display result search
- 283
- 1000
- 1000
- 1000
جایگاه امام زمان در عقاید ما
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «جایگاه امام زمان در عقاید ما»، سال 1403
مسئله‌ی مهدویت اثر علمیِ جدّی در رفتار ما دارد، ضمن اینکه این مسئله از آن مباحث و موضوعات و سرفصل‌های اعتقادی است که اعتقاد بر این موضوع، ثمره‌ی عملیِ جدّی در رفتار ما دارد، و اتفاقاً یکی از آن موضوعاتی است که آن کسانی که ابهام یا اشکال دارد و یا بیمار هستند و می‌گویند نباید از امامت و این امور حرف زد که اختلاف‌افکن است، اینجا نمی‌توانند کاری کنند؛ چون اگر قرار باشد بر سر اصل امامت امام زمان ارواحنا فداه حرف نزنیم، پس این اعتقاد اصلاً به چه دردی می‌خورد؟ و اگر بخواهیم حرف بزنیم، لاجرم باید راجع به ریشه‌ی این موضوع حرف بزنیم، چون بالاخره این یک اعتقاد است و باید ریشه‌ی قرآنی و روایی آن استخراج شود، چون این بحث بصورت عقلیِ صرف نیست.
یک بحث راجع به نگاه ما به مسئله‌ی امامت است، یک بحث هم اینکه آیا این موضوع در ادیان گذشته مطرح است یا نه و آیا قرآن کریم به این موضوع پرداخته است یا نه؟
آیا قرآن کریم به مسئله‌ی امامت که بشود آن را کاملاً با موضوع مهدویت تطبیق داد و ریشه داشته باشد، پرداخته است؟ بله.
یکی از آنجاها، آیه 124 سوره مبارکه بقره است. این آیه دارد که «إِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ»، وقتی حضرت ابراهیم علیه السلام به آزمایشات سنگینی مبتلا شد، که آخرین آزمایش «قربانی کردن فرزند به دست خود» بود، و در همگی موفق شد و از این امتحانات نمره‌ی کامل گرفت، حضرت حق به او فرمود: «إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا»، یعنی من تو را از این به بعد برای مردم «امام» قرار می‌دهم.
مسئله‌ی مهدویت اثر علمیِ جدّی در رفتار ما دارد، ضمن اینکه این مسئله از آن مباحث و موضوعات و سرفصل‌های اعتقادی است که اعتقاد بر این موضوع، ثمره‌ی عملیِ جدّی در رفتار ما دارد، و اتفاقاً یکی از آن موضوعاتی است که آن کسانی که ابهام یا اشکال دارد و یا بیمار هستند و می‌گویند نباید از امامت و این امور حرف زد که اختلاف‌افکن است، اینجا نمی‌توانند کاری کنند؛ چون اگر قرار باشد بر سر اصل امامت امام زمان ارواحنا فداه حرف نزنیم، پس این اعتقاد اصلاً به چه دردی می‌خورد؟ و اگر بخواهیم حرف بزنیم، لاجرم باید راجع به ریشه‌ی این موضوع حرف بزنیم، چون بالاخره این یک اعتقاد است و باید ریشه‌ی قرآنی و روایی آن استخراج شود، چون این بحث بصورت عقلیِ صرف نیست.
یک بحث راجع به نگاه ما به مسئله‌ی امامت است، یک بحث هم اینکه آیا این موضوع در ادیان گذشته مطرح است یا نه و آیا قرآن کریم به این موضوع پرداخته است یا نه؟
آیا قرآن کریم به مسئله‌ی امامت که بشود آن را کاملاً با موضوع مهدویت تطبیق داد و ریشه داشته باشد، پرداخته است؟ بله.
یکی از آنجاها، آیه 124 سوره مبارکه بقره است. این آیه دارد که «إِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ»، وقتی حضرت ابراهیم علیه السلام به آزمایشات سنگینی مبتلا شد، که آخرین آزمایش «قربانی کردن فرزند به دست خود» بود، و در همگی موفق شد و از این امتحانات نمره‌ی کامل گرفت، حضرت حق به او فرمود: «إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا»، یعنی من تو را از این به بعد برای مردم «امام» قرار می‌دهم.
تاکنون نظری ثبت نشده است