- 260
- 1000
- 1000
- 1000
مراقبات ماه های رجب و شعبان و رمضان
سخنرانی آیت الله سید حسن عاملی با موضوع «مراقبات ماه های رجب و شعبان و رمضان»، سال 1402
این سه ماه، لحظهها، لحظههای قدسی است. در سیر و سلوک باید قدر لحظهها را دانست. المناسبات الزمانیه هی من ام المناسبات. در سیر و سلوک بیشترین تأثیر را رعایت مناسبات زمانی انجام میدهد. خدای متعال حساب خاصی برای این سه ماه باز کرده است. ما چقدر شاکر باید باشیم که درک کردیم الآن در ماه رجب هستیم. آنهایی که در برزخ هستند حسرت یک لحظه آن را دارند. اگر خدای متعال توفیق بدهد، بعضی از انسانها درک بکنند، آنهایی که الآن دارند در برزخ زندگی میکنند. حارث الآن دارد در برزخ زندگی میکند. «هُمْ وَ الْجَنَّةُ کَمَنْ قَدْ رَآهَا فهُم فیها مُنَعِّمون هُمْ وَ النَّارُ کَمَنْ قَدْ رَآهَا، فَهُمْ فِیهَا مُعَذَّبُونَ» این را فقط امیرالمؤمنین میتواند این را بگوید که عارف مثل کسی است که الآن انگار داخل بهشت است. الآن داخل جهنم است. میبیند چه اسبابی باعث پشیمانی شده است، چه نالههایی دارند.
مسئله یومنون بالغیب برای بعضیها غیب اصلاً معصومین اینطور هستند. امیرالمؤمنین فرمود پرده کنار برود من هیچ بر یقینم اضافه نمیشود. خدای متعال برای اینکه از دست انسان بگیرد که از خاک بلند شود، ذائقهاش فاخر شود، با خاک بازی نکند. ای طائر سپهر مکان عرش آشیان/ تا چند زیر خاک سیه مانده ای نهان/ در آستان قدس تو را آشیانه ایست/ تا کی به خاک چنگ زنی همچو ماکیان. تمام انبیاء آمدنشان برای این بود که از این چاه بیرون بیایی. که این جهان چاهی است بس تاریک و تنگ، هست بیرون عالمی بیبو و رنگ. خدای متعال یک اثر خاصی در این سه ماه گذاشته است، مدرسه درسته کرده است، بهانه درست کرده است، سفره باز کرده است و میداند که این سه ماه از اختصاصات امت ما است. امت اسلامی است. خدا به امتهای دیگر همچین خصوصتهای زمانی را نداده است. و میخوانیم «وَ هَذَا رَجَبٌ الْمُکَرَّمُ الَّذِی أَکْرَمْتَنَا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَکْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ بَیْنِ الْأُمَمِ» یعنی خیلی خدا ما را تحویل گرفته است که این عنایت را برای ما انجام داده است. خدای متعال گهگاهی زمان را به خودش نسبت میدهد. همه چیز مال خدا است اما اینکه خدا بیاید مثلاً بگوید «وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسی» خیلی معلوم میشود که انسان شده است. آنطوری که من اطلاع دارم خدا دو جا زمان را به خودش نسبت میدهد. یکی شب است. میگوید: اللیل لی. همه چیز برای خدا است. میخواهد بگوید که شب در تسهیل کمالات حساب دیگری دارد. هوای شب را داشته باشید. «إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلا» آقا مشکینی این را که ترجمه میکرد میگفت یعنی ان النفس ناشئة اللیل. نفسی که ولید شب است. در شب تولد پیدا کرده است، در شب تربیت پیدا کرده است. این «أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلا» حرف خیلی مطابق با قلب است. «ان لکم فی النار صفاً طویلا» روز خیلی گرفتار هستید. تأثیری که شب دارد با آن خلوتی که میکند که آقای انصاری شیرازی میگفت که آب حیات در در تاریکی شب است. این یکی هست که اللیل لی و دومی هم میگوید که الشهر شهری. ماه، ما من است. به رجب که میرسد میگوید العبد عبدی. و عجیب این است که میگوید العبد. به طور مطلق. در ماه رمضان، در شعبان، در رجب. تمییز در کار نیست. در باز است. «بَابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِین». در را باز کردم. و لذا میگوید: العبد عبدی و الشهر شهری. بالاترین تکریم این است که خدا بگوید العبد عبدی. یم حدیث قدسی است. من رفیقی داشتم فوت کرد. ایشان میگفت من وقتی این روایت را دیدم دلم به حال خدا سوخت. خدا در حدیث قدسی فرموده است من چنان به وضع بندهام اهتمام میکنم انگار غیر از بندهام هیچ بندهای ندارم. و بنده من هم من را چنان فراموش میکند که انگار غیر از من هر چه هست. یعنی فقط من نیستم. گلایه خدا است. یک وقتی گلایه خدا را جمع کردیم بحث کردیم. حالا این سه ماه ظهور رحمت رحیمی حضرت حق است. از جمله اوصاف خدا رحمت است که همه جا را گرفته است. بعضی از اوصاف خدا همه جا را گرفته است. هر اسم اینطوری نیست.
این سه ماه، لحظهها، لحظههای قدسی است. در سیر و سلوک باید قدر لحظهها را دانست. المناسبات الزمانیه هی من ام المناسبات. در سیر و سلوک بیشترین تأثیر را رعایت مناسبات زمانی انجام میدهد. خدای متعال حساب خاصی برای این سه ماه باز کرده است. ما چقدر شاکر باید باشیم که درک کردیم الآن در ماه رجب هستیم. آنهایی که در برزخ هستند حسرت یک لحظه آن را دارند. اگر خدای متعال توفیق بدهد، بعضی از انسانها درک بکنند، آنهایی که الآن دارند در برزخ زندگی میکنند. حارث الآن دارد در برزخ زندگی میکند. «هُمْ وَ الْجَنَّةُ کَمَنْ قَدْ رَآهَا فهُم فیها مُنَعِّمون هُمْ وَ النَّارُ کَمَنْ قَدْ رَآهَا، فَهُمْ فِیهَا مُعَذَّبُونَ» این را فقط امیرالمؤمنین میتواند این را بگوید که عارف مثل کسی است که الآن انگار داخل بهشت است. الآن داخل جهنم است. میبیند چه اسبابی باعث پشیمانی شده است، چه نالههایی دارند.
مسئله یومنون بالغیب برای بعضیها غیب اصلاً معصومین اینطور هستند. امیرالمؤمنین فرمود پرده کنار برود من هیچ بر یقینم اضافه نمیشود. خدای متعال برای اینکه از دست انسان بگیرد که از خاک بلند شود، ذائقهاش فاخر شود، با خاک بازی نکند. ای طائر سپهر مکان عرش آشیان/ تا چند زیر خاک سیه مانده ای نهان/ در آستان قدس تو را آشیانه ایست/ تا کی به خاک چنگ زنی همچو ماکیان. تمام انبیاء آمدنشان برای این بود که از این چاه بیرون بیایی. که این جهان چاهی است بس تاریک و تنگ، هست بیرون عالمی بیبو و رنگ. خدای متعال یک اثر خاصی در این سه ماه گذاشته است، مدرسه درسته کرده است، بهانه درست کرده است، سفره باز کرده است و میداند که این سه ماه از اختصاصات امت ما است. امت اسلامی است. خدا به امتهای دیگر همچین خصوصتهای زمانی را نداده است. و میخوانیم «وَ هَذَا رَجَبٌ الْمُکَرَّمُ الَّذِی أَکْرَمْتَنَا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَکْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ بَیْنِ الْأُمَمِ» یعنی خیلی خدا ما را تحویل گرفته است که این عنایت را برای ما انجام داده است. خدای متعال گهگاهی زمان را به خودش نسبت میدهد. همه چیز مال خدا است اما اینکه خدا بیاید مثلاً بگوید «وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسی» خیلی معلوم میشود که انسان شده است. آنطوری که من اطلاع دارم خدا دو جا زمان را به خودش نسبت میدهد. یکی شب است. میگوید: اللیل لی. همه چیز برای خدا است. میخواهد بگوید که شب در تسهیل کمالات حساب دیگری دارد. هوای شب را داشته باشید. «إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلا» آقا مشکینی این را که ترجمه میکرد میگفت یعنی ان النفس ناشئة اللیل. نفسی که ولید شب است. در شب تولد پیدا کرده است، در شب تربیت پیدا کرده است. این «أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلا» حرف خیلی مطابق با قلب است. «ان لکم فی النار صفاً طویلا» روز خیلی گرفتار هستید. تأثیری که شب دارد با آن خلوتی که میکند که آقای انصاری شیرازی میگفت که آب حیات در در تاریکی شب است. این یکی هست که اللیل لی و دومی هم میگوید که الشهر شهری. ماه، ما من است. به رجب که میرسد میگوید العبد عبدی. و عجیب این است که میگوید العبد. به طور مطلق. در ماه رمضان، در شعبان، در رجب. تمییز در کار نیست. در باز است. «بَابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِین». در را باز کردم. و لذا میگوید: العبد عبدی و الشهر شهری. بالاترین تکریم این است که خدا بگوید العبد عبدی. یم حدیث قدسی است. من رفیقی داشتم فوت کرد. ایشان میگفت من وقتی این روایت را دیدم دلم به حال خدا سوخت. خدا در حدیث قدسی فرموده است من چنان به وضع بندهام اهتمام میکنم انگار غیر از بندهام هیچ بندهای ندارم. و بنده من هم من را چنان فراموش میکند که انگار غیر از من هر چه هست. یعنی فقط من نیستم. گلایه خدا است. یک وقتی گلایه خدا را جمع کردیم بحث کردیم. حالا این سه ماه ظهور رحمت رحیمی حضرت حق است. از جمله اوصاف خدا رحمت است که همه جا را گرفته است. بعضی از اوصاف خدا همه جا را گرفته است. هر اسم اینطوری نیست.
تاکنون نظری ثبت نشده است