display result search
- 130
- 1000
- 1000
- 1000
یک نکته از یک جزء، جلسه بیست و سوم
سخنرانی حجت الاسلام سیدمحمدحسین راجی با موضوع «یک نکته از یک جزء»، جلسه بیست و سوم، آیه 75 و 76 سوره صاد، سال 1403
جزء بیست و سوم آیه 75 و 76 سوره مبارکه صاد:
قَالَ یَا إِبْلِیسُ مَا مَنَعَکَ أَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنْتَ مِنَ الْعَالِینَ ﴿75﴾ قَالَ أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِی مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِینٍ ﴿76﴾
ماجرا [راجع به] بحث سجده تمام فرشتگان بر حضرت آدم هست. زمانی که ابلیس سجده نمی کند، خداوند می فرماید چه شده است؟! چرا سجده نمی کنید؟! آیا خودت را برتر می دانی؟! آیا تکبُّر داری؟ جواب ابلیس این هست که خدایا من بر آدم برتر هستم، چون من از آتش هستم و آدم از خاک و گِل. آن چیزی که ابلیس را از یک کسی که یک عمر عبادت کرده بود به یک شخص رجیم تبدیل کرد، تکبُّر بود.
امام حسن مجتبی علیه السلام یک روایتی دارند، این روایت فوق العاده هست، ایشان می فرمایند «هلاک النّاس فی ثلاث» هلاکت مردم و انسان ها در سه چیز است: اول آنها کبر است، دوم حرص است، سوم حسد است. بعد [در ادامه] دلیل اش را بیان می فرمایند، می فرمایند کبر باعث هلاکت دین می شود و [این] کِبر بود که ابلیس را اخراج کرد، دوم حرص هست، حرص دشمن انسان است و باعث شد آدم به واسطه حرص از بهشت اخراج بشود. سوم حسد هست که دشمن جان انسان هست، به واسطه او برادری برادرش را کشت. هابیل قابیل را کشت.
شما نگاه می کنید بزرگترین جنایات در همان ابتدای خلقت اولین‌اش تکبر بود. کسانی که به یک جایگاه عالی رسیدند اینها همیشه و دائم اهل تواضع بودند. سیره پیامبر مکرَّم اسلام را ملاحظه بفرمایید، کتاب سنن النَّبی که علامه بزرگوار طباطبایی نوشته اند، یک قسمت‌اش در رابطه با تواضع پیامبر است، ایشان می فرماید رسول خدا لباس خویش را وصله می نمود و کفش خود را پینه می کرد و خود گوسفندان خود را می دوشید و با بندگان و غلامان غذا می خورد و بر روی زمین می نشست و سوار دراز گوش می شد و شخص دیگری را هم هم‌ردیف خود سوار می نمود بی آنکه خجالت بکشد. نیاز های زندگی خود را از بازار تهیه می کرد و به سوی خانواده حمل می نمود، با ثروتمند و فقیر یکسان دست می داد و دست خود را نمی کشید تا اینکه طرف مقابل دست خود را بیرون بکشد.
آن حضرت به هرکس که می رسید ابتدا سلام می کرد، چه آن شخص ثروتمند بود چه فقیر، چه کوچک بود و چه بزرگ. این تواضع پیامبر است. وقتی کسی می آمد در جلسه پیامبر اگر ایشان را نمی شناخت متوجه نمیشد که الان پیامبر کدام است. اینکه حتما جای بالا برای ایشان باشد، اینکه کار ایشان را دیگران انجام بدهد، نه! ایشان پیامبر خدا بودند و اشرف مخلوقات بود [لکن] در نهایت تواضع بود.
جزء بیست و سوم آیه 75 و 76 سوره مبارکه صاد:
قَالَ یَا إِبْلِیسُ مَا مَنَعَکَ أَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنْتَ مِنَ الْعَالِینَ ﴿75﴾ قَالَ أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِی مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِینٍ ﴿76﴾
ماجرا [راجع به] بحث سجده تمام فرشتگان بر حضرت آدم هست. زمانی که ابلیس سجده نمی کند، خداوند می فرماید چه شده است؟! چرا سجده نمی کنید؟! آیا خودت را برتر می دانی؟! آیا تکبُّر داری؟ جواب ابلیس این هست که خدایا من بر آدم برتر هستم، چون من از آتش هستم و آدم از خاک و گِل. آن چیزی که ابلیس را از یک کسی که یک عمر عبادت کرده بود به یک شخص رجیم تبدیل کرد، تکبُّر بود.
امام حسن مجتبی علیه السلام یک روایتی دارند، این روایت فوق العاده هست، ایشان می فرمایند «هلاک النّاس فی ثلاث» هلاکت مردم و انسان ها در سه چیز است: اول آنها کبر است، دوم حرص است، سوم حسد است. بعد [در ادامه] دلیل اش را بیان می فرمایند، می فرمایند کبر باعث هلاکت دین می شود و [این] کِبر بود که ابلیس را اخراج کرد، دوم حرص هست، حرص دشمن انسان است و باعث شد آدم به واسطه حرص از بهشت اخراج بشود. سوم حسد هست که دشمن جان انسان هست، به واسطه او برادری برادرش را کشت. هابیل قابیل را کشت.
شما نگاه می کنید بزرگترین جنایات در همان ابتدای خلقت اولین‌اش تکبر بود. کسانی که به یک جایگاه عالی رسیدند اینها همیشه و دائم اهل تواضع بودند. سیره پیامبر مکرَّم اسلام را ملاحظه بفرمایید، کتاب سنن النَّبی که علامه بزرگوار طباطبایی نوشته اند، یک قسمت‌اش در رابطه با تواضع پیامبر است، ایشان می فرماید رسول خدا لباس خویش را وصله می نمود و کفش خود را پینه می کرد و خود گوسفندان خود را می دوشید و با بندگان و غلامان غذا می خورد و بر روی زمین می نشست و سوار دراز گوش می شد و شخص دیگری را هم هم‌ردیف خود سوار می نمود بی آنکه خجالت بکشد. نیاز های زندگی خود را از بازار تهیه می کرد و به سوی خانواده حمل می نمود، با ثروتمند و فقیر یکسان دست می داد و دست خود را نمی کشید تا اینکه طرف مقابل دست خود را بیرون بکشد.
آن حضرت به هرکس که می رسید ابتدا سلام می کرد، چه آن شخص ثروتمند بود چه فقیر، چه کوچک بود و چه بزرگ. این تواضع پیامبر است. وقتی کسی می آمد در جلسه پیامبر اگر ایشان را نمی شناخت متوجه نمیشد که الان پیامبر کدام است. اینکه حتما جای بالا برای ایشان باشد، اینکه کار ایشان را دیگران انجام بدهد، نه! ایشان پیامبر خدا بودند و اشرف مخلوقات بود [لکن] در نهایت تواضع بود.
کاربر مهمان