- 603
- 1000
- 1000
- 1000
توصیه راهبردی صبر در قرآن، جلسه یازدهم
سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان با موضوع "توصیه راهبردی صبر در قرآن"، جلسه یازدهم، سال 1398
بخشی از توصیه صبر در قرآن، توصیه اجتماعی به صبر است. یعنی ما باید گروهی صبر کنیم و این شاید سخت ترین توصیه به صبر محسوب شود. ما باید دو برنامه ریزی برای صبر داشته باشیم؛ یکی صبر شخصی برای مشکلات در زندگی شخصی است و دیگری صبر گروهی است. صبر گروهی سختی اش این است که به سختی می توان همه اعضای گروه را ملزم به صبر کرد. صبر اجتماعی همواره در قرآن مورد تاکید است. با وجود همه سختیهایی که صبر گروهی دارد اما قرآن در آیات مختلف به صبر اجتماعی اشاره کرده است. پیوند افراد مومن در کنار هم که با هم صبوری می کند خیلی در دین مهم است. اساساً در جریان رنج که صبر باشد، کار گروهی شکل میگیرد. انسانها در بلاها و سختی ها به هم نزدیک تر می شوند. انسانها وقتی دینداری را آغاز میکنند، تقریبا در سنین نوجوانی، گروه گرا هم هستند. پس آغاز دینداری همزمان با آغاز گرایش به کار گروهی و رفیق گرایی است. مومنین باید بتوانند در کنار هم زندگی توأم با مواسات داشته باشند. دوران نوجوانی و دوران مدرسه زمانی مناسب برای اصلاح تلقی زندگی جمعی است. صبر یک مدل با هم زندگی کردن مطلوب را ارائه میکند. لازمه صبر جمعی این است که انسان ها با همدیگر زندگی کنند. اربعین نمونه ای از صبر و مواسات در میان مومنین است. روابط فعلی مومنین با یکدیگر در جامعه ما رابطه خیلی مناسبی نیست و مومنین نسبت به یکدیگر دلسوز نیستند. ایام اربعین و هیئتهای عزاداری تمرین زندگی جمعی است. باید به آثار و لوازم زندگی جمعی بیشتر توجه کنیم و بدانیم که باهم صبرکردن در بلاها خیلی مهم است.
بخشی از توصیه صبر در قرآن، توصیه اجتماعی به صبر است. یعنی ما باید گروهی صبر کنیم و این شاید سخت ترین توصیه به صبر محسوب شود. ما باید دو برنامه ریزی برای صبر داشته باشیم؛ یکی صبر شخصی برای مشکلات در زندگی شخصی است و دیگری صبر گروهی است. صبر گروهی سختی اش این است که به سختی می توان همه اعضای گروه را ملزم به صبر کرد. صبر اجتماعی همواره در قرآن مورد تاکید است. با وجود همه سختیهایی که صبر گروهی دارد اما قرآن در آیات مختلف به صبر اجتماعی اشاره کرده است. پیوند افراد مومن در کنار هم که با هم صبوری می کند خیلی در دین مهم است. اساساً در جریان رنج که صبر باشد، کار گروهی شکل میگیرد. انسانها در بلاها و سختی ها به هم نزدیک تر می شوند. انسانها وقتی دینداری را آغاز میکنند، تقریبا در سنین نوجوانی، گروه گرا هم هستند. پس آغاز دینداری همزمان با آغاز گرایش به کار گروهی و رفیق گرایی است. مومنین باید بتوانند در کنار هم زندگی توأم با مواسات داشته باشند. دوران نوجوانی و دوران مدرسه زمانی مناسب برای اصلاح تلقی زندگی جمعی است. صبر یک مدل با هم زندگی کردن مطلوب را ارائه میکند. لازمه صبر جمعی این است که انسان ها با همدیگر زندگی کنند. اربعین نمونه ای از صبر و مواسات در میان مومنین است. روابط فعلی مومنین با یکدیگر در جامعه ما رابطه خیلی مناسبی نیست و مومنین نسبت به یکدیگر دلسوز نیستند. ایام اربعین و هیئتهای عزاداری تمرین زندگی جمعی است. باید به آثار و لوازم زندگی جمعی بیشتر توجه کنیم و بدانیم که باهم صبرکردن در بلاها خیلی مهم است.
تاکنون نظری ثبت نشده است