display result search
- 84
- 1000
- 1000
- 1000
نکاتی از نامه 31 نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علیه‌السلام، 19
سخنرانی حجت الاسلام محمدجواد نظافت با موضوع «نکاتی از نامه 31 نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علیه‌السلام»، جلسه نوزدهم: امر به معروف، سال 1402
نامه 31 رسیدیم به این فراز که حضرت فرمودند: «وَ أمُرْ بِالْمَعْرُوفِ تَکُنْ مِنْ أهْلِهِ» اهل امربه‌معروف باش، آرام‌آرام خودت می‌شوی اهلش؛ یعنی نگران نباش از اینکه خودت اهل امربه‌معروف نیستی.
امربه‌معروف آن‌قدر اهمیت دارد که تحت هیچ شرایطی ترک نمی‌شود؛ چرا؟ چون جزو شاخه‌های جهاد است و جهاد هم جزو اصول ایمان است. یعنی ایمان اگر چهار رکن دارد، یکی جهاد است. زندگی بدون ایمان نمی‌شود، زندگی مؤمنانه جهاد می‌خواهد، جهاد بدون امربه‌معروف نمی‌شود؛ فقط گاهی می‌رویم مشغول مقدماتش می‌شویم. یعنی وقتی آنجایی که معروف همگانی است، تلاش و کوشش همگانی تا بستر فراهم بشود و این معروف جا بیفتد، این هم جزو امربه‌معروف به‌حساب می‌آید. بنابراین همه ما سعی می‌کنیم بی‌تفاوت نسبت به یکدیگر نباشیم. این روح امربه‌معروف است؛ یعنی بی‌تفاوتی را بگذار کنار. جامعه، دیگران، اسلام و مسلمین، مصلحت عموم؛ یعنی حواسمان جمع باشد که ما سرنشینان یک کشتی هستیم، یعنی مثل یک کودک نباشیم. هیچ کودکی به فکر دیگران نیست، او در عالم خودش هست. باید از خود حیوانی بیرون بیاییم. خود عقلانی را حاکم کنیم. یک خود حیوانی داریم؛ این بُعد حیوانی ما یعنی به دیگران توجه نداریم.
همین‌طور است؛ یعنی در همه شئون. مسائل به هم کلاف است، به هم درگیر است و به هم ربط دارد؛ اصلاً جدا نیست که بگوییم مسائل معیشتی به معروف ربطی دارد، دقیقاً ربط دارد. وقتی در جامعه بی‌انصافی رواج داشته باشد، معیشت ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بی‌انصافی یک منکر است، بی‌عدالتی یک منکر است. وقتی‌که قله‌های ثروت باشد، دره‌های فقر هم درست می‌شود.
نامه 31 رسیدیم به این فراز که حضرت فرمودند: «وَ أمُرْ بِالْمَعْرُوفِ تَکُنْ مِنْ أهْلِهِ» اهل امربه‌معروف باش، آرام‌آرام خودت می‌شوی اهلش؛ یعنی نگران نباش از اینکه خودت اهل امربه‌معروف نیستی.
امربه‌معروف آن‌قدر اهمیت دارد که تحت هیچ شرایطی ترک نمی‌شود؛ چرا؟ چون جزو شاخه‌های جهاد است و جهاد هم جزو اصول ایمان است. یعنی ایمان اگر چهار رکن دارد، یکی جهاد است. زندگی بدون ایمان نمی‌شود، زندگی مؤمنانه جهاد می‌خواهد، جهاد بدون امربه‌معروف نمی‌شود؛ فقط گاهی می‌رویم مشغول مقدماتش می‌شویم. یعنی وقتی آنجایی که معروف همگانی است، تلاش و کوشش همگانی تا بستر فراهم بشود و این معروف جا بیفتد، این هم جزو امربه‌معروف به‌حساب می‌آید. بنابراین همه ما سعی می‌کنیم بی‌تفاوت نسبت به یکدیگر نباشیم. این روح امربه‌معروف است؛ یعنی بی‌تفاوتی را بگذار کنار. جامعه، دیگران، اسلام و مسلمین، مصلحت عموم؛ یعنی حواسمان جمع باشد که ما سرنشینان یک کشتی هستیم، یعنی مثل یک کودک نباشیم. هیچ کودکی به فکر دیگران نیست، او در عالم خودش هست. باید از خود حیوانی بیرون بیاییم. خود عقلانی را حاکم کنیم. یک خود حیوانی داریم؛ این بُعد حیوانی ما یعنی به دیگران توجه نداریم.
همین‌طور است؛ یعنی در همه شئون. مسائل به هم کلاف است، به هم درگیر است و به هم ربط دارد؛ اصلاً جدا نیست که بگوییم مسائل معیشتی به معروف ربطی دارد، دقیقاً ربط دارد. وقتی در جامعه بی‌انصافی رواج داشته باشد، معیشت ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بی‌انصافی یک منکر است، بی‌عدالتی یک منکر است. وقتی‌که قله‌های ثروت باشد، دره‌های فقر هم درست می‌شود.
تاکنون نظری ثبت نشده است