- 2575
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 131 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف- آیه 131
فَإِذَا جَآءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَذِهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَطَّیَّرُواْ بِمُوسَى وَ مَن مَّعَهُ أَلَا إِنَّمَا طَئِرُهُمْ عِندَ اللَّهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ
ترجمه
پس هرگاه خوبى و خوشى به سراغشان مى آمد، مى گفتند: این حقّ (ما و به خاطر لیاقت) ماست، ولى اگر تلخى و بدى به آنان مى رسید، به موسى و پیروانش فال بد مى زدند، بدانید که سرچشمه شومى هایشان نزد خداست (و اوست که آنان را به خاطر رفتار بدشان کیفر مىدهد)، ولى اکثرشان نمىدانند.
«یَطیّروا» از «تَطَیُّر»، به معناى فال بد زدن است. چون عربها اغلب فال بد را از طریق پرواز پرنده یا صداى آن مىدانستند، به هر گونه فال بد «طَیَره» مى گویند.
در آیات دیگر قرآن نیز فال بد در مورد پیامبران حتّى رسول خدا مطرح شده است.
فال بد، در پیدایش حوادث و پیش آمدها، هیچ اثر طبیعى و منطقى ندارد، امّا آثار روانى بسیارى دارد. در روایات مىخوانیم: فال بد، نوعى شرک به خداست و هرگاه فال بد زدید، به کار خود ادامه دهید و به آن اعتنا نکنید. امام صادق (ع) فرمودند: فال بد، اثرش به همان اندازه است که آن را مى پذیرى؛ اگر آن را سبک بگیرى، کم اثر خواهد بود و اگر آن را محکم بگیرى، پر اثر و اگر به آن اعتنا نکنى، هیچ اثرى نخواهد داشت.
فال بد، در میان تمام اقوام و ملل گذشته و حال وجود داشته و دارد و موجب بدبینى و رکود کارها مى شود، لذا از آن نهى شده است، امّا فالِ نیک چون سبب حرکت و عشق و امید است، اشکالى ندارد.
پیام ها
1- فرعونیان، تنها خود را شایسته و حقّ کامیابى را مخصوص خود مى دانستند. «قالوا لنا هذه»
2- رفاه و کامیابى براى فرعونیان امرى شناخته شده و عادّى بود، امّا تلخىها براى آنان ناشناخته و ناباور بود. (کلمه «الحسنة» همراه الف و لام و حرف «اذا» نشانهى شناخته شدن و کلمهى «سیّئة» بدون الف و لام در کنار «اِن»، نشانهى ناشناخته و ناباور بودن است.)
3- اکثر فرعونیان به جاى آنکه از قحطى و هشدارهاى الهى بیدار شوند، به تحلیل غلط پرداختند و آن را به موسى نسبت دادند. «یطّیّروا بموسى»
4- نسبت دادن خوبىها به خود و بدى و بدبختىها به انبیا و دین، نشانهى خودبینى و جهالت است. «فاذا جائتهم الحسنة قالوا لنا هذه و ان تصبهم سیئة یطیّروا بموسى... اکثرهم لایعلمون»
5 - ریشه خرافات و فال بد، جهل است. «یطیّروا... لکن اکثرهم لا یعلمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَإِذَا جَآءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَذِهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَطَّیَّرُواْ بِمُوسَى وَ مَن مَّعَهُ أَلَا إِنَّمَا طَئِرُهُمْ عِندَ اللَّهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ
ترجمه
پس هرگاه خوبى و خوشى به سراغشان مى آمد، مى گفتند: این حقّ (ما و به خاطر لیاقت) ماست، ولى اگر تلخى و بدى به آنان مى رسید، به موسى و پیروانش فال بد مى زدند، بدانید که سرچشمه شومى هایشان نزد خداست (و اوست که آنان را به خاطر رفتار بدشان کیفر مىدهد)، ولى اکثرشان نمىدانند.
«یَطیّروا» از «تَطَیُّر»، به معناى فال بد زدن است. چون عربها اغلب فال بد را از طریق پرواز پرنده یا صداى آن مىدانستند، به هر گونه فال بد «طَیَره» مى گویند.
در آیات دیگر قرآن نیز فال بد در مورد پیامبران حتّى رسول خدا مطرح شده است.
فال بد، در پیدایش حوادث و پیش آمدها، هیچ اثر طبیعى و منطقى ندارد، امّا آثار روانى بسیارى دارد. در روایات مىخوانیم: فال بد، نوعى شرک به خداست و هرگاه فال بد زدید، به کار خود ادامه دهید و به آن اعتنا نکنید. امام صادق (ع) فرمودند: فال بد، اثرش به همان اندازه است که آن را مى پذیرى؛ اگر آن را سبک بگیرى، کم اثر خواهد بود و اگر آن را محکم بگیرى، پر اثر و اگر به آن اعتنا نکنى، هیچ اثرى نخواهد داشت.
فال بد، در میان تمام اقوام و ملل گذشته و حال وجود داشته و دارد و موجب بدبینى و رکود کارها مى شود، لذا از آن نهى شده است، امّا فالِ نیک چون سبب حرکت و عشق و امید است، اشکالى ندارد.
پیام ها
1- فرعونیان، تنها خود را شایسته و حقّ کامیابى را مخصوص خود مى دانستند. «قالوا لنا هذه»
2- رفاه و کامیابى براى فرعونیان امرى شناخته شده و عادّى بود، امّا تلخىها براى آنان ناشناخته و ناباور بود. (کلمه «الحسنة» همراه الف و لام و حرف «اذا» نشانهى شناخته شدن و کلمهى «سیّئة» بدون الف و لام در کنار «اِن»، نشانهى ناشناخته و ناباور بودن است.)
3- اکثر فرعونیان به جاى آنکه از قحطى و هشدارهاى الهى بیدار شوند، به تحلیل غلط پرداختند و آن را به موسى نسبت دادند. «یطّیّروا بموسى»
4- نسبت دادن خوبىها به خود و بدى و بدبختىها به انبیا و دین، نشانهى خودبینى و جهالت است. «فاذا جائتهم الحسنة قالوا لنا هذه و ان تصبهم سیئة یطیّروا بموسى... اکثرهم لایعلمون»
5 - ریشه خرافات و فال بد، جهل است. «یطیّروا... لکن اکثرهم لا یعلمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است