result search
- 438
- 1000
- 1000
- 1000
غضب،محافظ دین و جامعه‌ی دینی، 6
سخنرانی حجت الاسلام اسماعیل رمضانی با موضوع " غضب،محافظ دین و جامعه‌ی دینی"، جلسه ششم: جایگاه اصلی غضب، سال 1404
عرض کردیم که خداوند متعال غضب را به عنوان یک نیروی محافظ از دین و ارزش ها در وجود انسان قرار داده است و اگر غضب در وجود انسان نبود، هیچ جهادی شکل نمی گرفت، هیچ مبارزه ای شکل نمی گرفت و هیچ ارزشی محافظ نداشت. شبیه مردی که زن دارد اما غیرت ندارد، آن وقت این زن بدون محافظ می ماند. انسان وقتی که وظیفه حفاظت از یک ارزش را دارد باید به نیروی غضب مجهز باشد و خداوند متعال این ودیعه را در وجودش نهاده است که حریم حق محافظ داشته باشد. به همان میزان که این غضب در وجود انسان حیاتی برای حفظ حق هست، اگر دچار انحراف شود، اگر دور غیر حق شکل بگیرد، اگر دور هوای نفس شکل بگیرد به همین سادگی نیروی محافظ تبدیل می شود به نیروی مهاجم. شبیه بیماری خودایمنی که آن عناصری که در وجود انسان هستند، در جسم انسان هستند که محافظت کنن از بدن انسان، یکدفعه خود همان ها حمله می کنند به مفاصل، به پوست و به جاهای دیگر بدن خودشان. غضب جابه جا شده، خداوند متعال هر جایی رحمتی را وضع کرده است. یکی از جاهایی که خداوند متعال رحمتش را وضع کرده است، بین زن و شوهرهاست که باید رحمت وضع شده، جعل، مودت و رحمت خداست. در خانواده جای غضب نیست. این ها در یک جامعه بیمار در یک جامعه ای که هوای نفس درش زنده است، نیروی غضب مهاجم به کفار نیروی غضب مهاجم به حرام، یک دفعه تغییر جهت می دهد و حمله می کند به جاهایی که قرار بود بینش رحمت باشد. تفرقه بین مومنین از اینجا شکل می گیرد، از غضب منحرف چون تو قرار بود بین خودت و برادر دینی ات برادری برپا باشد، رحمت برپا باشد اما یکدفعه این نیروی مهاجمی که این نیروی محافظی که قرار بود در کفر تو را محافظت کند، حمله می کند به بافت سالم و جامعه دینی رو به تفرقه دچار می کند. نشانه جامعه ایمانی بیمار در زمینه غضب تفرقه است. تفرقه نشانه این هست که این جامعه بیمار هست و غضبش نباید به همدیگر تحریک می شد. امیرالمومنین در کلامی می فرمایند: تفرقه هست ولی مراقب باشید جامعه به تفرقه دچار نشود. اگر جامعه به تفرقه دچار شود، به تیم کشی دچار شود، افراد با انگیزه های مختلف یک وقتی همه برای خدا آمدند گاهی هم برای چیزای دیگر. اگر غضب تان حول حریم حق شکل گرفته بود می توانستیم ورق را برگردانیم. جاهلیتی که مولا در کلامشان می فرمایند نه به این معناست که قرآن و خدا را کنار می گذارند و از این به بعد دوباره سنگ می آورند و می پرستند، اصلا امکان بازگشت جامعه به آن فضا نبود. فرهنگ جاهلیت، فرهنگ تفرقه بر اساس تعصب فرهنگ جاهلیت است. کفر آنجایی هست که غضبت دور خدا شکل نگیرد دیگر کفر مگر شاخ و دم دارد؟ کفر حذف خداست، کفر پوشاندن جای خداست. در جامعه ایمانی با بدی مقابله می شود، نه با بد. هر وقت موقع غضب تصویر یک شخص در ذهنت می آید، تو به کینه مبتلا شدی. تو از بدی به بد منتقل شدی. جامعه ایمانی با بد در نمی افتد، با بدی در می افتد.
عرض کردیم که خداوند متعال غضب را به عنوان یک نیروی محافظ از دین و ارزش ها در وجود انسان قرار داده است و اگر غضب در وجود انسان نبود، هیچ جهادی شکل نمی گرفت، هیچ مبارزه ای شکل نمی گرفت و هیچ ارزشی محافظ نداشت. شبیه مردی که زن دارد اما غیرت ندارد، آن وقت این زن بدون محافظ می ماند. انسان وقتی که وظیفه حفاظت از یک ارزش را دارد باید به نیروی غضب مجهز باشد و خداوند متعال این ودیعه را در وجودش نهاده است که حریم حق محافظ داشته باشد. به همان میزان که این غضب در وجود انسان حیاتی برای حفظ حق هست، اگر دچار انحراف شود، اگر دور غیر حق شکل بگیرد، اگر دور هوای نفس شکل بگیرد به همین سادگی نیروی محافظ تبدیل می شود به نیروی مهاجم. شبیه بیماری خودایمنی که آن عناصری که در وجود انسان هستند، در جسم انسان هستند که محافظت کنن از بدن انسان، یکدفعه خود همان ها حمله می کنند به مفاصل، به پوست و به جاهای دیگر بدن خودشان. غضب جابه جا شده، خداوند متعال هر جایی رحمتی را وضع کرده است. یکی از جاهایی که خداوند متعال رحمتش را وضع کرده است، بین زن و شوهرهاست که باید رحمت وضع شده، جعل، مودت و رحمت خداست. در خانواده جای غضب نیست. این ها در یک جامعه بیمار در یک جامعه ای که هوای نفس درش زنده است، نیروی غضب مهاجم به کفار نیروی غضب مهاجم به حرام، یک دفعه تغییر جهت می دهد و حمله می کند به جاهایی که قرار بود بینش رحمت باشد. تفرقه بین مومنین از اینجا شکل می گیرد، از غضب منحرف چون تو قرار بود بین خودت و برادر دینی ات برادری برپا باشد، رحمت برپا باشد اما یکدفعه این نیروی مهاجمی که این نیروی محافظی که قرار بود در کفر تو را محافظت کند، حمله می کند به بافت سالم و جامعه دینی رو به تفرقه دچار می کند. نشانه جامعه ایمانی بیمار در زمینه غضب تفرقه است. تفرقه نشانه این هست که این جامعه بیمار هست و غضبش نباید به همدیگر تحریک می شد. امیرالمومنین در کلامی می فرمایند: تفرقه هست ولی مراقب باشید جامعه به تفرقه دچار نشود. اگر جامعه به تفرقه دچار شود، به تیم کشی دچار شود، افراد با انگیزه های مختلف یک وقتی همه برای خدا آمدند گاهی هم برای چیزای دیگر. اگر غضب تان حول حریم حق شکل گرفته بود می توانستیم ورق را برگردانیم. جاهلیتی که مولا در کلامشان می فرمایند نه به این معناست که قرآن و خدا را کنار می گذارند و از این به بعد دوباره سنگ می آورند و می پرستند، اصلا امکان بازگشت جامعه به آن فضا نبود. فرهنگ جاهلیت، فرهنگ تفرقه بر اساس تعصب فرهنگ جاهلیت است. کفر آنجایی هست که غضبت دور خدا شکل نگیرد دیگر کفر مگر شاخ و دم دارد؟ کفر حذف خداست، کفر پوشاندن جای خداست. در جامعه ایمانی با بدی مقابله می شود، نه با بد. هر وقت موقع غضب تصویر یک شخص در ذهنت می آید، تو به کینه مبتلا شدی. تو از بدی به بد منتقل شدی. جامعه ایمانی با بد در نمی افتد، با بدی در می افتد.
تاکنون نظری ثبت نشده است