display result search
- 528
- 1000
- 1000
- 1000
غضب،محافظ دین و جامعه‌ی دینی، 8
سخنرانی حجت الاسلام اسماعیل رمضانی با موضوع " غضب،محافظ دین و جامعه‌ی دینی"، جلسه هشتم: غضب منحرف، منشا تفرقه، سال 1404
غضب مرز ایمان، مرز دین و هویت ایمانی انسان را تشکیل می دهد. غضب محافظ ارزش هاست، غضب محافظ دین و جامعه دینی است و خداوند متعال به عنوان یک نیروی دفاعی و محافظ این قدرت را در وجود انسان به ودیعه گذاشته است تا از حریم حق و از حریم الهی با همین نیرو دفاع کند، منتها وقتی که غضب دور محبوب ناشایستی شکل بگیرد به همان میزانی که سر جایش حیاتی و ضروری هست اما وقتی از محور خودش خارج شود خطرناک می شود و به نیروی مهاجم تبدیل می شود یعنی چیزی که قرار بود دفاع بکند، خودش می شود مهاجم. مانند بیماری های خودایمنی که نیروهای محافظ بدن به بافت های سالم بدن حمله می کنند در حالیکه قرار بود با میکروب ها مبارزه بکنند و جلوی بیماری انسان را بگیرند ولی خودشان تولید بیماری می کنند. مومن هم اگر به غضب اشتباهی دچار شود، به جاهایی حمله می کند که اتفاقا نقاط قوت بود. غضب منحرف شده خودش به یک درد تبدیل می شود، غضب منحرف شده خودش به یک نیروی مهاجمی تبدیل می شود که باید دنبال یکی بگردیم از خود این دفاع بکند. چیزی که قرار بود مدافع ما باشد به خودمان حمله می کند. غضب از محور خارج شده به انجا حمله می کند و بافت سالم را تخریب می کند، مثلا خانواده جز جاهایی که خداوند متعال جعل مودت و رحمت کرده است و غضب منحرف می تواند به آن حمله کند و هر جایی که خدا گفته با هم یکی باشید جدایی ایجاد می کند. غضب منحرف منشا تفرقه در جامعه ایمانی می شود. گفتیم یکی از راه های کنترل این غضب روی آوردن به زندگی رباتی هست، ما در یک طراحی بزرگ تر حوادث طراحی خود و تصمیم های خود هستیم و آدم هایی که با ما برخورد دارند، ربات هستند و طبق یه برنامه ای که برای آنها نوشته شده عمل می کنند. مسئله این است که ما یک سری مرزهای یقینی داریم و تکیه بر آن مرزهای یقینی تکلیف ما را در آن جاهایی که مسیر تاریک هست، روشن می کند. اما ما خیلی جاها یقین مان را زیر پا می گذاریم. این مرزهای یقینی اگر رعایت شوند، بسیاری از مشکلات حل می شوند ولو اینکه انسان نتواند آن تصمیم دقیق درست و نهایی را بگیرد. در روایت هست اگر کسی به آنچه که می داند و یقین دارد عمل کند و به آنچه که نمی داند آگاه می شود. تنها راه شکست جامعه ایمانی تفرقه بین مومنین هست نه سلاحی نه هیچی به کار نمی آید، تنها راه شکستن این سد، این است که ما دو گروه بشویم و این هست که ما همدیگر را نتوانیم تحمل کنیم. پیامبر فرمود: هرگاه امت من به کینه گرفتار نشوند، هیچ دشمنی نمی تواند جلوی آنها ایستادگی کند.
غضب مرز ایمان، مرز دین و هویت ایمانی انسان را تشکیل می دهد. غضب محافظ ارزش هاست، غضب محافظ دین و جامعه دینی است و خداوند متعال به عنوان یک نیروی دفاعی و محافظ این قدرت را در وجود انسان به ودیعه گذاشته است تا از حریم حق و از حریم الهی با همین نیرو دفاع کند، منتها وقتی که غضب دور محبوب ناشایستی شکل بگیرد به همان میزانی که سر جایش حیاتی و ضروری هست اما وقتی از محور خودش خارج شود خطرناک می شود و به نیروی مهاجم تبدیل می شود یعنی چیزی که قرار بود دفاع بکند، خودش می شود مهاجم. مانند بیماری های خودایمنی که نیروهای محافظ بدن به بافت های سالم بدن حمله می کنند در حالیکه قرار بود با میکروب ها مبارزه بکنند و جلوی بیماری انسان را بگیرند ولی خودشان تولید بیماری می کنند. مومن هم اگر به غضب اشتباهی دچار شود، به جاهایی حمله می کند که اتفاقا نقاط قوت بود. غضب منحرف شده خودش به یک درد تبدیل می شود، غضب منحرف شده خودش به یک نیروی مهاجمی تبدیل می شود که باید دنبال یکی بگردیم از خود این دفاع بکند. چیزی که قرار بود مدافع ما باشد به خودمان حمله می کند. غضب از محور خارج شده به انجا حمله می کند و بافت سالم را تخریب می کند، مثلا خانواده جز جاهایی که خداوند متعال جعل مودت و رحمت کرده است و غضب منحرف می تواند به آن حمله کند و هر جایی که خدا گفته با هم یکی باشید جدایی ایجاد می کند. غضب منحرف منشا تفرقه در جامعه ایمانی می شود. گفتیم یکی از راه های کنترل این غضب روی آوردن به زندگی رباتی هست، ما در یک طراحی بزرگ تر حوادث طراحی خود و تصمیم های خود هستیم و آدم هایی که با ما برخورد دارند، ربات هستند و طبق یه برنامه ای که برای آنها نوشته شده عمل می کنند. مسئله این است که ما یک سری مرزهای یقینی داریم و تکیه بر آن مرزهای یقینی تکلیف ما را در آن جاهایی که مسیر تاریک هست، روشن می کند. اما ما خیلی جاها یقین مان را زیر پا می گذاریم. این مرزهای یقینی اگر رعایت شوند، بسیاری از مشکلات حل می شوند ولو اینکه انسان نتواند آن تصمیم دقیق درست و نهایی را بگیرد. در روایت هست اگر کسی به آنچه که می داند و یقین دارد عمل کند و به آنچه که نمی داند آگاه می شود. تنها راه شکست جامعه ایمانی تفرقه بین مومنین هست نه سلاحی نه هیچی به کار نمی آید، تنها راه شکستن این سد، این است که ما دو گروه بشویم و این هست که ما همدیگر را نتوانیم تحمل کنیم. پیامبر فرمود: هرگاه امت من به کینه گرفتار نشوند، هیچ دشمنی نمی تواند جلوی آنها ایستادگی کند.
کاربر مهمان