display result search
- 2207
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 100 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف - آیه 100
أَوَلَمْ یَهْدِ لِلَّذِینَ یَرِثُونَ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَآ أَن لَّوْ نَشَآءُ أَصَبْنَهُم بِذُنُوبِهِمْ وَنَطْبَعُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ
ترجمه
آیا (سرگذشت پیشینیان،) براى وارثان بعدى این حقیقت را روشن نکرد که اگر بخواهیم، آنان را نیز به خاطر گناهانشان هلاک مى کنیم و بر دلهایشان مُهر مى زنیم که (حقّ را) نشنوند.
امام صادق (ع) فرمود: قلب مؤمن مانند صفحه اى سفید است و با هر گناه، نقطه اى سیاه در آن پدیدار مى شود که اگر توبه کند، آن سیاهى پاک مىگردد، امّا اگر بر گناهش ادامه دهد، آن نقطه زیاد مى شود تا جایى که تمام قلبش را فرامى گیرد و مانع رسیدن او به خیر شده و دیگر راهى به سعادت ندارد، چنان که خداوند مى فرماید: «بل ران على قلوبهم» گناه و کار زشت، ملکه و خوى و طبیعت آنان مى شود.
انسان گاهى در مسیر غلط و اصرار و تکرار عمل انحرافى چنان گام مى نهد که آن خلاف بر جان و دل او نقش مى بندد و به صورت خصلت و ملکه او در مى آید و دیگر پذیراى هیچ هدایتى نمى شود، البتّه این تأثیر و تأثّر را خداوند که سبب ساز و سبب سوز است چنین قرار داده، بنابراین انسان با اراده خود، خودش را به این مرحله رسانده است.
پیام ها
1- افراد غافل، نیازمند تنبیه و مستحقّ توبیخ هستند. «أو لم یَهدِ للّذین یرثون...» گروهى که به قدرت مىرسند، باید از کارنامه دولت هاى پیشین آگاه باشند و از تجربیّات تلخ و شیرین آنان استفاده کنند.
2- کیفرهاى الهى به خاطر گناهان انسان است. «بذنوبهم» گناه، مقدّمه مُهر خوردن بر دل و مانع درک صحیح و سبب سلب توفیق از انسان است.
3- درک نکردن حقایق دینى، از کیفرهاى الهى است. «نطبع على قلوبهم فهم لایسمعون»
4- قوانین حاکم بر تاریخ، ثابت است. از این رو تاریخ گذشتگان، مى تواند راهنماى عمل آیندگان باشد. (کلّ آیه)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَوَلَمْ یَهْدِ لِلَّذِینَ یَرِثُونَ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ أَهْلِهَآ أَن لَّوْ نَشَآءُ أَصَبْنَهُم بِذُنُوبِهِمْ وَنَطْبَعُ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ
ترجمه
آیا (سرگذشت پیشینیان،) براى وارثان بعدى این حقیقت را روشن نکرد که اگر بخواهیم، آنان را نیز به خاطر گناهانشان هلاک مى کنیم و بر دلهایشان مُهر مى زنیم که (حقّ را) نشنوند.
امام صادق (ع) فرمود: قلب مؤمن مانند صفحه اى سفید است و با هر گناه، نقطه اى سیاه در آن پدیدار مى شود که اگر توبه کند، آن سیاهى پاک مىگردد، امّا اگر بر گناهش ادامه دهد، آن نقطه زیاد مى شود تا جایى که تمام قلبش را فرامى گیرد و مانع رسیدن او به خیر شده و دیگر راهى به سعادت ندارد، چنان که خداوند مى فرماید: «بل ران على قلوبهم» گناه و کار زشت، ملکه و خوى و طبیعت آنان مى شود.
انسان گاهى در مسیر غلط و اصرار و تکرار عمل انحرافى چنان گام مى نهد که آن خلاف بر جان و دل او نقش مى بندد و به صورت خصلت و ملکه او در مى آید و دیگر پذیراى هیچ هدایتى نمى شود، البتّه این تأثیر و تأثّر را خداوند که سبب ساز و سبب سوز است چنین قرار داده، بنابراین انسان با اراده خود، خودش را به این مرحله رسانده است.
پیام ها
1- افراد غافل، نیازمند تنبیه و مستحقّ توبیخ هستند. «أو لم یَهدِ للّذین یرثون...» گروهى که به قدرت مىرسند، باید از کارنامه دولت هاى پیشین آگاه باشند و از تجربیّات تلخ و شیرین آنان استفاده کنند.
2- کیفرهاى الهى به خاطر گناهان انسان است. «بذنوبهم» گناه، مقدّمه مُهر خوردن بر دل و مانع درک صحیح و سبب سلب توفیق از انسان است.
3- درک نکردن حقایق دینى، از کیفرهاى الهى است. «نطبع على قلوبهم فهم لایسمعون»
4- قوانین حاکم بر تاریخ، ثابت است. از این رو تاریخ گذشتگان، مى تواند راهنماى عمل آیندگان باشد. (کلّ آیه)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان