- 3593
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 34 سوره انفال
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انفال - آیه 34
وَمَا لَهُمْ أَلَّا یُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ یَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ مَا کَانُواْ أَوْلِیَآءَهُ إِنْ أَوْلِیَآؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ
ترجمه
و چرا خداوند آنها را عذاب نکند؟ با اینکه آنان (مردم را) از مسجدالحرام باز مى دارند، در حالى که سرپرست آنجا نیستند. جز افراد پرهیزگار دیگران حقّ تولیت و سرپرستى آن را ندارند، ولى بیشترشان نمى دانند.
در آیهى قبل، خداوند به خاطر وجود پیامبر در میان مردم و همچنین برگشت وتوبه و استغفارشان، عذابى همچون عذاب آسمانى قوم عاد و ثمود را از آنان برداشت، امّا در این آیه سخن از عذاب آنان است، که مىتوان گفت: آنها استحقاق عذاب را دارند، هر چند خداوند به خاطر وجود پیامبر عذابشان نمى کند. البتّه ممکن است مراد از عذاب در این آیه، بلاها و سختىهاى جنگ و اسارت باشد.
حضرت على (ع) مى فرماید: «اللّه اللّه فى بیت ربّکم لا تخلوه مابقیتم فانّه ان تُرک لمتناظروا»، از خدا پروا کنید، از خدا پروا کنید، دربارهى خانهى خدایتان که اگر آن را رها کنید و تعطیل شود، عذاب الهى، بىدرنگ شما را فراخواهد گرفت.
پیام ها
1- آنان که مانع ورود مؤمنان به مسجد الحرام مىشوند، افراد بى تقوا هستند و باید منتظر عذاب الهى باشند. «و ما لهم ألاّ یعذّبهم...»
2- کفّار، خود را به ناحقّ متولّى مسجدالحرام مىپنداشتند. «وماکانوا اولیائه»
3- تولیتِ خانه اى که به دست ابراهیم خلیل (ع) و بر اساس تقوا ساخته شده، نباید به دست افراد بى تقوا باشد. «انْ أولیائه الاّ المتّقون»
4- تعیین سرپرست براى رسیدگى به امور مسجدالحرام ضرورى است. «انْ أولیائه الاّ المتّقون» (از اینکه آیه شرایط متولّى را بیان مى کند نه اصل آن را، پس تعیین تولیت لازم است)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمَا لَهُمْ أَلَّا یُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ یَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ مَا کَانُواْ أَوْلِیَآءَهُ إِنْ أَوْلِیَآؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ
ترجمه
و چرا خداوند آنها را عذاب نکند؟ با اینکه آنان (مردم را) از مسجدالحرام باز مى دارند، در حالى که سرپرست آنجا نیستند. جز افراد پرهیزگار دیگران حقّ تولیت و سرپرستى آن را ندارند، ولى بیشترشان نمى دانند.
در آیهى قبل، خداوند به خاطر وجود پیامبر در میان مردم و همچنین برگشت وتوبه و استغفارشان، عذابى همچون عذاب آسمانى قوم عاد و ثمود را از آنان برداشت، امّا در این آیه سخن از عذاب آنان است، که مىتوان گفت: آنها استحقاق عذاب را دارند، هر چند خداوند به خاطر وجود پیامبر عذابشان نمى کند. البتّه ممکن است مراد از عذاب در این آیه، بلاها و سختىهاى جنگ و اسارت باشد.
حضرت على (ع) مى فرماید: «اللّه اللّه فى بیت ربّکم لا تخلوه مابقیتم فانّه ان تُرک لمتناظروا»، از خدا پروا کنید، از خدا پروا کنید، دربارهى خانهى خدایتان که اگر آن را رها کنید و تعطیل شود، عذاب الهى، بىدرنگ شما را فراخواهد گرفت.
پیام ها
1- آنان که مانع ورود مؤمنان به مسجد الحرام مىشوند، افراد بى تقوا هستند و باید منتظر عذاب الهى باشند. «و ما لهم ألاّ یعذّبهم...»
2- کفّار، خود را به ناحقّ متولّى مسجدالحرام مىپنداشتند. «وماکانوا اولیائه»
3- تولیتِ خانه اى که به دست ابراهیم خلیل (ع) و بر اساس تقوا ساخته شده، نباید به دست افراد بى تقوا باشد. «انْ أولیائه الاّ المتّقون»
4- تعیین سرپرست براى رسیدگى به امور مسجدالحرام ضرورى است. «انْ أولیائه الاّ المتّقون» (از اینکه آیه شرایط متولّى را بیان مى کند نه اصل آن را، پس تعیین تولیت لازم است)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است