display result search
سخنرانی حجت الاسلام اسماعیل رمضانی با موضوع «خانواده خوشبخت»، جلسه شانزدهم: امنیت در خانواده، سال 1402
مطلقاً نباید بین اعضای یک جمع ترس حاکم باشد. یکی از چیزهایی که جمع را می‌تواند به هم بریزد و می‌تواند تضعیف کند و انرژی افراد را نسبت به همدیگر تخلیه بکند حس ناامنی ای است که افراد از همدیگر بگیرند. ترسی که بین اعضا حاکم باشد، اگر در یک خانواده‌ای اعضای خانواده از هم بترسند افراد به جای اینکه تلاش بکنند که خوب باشند تلاش می‌کنند که وانمود کنند که خوب بشوند. برای همین میانبر نفاق را انتخاب می‌کنند و بعدها اگر با ترس‌های دیگه‌ای هم روبه رو بشوند متناسب با همان ترس‌ها نفاق به خرج خواهند داد. خانواده و جامعه باید امن باشند. هیچ هیچ هیچ ترسی بینشان نباید باشد. تحت هیچ شرایطی. مطلقاً اعضا نباید از هم بترسند و احساس ناامنی بکنند. مؤمن، جامعه ایمانی، جامعه امن و هر چیزی که با ماده امن ساخته میشود ویژگی اش این است که ترس بینشان حاکم نیست. داخل پرانتز چیزی را خدمت شما عرض بکنم. هیبت پدر یک چیز است، ترس از پدر یک چیز دیگر است. اینها با هم خیلی فاصله دارد. هیبت مراعات عظمت است. ترس نیست. من تا آخر عمر حاج آقا مجتبی تهرانی هم هیچ وقت نتوانستم تو چشمانش به صورت مستقیم خیره بشوم. هیچوقت نمی شد ممتد به چشماش خیره شد. همیشه تا یک کمی مثلاً سه چهار ثانیه بیشتر که چشم تو چشم می شدیم وادار میشدی که چشمت را بیندازی پایین. اگر دعوات می‌کرد که دیگه هیچ. اگر تند باهات حرف می‌زد که دیگه هیچ. اما به محض اینکه از اون اتمسفر خارج میشدی می آمدی این طرف تر دلتنگ‌ترین آدم روی زمین بودی.
مطلقاً نباید بین اعضای یک جمع ترس حاکم باشد. یکی از چیزهایی که جمع را می‌تواند به هم بریزد و می‌تواند تضعیف کند و انرژی افراد را نسبت به همدیگر تخلیه بکند حس ناامنی ای است که افراد از همدیگر بگیرند. ترسی که بین اعضا حاکم باشد، اگر در یک خانواده‌ای اعضای خانواده از هم بترسند افراد به جای اینکه تلاش بکنند که خوب باشند تلاش می‌کنند که وانمود کنند که خوب بشوند. برای همین میانبر نفاق را انتخاب می‌کنند و بعدها اگر با ترس‌های دیگه‌ای هم روبه رو بشوند متناسب با همان ترس‌ها نفاق به خرج خواهند داد. خانواده و جامعه باید امن باشند. هیچ هیچ هیچ ترسی بینشان نباید باشد. تحت هیچ شرایطی. مطلقاً اعضا نباید از هم بترسند و احساس ناامنی بکنند. مؤمن، جامعه ایمانی، جامعه امن و هر چیزی که با ماده امن ساخته میشود ویژگی اش این است که ترس بینشان حاکم نیست. داخل پرانتز چیزی را خدمت شما عرض بکنم. هیبت پدر یک چیز است، ترس از پدر یک چیز دیگر است. اینها با هم خیلی فاصله دارد. هیبت مراعات عظمت است. ترس نیست. من تا آخر عمر حاج آقا مجتبی تهرانی هم هیچ وقت نتوانستم تو چشمانش به صورت مستقیم خیره بشوم. هیچوقت نمی شد ممتد به چشماش خیره شد. همیشه تا یک کمی مثلاً سه چهار ثانیه بیشتر که چشم تو چشم می شدیم وادار میشدی که چشمت را بیندازی پایین. اگر دعوات می‌کرد که دیگه هیچ. اگر تند باهات حرف می‌زد که دیگه هیچ. اما به محض اینکه از اون اتمسفر خارج میشدی می آمدی این طرف تر دلتنگ‌ترین آدم روی زمین بودی.
تاکنون نظری ثبت نشده است