display result search
- 226
- 1000
- 1000
- 1000
یک نکته از یک جزء، جلسه ششم
سخنرانی حجت الاسلام سیدمحمدحسین راجی با موضوع «یک نکته از یک جزء» جلسه ششم؛ جزء ششم آیه 54 سوره مائده، سال 1402
آیه 54 سوره مبارکه مائده:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ
خداوند خطاب به مؤمنین می فرماید، مؤمنین بروید بجنگید و دست از دینتان بر ندارید، اگر بخواهید روی گردان شوید، اشکالی ندارد! ما در آینده یک قومی را خواهیم آورد، که آنها خدا را دوست خواهد داشت و آن ها هم خدا را دوست دارند، در راه خدا جهاد خواهند کرد، یجاهدون فی سبیل الله، از ملامت هیچس نمی ترسند و در مقابل کفار محکم هستند، در مقابل مؤمنین متواضع هستند، هنگامی که آیه به اینجا می رسد، مسلمان ها تعجب می کنند، کدام قوم هستند که قرار است بعدا بیایند این ویژگی های ممتاز را خواهند داشت؟! از پیامبر سوال می کنند که آنها کدام قوم هستند؟! پیامبر دست می گذارند روی شانه سلمان فارسی و می فرمایند: «هذا و ذووه» سلمان فارسی و هموطنان او هستند که مصداق این آیه هستند، یعنی کسانی که در آینده خواهند آمد، در راه خدا جهاد می کنند، با مؤمنین متواضع هستند، با کفار مقابله خواهند کرد، از ملامت هیچ ملامت کننده ای نمی ترسند، آنها هموطنان سلمان هستند.
شما زمانی که آیات و روایات را ملاحظه می فرمایید، بخش زیادی از مباحث در رابطه با ایرانی ها و اهالی فارس هست، در روایتی از پیامبر مکرم اسلام نقل شده است که ایشان می فرمایند: «اعظم الناس نصیبا فی الاسلام اهل فارس» بزرگترین سهم را در اسلام اهل فارس دارند، یا در جای دیگری از پیامبر نقل شده است که می فرمایند: «لو کان الدین معلَّقاً بالثریا لتناولها أُناسٌ من ابناء فارس» اگر ایمان، و در [حدیثی] دیگر اگر علم در ستاره ثریا هم باشد، مردمانی از سرزمین فارس آخر به آن دست پیدا خواهند کرد. در جای دیگری داریم که حضرت ابراهیم علیه السلام خواست یک گروهی را نفرین کند و آنها ظاهرا برای [منطقه ای] از عراق عجم بودند، یعنی بخشی از عراق الان و ایران، خداوند وحی فرستاد برای حضرت ابراهیم که ابراهیم این کار را نکن، زیرا من گنجینه های دانش خود را در میان آنها نهاده ام و رحمت و مهربانی را در دلهای ایشان قرار داده ام. در جای دیگری هست که در محضر پیامبر اسمی از عجم ها می شود (غیرعربها خصوصا ایرانیها) آن موقع پیامبر می فرمایند: «اطمینان من به آنها یا برخی از آنها بیشتر از اطمینان من به شما یا برخی از شما هست».
آیه 54 سوره مبارکه مائده:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ
خداوند خطاب به مؤمنین می فرماید، مؤمنین بروید بجنگید و دست از دینتان بر ندارید، اگر بخواهید روی گردان شوید، اشکالی ندارد! ما در آینده یک قومی را خواهیم آورد، که آنها خدا را دوست خواهد داشت و آن ها هم خدا را دوست دارند، در راه خدا جهاد خواهند کرد، یجاهدون فی سبیل الله، از ملامت هیچس نمی ترسند و در مقابل کفار محکم هستند، در مقابل مؤمنین متواضع هستند، هنگامی که آیه به اینجا می رسد، مسلمان ها تعجب می کنند، کدام قوم هستند که قرار است بعدا بیایند این ویژگی های ممتاز را خواهند داشت؟! از پیامبر سوال می کنند که آنها کدام قوم هستند؟! پیامبر دست می گذارند روی شانه سلمان فارسی و می فرمایند: «هذا و ذووه» سلمان فارسی و هموطنان او هستند که مصداق این آیه هستند، یعنی کسانی که در آینده خواهند آمد، در راه خدا جهاد می کنند، با مؤمنین متواضع هستند، با کفار مقابله خواهند کرد، از ملامت هیچ ملامت کننده ای نمی ترسند، آنها هموطنان سلمان هستند.
شما زمانی که آیات و روایات را ملاحظه می فرمایید، بخش زیادی از مباحث در رابطه با ایرانی ها و اهالی فارس هست، در روایتی از پیامبر مکرم اسلام نقل شده است که ایشان می فرمایند: «اعظم الناس نصیبا فی الاسلام اهل فارس» بزرگترین سهم را در اسلام اهل فارس دارند، یا در جای دیگری از پیامبر نقل شده است که می فرمایند: «لو کان الدین معلَّقاً بالثریا لتناولها أُناسٌ من ابناء فارس» اگر ایمان، و در [حدیثی] دیگر اگر علم در ستاره ثریا هم باشد، مردمانی از سرزمین فارس آخر به آن دست پیدا خواهند کرد. در جای دیگری داریم که حضرت ابراهیم علیه السلام خواست یک گروهی را نفرین کند و آنها ظاهرا برای [منطقه ای] از عراق عجم بودند، یعنی بخشی از عراق الان و ایران، خداوند وحی فرستاد برای حضرت ابراهیم که ابراهیم این کار را نکن، زیرا من گنجینه های دانش خود را در میان آنها نهاده ام و رحمت و مهربانی را در دلهای ایشان قرار داده ام. در جای دیگری هست که در محضر پیامبر اسمی از عجم ها می شود (غیرعربها خصوصا ایرانیها) آن موقع پیامبر می فرمایند: «اطمینان من به آنها یا برخی از آنها بیشتر از اطمینان من به شما یا برخی از شما هست».
تاکنون نظری ثبت نشده است