display result search
- 168
- 1000
- 1000
- 1000
قواعد مواجهه با شر مطلق،2
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین محسن قنبریان با موضوع "قواعد مواجهه با شر مطلق"، جلسه دوم: گفتمان وبایی شر مطلق، سال 1404
بحث ما بر سر یک واژه قرآنی شروع شد. در سوره انفال که در دو آیه خداوند می فرماید: شر دوّاب، بدترین جنبنده، شرورترین جنبنده. تسامحا از آن تعبیر کردیم به شر مطلق. شر مطلق خلاف عقلانیت انسانی است و آستانه انسانی که گفتگو می کند و می اندیشد را خط می کشد، با قدرت می آید کار خودش را جلو می برد. شر مطلق یک گفتمان نابود کننده است، هیچ اصول انسانی، هیچ اصول حقوق بشری را پاس نمی دارد. منطق اینها یک گفتمان دارد اما چون بر اساس مشت آهنین است نه بر اساس گفت وگو و نه بر اساس استدلال و احتجاج. و اینها کسانی هستند که دائما عهدشکنی و پیمان شکنی می کنند. ایمان یعنی پیمان، ایمان یعنی عقیده، اینها عقیده شان عوض نمی شود، ایمان شان دیروز مسلمان بودند، امروز مسیحی می شوند. اینها چون ایمان ندارند، انسانیت رو تقلیل می دهند و جامعه ی انسانی را تبدیل می کنند به جنگل، چون کف انسانیت، ایمان است. شر مطلق را به خاطر اینکه چون هم مذهب ما نیست، معنایش نمی کنیم. شر مطلق با ما نیست، با کره زمین نیست، با انسانیت نیست و کف حقوق بشر را رعایت نمی کند. این را قرآن شر دواب و شر مطلق می نامد. ماجرای امام حسن علیه السلام و معاویه کار کشید به جایی که گفتن صلح شود، در سال 41 هجری صلح برقرار شده است بین معاویه و امام حسن علیه السلام. مهم ترین چیزی که امام حسن علیه السلام در صلح نامه قید کردند موردی بود به جهت جلوگیری کردن از شر مطلق بود و آن عدم تبدیل خلافت به سلطنت بود و حضرت نوشتند که بعد از خودت حق نداری حکومت را تحویل یزید بدهی اما معاویه که شر مطلق است، معاهده بسته شد را نقض می کند. یک خصوصیت استکبار این است که حکومت رو گرفتی و دیگر عهد هم که گذاشتی زیر پایت پس الان فرزندت را جای خودت می گذاری و خلافت را تبدیل می کنی به سلطنت. اگر یک شر مطلقی پیدا شد قرآن می گوید چطور باهاش مواجهه کن، اول یه مواجهه الهیاتی و رویکردی پیشنهاد می دهد و بعدش سه تا مواجهه عملیاتی و الهیاتی پیشنهاد می دهد. الهیاتی اش این است که دید خودت را درون سنت الهی، خدای متعال یک سنتی دارد و کارگردان عالم خداست، اگر شر دارد تجمیع می شود و جنایتش بیشتر می شود، این مشمول یک سنت الهی هست، تو هم در آن سنت بیا برای خودت عملیات تعریف کن. قرآن در ادامه می فرماید: گمان نکنند کسایی که کفر ورزیدن، این شرور دوّاب جلو افتادند و برنده شدند، بلکه ما درباره آنها عاجز نیستیم. ما باید بدانیم چگونه با این شرور مواجهه درست داشته باشیم. شرّ مطلق، گفتمان وبایی است. اولین قدم در مواجهه با شرّ مطلق، تغییر رویکرد الهیاتی است. اقدام درون سنت الهی است.
بحث ما بر سر یک واژه قرآنی شروع شد. در سوره انفال که در دو آیه خداوند می فرماید: شر دوّاب، بدترین جنبنده، شرورترین جنبنده. تسامحا از آن تعبیر کردیم به شر مطلق. شر مطلق خلاف عقلانیت انسانی است و آستانه انسانی که گفتگو می کند و می اندیشد را خط می کشد، با قدرت می آید کار خودش را جلو می برد. شر مطلق یک گفتمان نابود کننده است، هیچ اصول انسانی، هیچ اصول حقوق بشری را پاس نمی دارد. منطق اینها یک گفتمان دارد اما چون بر اساس مشت آهنین است نه بر اساس گفت وگو و نه بر اساس استدلال و احتجاج. و اینها کسانی هستند که دائما عهدشکنی و پیمان شکنی می کنند. ایمان یعنی پیمان، ایمان یعنی عقیده، اینها عقیده شان عوض نمی شود، ایمان شان دیروز مسلمان بودند، امروز مسیحی می شوند. اینها چون ایمان ندارند، انسانیت رو تقلیل می دهند و جامعه ی انسانی را تبدیل می کنند به جنگل، چون کف انسانیت، ایمان است. شر مطلق را به خاطر اینکه چون هم مذهب ما نیست، معنایش نمی کنیم. شر مطلق با ما نیست، با کره زمین نیست، با انسانیت نیست و کف حقوق بشر را رعایت نمی کند. این را قرآن شر دواب و شر مطلق می نامد. ماجرای امام حسن علیه السلام و معاویه کار کشید به جایی که گفتن صلح شود، در سال 41 هجری صلح برقرار شده است بین معاویه و امام حسن علیه السلام. مهم ترین چیزی که امام حسن علیه السلام در صلح نامه قید کردند موردی بود به جهت جلوگیری کردن از شر مطلق بود و آن عدم تبدیل خلافت به سلطنت بود و حضرت نوشتند که بعد از خودت حق نداری حکومت را تحویل یزید بدهی اما معاویه که شر مطلق است، معاهده بسته شد را نقض می کند. یک خصوصیت استکبار این است که حکومت رو گرفتی و دیگر عهد هم که گذاشتی زیر پایت پس الان فرزندت را جای خودت می گذاری و خلافت را تبدیل می کنی به سلطنت. اگر یک شر مطلقی پیدا شد قرآن می گوید چطور باهاش مواجهه کن، اول یه مواجهه الهیاتی و رویکردی پیشنهاد می دهد و بعدش سه تا مواجهه عملیاتی و الهیاتی پیشنهاد می دهد. الهیاتی اش این است که دید خودت را درون سنت الهی، خدای متعال یک سنتی دارد و کارگردان عالم خداست، اگر شر دارد تجمیع می شود و جنایتش بیشتر می شود، این مشمول یک سنت الهی هست، تو هم در آن سنت بیا برای خودت عملیات تعریف کن. قرآن در ادامه می فرماید: گمان نکنند کسایی که کفر ورزیدن، این شرور دوّاب جلو افتادند و برنده شدند، بلکه ما درباره آنها عاجز نیستیم. ما باید بدانیم چگونه با این شرور مواجهه درست داشته باشیم. شرّ مطلق، گفتمان وبایی است. اولین قدم در مواجهه با شرّ مطلق، تغییر رویکرد الهیاتی است. اقدام درون سنت الهی است.
تاکنون نظری ثبت نشده است