display result search
- 19
- 1000
- 1000
- 1000
ماه رمضان متفاوت، جلسه نهم
سخنرانی حجت الاسلام محسن عباسی ولدی با موضوع «ماه رمضان متفاوت»، جلسه نهم: کمک به فقیر، سال 1403
سوال: وقتی در مورد نظام محاسباتی صحبت می‌کردید، گفتید اگر کسی کوچک‌ترین قدمی در راه کمک به فقیر بردارد، آخرتش را می‌خرد و گفتید: نظام محاسباتی ما ناقص است که چنین کارهای کوچکی را به حساب نمی‌آوریم. ولی از طرفی گفتید: برخی کمک به فقیر را جایگزین انجام وظایف شرعی خود می‌دانند و چنین تفکری را نقد کردید. این دو مطلب چطور با هم سازگار است؟ چرا در حالت دوم کار بزرگ فرد به حساب نیامده است؟
پاسخ: فرد دومی که در مثال دیروز بیان شد، بیانگر نوعی اعتقاد است. اعتقادی که می‌گوید: فقط به فقیر کمک کن، بقیۀ چیزها مهم نیست. آن‌ها حتی باور دارند که دین گفته روزه بگیر، حجاب داشته باش، نماز بخوان، ولی به نظرشان این احکام مهم نیست! همین که دل انسان پاک باشد، مردم آزاری نکند و کمک به دیگران کند کافی است. این تفکر هم از یک نظام محاسباتی اشتباه ناشی می‌شود. نظام محاسباتی که کمک به مردم را جایگزین نماز، حجاب، حج، خمس، زکات و... می‌داند. این اعتقاد، اختلال در نظام محاسباتی است.
احادیثی هست که به شدت امید ایجاد می‌کند. این احادیث اگر در انسان ایجاد طمع و غرور بی‌جا به رحمت الهی کند، معلوم است که انسان آن حدیث را خوب نفهمیده است.
إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ ۚ وَمَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِیمًا
مسلماً خدا اینکه به او شرک ورزیده شود نمی آمرزد، و غیر آن را برای هر کس که بخواهد می آمرزد. و هر که به خدا شرک بیاورد، مسلماً گناه بزرگی را مرتکب شده است.
قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
بگو: ای بندگان من که [با ارتکاب گناه] بر خود زیاده روی کردید! از رحمت خدا نومید نشوید، یقیناً خدا همه گناهان را می آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است؛
إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا
مگر آنان که توبه کنند و ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند، که خدا بدی هایشان را به خوبی ها تبدیل می کند؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
سوال: وقتی در مورد نظام محاسباتی صحبت می‌کردید، گفتید اگر کسی کوچک‌ترین قدمی در راه کمک به فقیر بردارد، آخرتش را می‌خرد و گفتید: نظام محاسباتی ما ناقص است که چنین کارهای کوچکی را به حساب نمی‌آوریم. ولی از طرفی گفتید: برخی کمک به فقیر را جایگزین انجام وظایف شرعی خود می‌دانند و چنین تفکری را نقد کردید. این دو مطلب چطور با هم سازگار است؟ چرا در حالت دوم کار بزرگ فرد به حساب نیامده است؟
پاسخ: فرد دومی که در مثال دیروز بیان شد، بیانگر نوعی اعتقاد است. اعتقادی که می‌گوید: فقط به فقیر کمک کن، بقیۀ چیزها مهم نیست. آن‌ها حتی باور دارند که دین گفته روزه بگیر، حجاب داشته باش، نماز بخوان، ولی به نظرشان این احکام مهم نیست! همین که دل انسان پاک باشد، مردم آزاری نکند و کمک به دیگران کند کافی است. این تفکر هم از یک نظام محاسباتی اشتباه ناشی می‌شود. نظام محاسباتی که کمک به مردم را جایگزین نماز، حجاب، حج، خمس، زکات و... می‌داند. این اعتقاد، اختلال در نظام محاسباتی است.
احادیثی هست که به شدت امید ایجاد می‌کند. این احادیث اگر در انسان ایجاد طمع و غرور بی‌جا به رحمت الهی کند، معلوم است که انسان آن حدیث را خوب نفهمیده است.
إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ ۚ وَمَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِیمًا
مسلماً خدا اینکه به او شرک ورزیده شود نمی آمرزد، و غیر آن را برای هر کس که بخواهد می آمرزد. و هر که به خدا شرک بیاورد، مسلماً گناه بزرگی را مرتکب شده است.
قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
بگو: ای بندگان من که [با ارتکاب گناه] بر خود زیاده روی کردید! از رحمت خدا نومید نشوید، یقیناً خدا همه گناهان را می آمرزد؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است؛
إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا
مگر آنان که توبه کنند و ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند، که خدا بدی هایشان را به خوبی ها تبدیل می کند؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.
تاکنون نظری ثبت نشده است