display result search
- 11320
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 32 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف - آیه 32
قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِى أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیِّبَتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِىَ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ فِى الْحَیَوةِ الدُّنْیَا خَالِصَةً یَوْمَ الْقِیَمَةِ کَذَ لِکَ نُفَصِّلُ الْأَیَتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ
ترجمه
بگو: چه کسى زینت هایى را که خداوند براى بندگانش پدید آورده و (همچنین) رزق هاى پاکیزه و دلپسند را بر خود حرام کرده است؟ بگو: این (نعمتها) در زندگى دنیا براى مؤمنان است، (اگر چه کافران هم بهره مندند،) در حالى که روز قیامت مخصوص (مؤمنان) است. ما این گونه آیات خود را براى گروهى که مى دانند به تفصیل بیان مىنمائیم.
این آیه، زینت را براى انسان حلال مى شمرد. قرآن، یکى از نعمتهاى خداوند را، زینت آسمانها با ستارگان جهت تماشاگران مى داند، «زیّنّاها للنّاظرین» امّا باید علاقه به زینت، انسان را به هلاکت نکشد و بهره گیرى از آن کنترل شده باشد، لذا قرآن، نشان دادن زینت زنان را جز براى شوهرانشان و مَحرم هاى آنان، حرام مى داند. «لایبدین زینتهنّ الاّ لبعولتهنّ»
عثمانبن مظعون، خدمت پیامبر اکرم آمد و از تصمیم خود نسبت به اخته و مقطوع النّسل کردن خود و عزلت و فاصله گرفتن از همسر و خانواده واجتماع خبر داد. آن حضرت به شدّت او را از این کار منع کرد و فرمود: براى کنترل شهوت، روزه بگیر و به جاى ریاضت و رهبانیّتِ مردود به مسجد برو و در انتظار نماز بنشین و به جاى بیابانگردى، در جبهه هاى جنگ و حج و عمره شرکت کن، از همسر و عطریّات استفاده کن و از اموال خود به محرومان بده و از حرامها دورى و هجرت کن، این راه و روش من است و هر که از این روش اعراض کند و توبه نکند، فرشتگان از ورود او به حوض کوثر منع خواهند کرد.
عاصمبن زیاد نیز تصمیم گرفت شیوهى زندگى خود را تغییر داده واز حلالها و لذّتها کناره گیرد. حضرت على علیه السلام آن تفکّر را محکوم کرد، و هنگامى که از آن حضرت پرسید: پس چرا خودتان این همه سادهزندگى مىکنید؟ امام در پاسخ فرمود: من رهبر جامعه ما، خداوند بر رهبران لازم کرده که سطح زندگى خود را در سطح افراد ضعیف جامعه نگهدارند و در غم دیگران شریک باشند.
حضرت على (ع) در برخورد با خوارج متحجّر، هنگام اعزام نماینده خود ابن عبّاس به سوى آنان، به او دستور مى دهد بهترین لباسها را بپوشد و خود را معطّر و خوشبو ساخته و با اسبى زیبا نزد آنها برود.
بعضى آیه را این گونه تفسیر کرده اند که رزق و زینت دنیا، آمیخته با انواع تلخى هاست، ولى رزق و زینتِ آخرت، بى غصّه و خالص است.
پیام ها
1- پیامبر، مسئول مبارزه با بدعتها است. «قل مَن حرّم»
2- اسلام، با زهد نابجا وریاضت نامشروع ورهبانیّت، مخالف است. «قلمَنحرّم»
3- اصل در بهرهگیرى از زینتها و طیّبات، مباح بودن است، مگر دلیلى خاص بر حرمت آنها باشد. «مَن حرّم»
4- استفادهى مناسب از زینت و ترغیب مردم به آن، ارزشمند است. «زینة اللّه» زیرا زینت به خدا نسبت داده شده است.
5 - راه رسیدن به خدا، ترک امور حلال و طیّب نیست، بلکه استفادهى بجا و رعایت قسط وعدل است. «قل مَن حرّم زینة اللّه...»
6- اسلام، هماهنگ با فطرت و آیین اعتدال است، به نیازهاى طبیعى پاسخ مثبت مىدهد، آنچه را مفید است حلال مىشمرد و از آنچه ضرر دارد نهى مىکند. «مَن حرّم... أخرج لعباده»
7- زینت، همچون غذا، مورد نیاز انسان است. (زینت در کنار خوارکىها مطرح شده است) «زینة اللّه... و الطیّبات من الرّزق»
8 - هدف اصلى از آفریدن نعمتها، استفاده و برخوردارى مؤمنان است، گرچه کافران نیز بهرهمىبرند. «قل هى للّذین آمنوا فى الحیاة الدنیا» البتّه در جاى دیگر مىفرماید: «انّا جعلنا ما على الارض زینة لها لنبلوهم أیّهم احسن عملاً» هرچه را روى زمین است، زینت آن قرار دادیم تا آنان را بیازماییم که کدام یک بهتر عمل مىکنند.
9- در بهرهبردارى از نعمتهاى دنیوى، مؤمن و کافر یکسانند، ولى کامیابى قیامت مخصوص مؤمنان است. « للّذین آمنوا خالصة یوم القیامة»
10- علم وعالم، جایگاه ویژهاى نزد خدا دارند. «کذلک نفصّل الایات لقومیعلمون»
قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِى أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیِّبَتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِىَ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ فِى الْحَیَوةِ الدُّنْیَا خَالِصَةً یَوْمَ الْقِیَمَةِ کَذَ لِکَ نُفَصِّلُ الْأَیَتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ
ترجمه
بگو: چه کسى زینت هایى را که خداوند براى بندگانش پدید آورده و (همچنین) رزق هاى پاکیزه و دلپسند را بر خود حرام کرده است؟ بگو: این (نعمتها) در زندگى دنیا براى مؤمنان است، (اگر چه کافران هم بهره مندند،) در حالى که روز قیامت مخصوص (مؤمنان) است. ما این گونه آیات خود را براى گروهى که مى دانند به تفصیل بیان مىنمائیم.
این آیه، زینت را براى انسان حلال مى شمرد. قرآن، یکى از نعمتهاى خداوند را، زینت آسمانها با ستارگان جهت تماشاگران مى داند، «زیّنّاها للنّاظرین» امّا باید علاقه به زینت، انسان را به هلاکت نکشد و بهره گیرى از آن کنترل شده باشد، لذا قرآن، نشان دادن زینت زنان را جز براى شوهرانشان و مَحرم هاى آنان، حرام مى داند. «لایبدین زینتهنّ الاّ لبعولتهنّ»
عثمانبن مظعون، خدمت پیامبر اکرم آمد و از تصمیم خود نسبت به اخته و مقطوع النّسل کردن خود و عزلت و فاصله گرفتن از همسر و خانواده واجتماع خبر داد. آن حضرت به شدّت او را از این کار منع کرد و فرمود: براى کنترل شهوت، روزه بگیر و به جاى ریاضت و رهبانیّتِ مردود به مسجد برو و در انتظار نماز بنشین و به جاى بیابانگردى، در جبهه هاى جنگ و حج و عمره شرکت کن، از همسر و عطریّات استفاده کن و از اموال خود به محرومان بده و از حرامها دورى و هجرت کن، این راه و روش من است و هر که از این روش اعراض کند و توبه نکند، فرشتگان از ورود او به حوض کوثر منع خواهند کرد.
عاصمبن زیاد نیز تصمیم گرفت شیوهى زندگى خود را تغییر داده واز حلالها و لذّتها کناره گیرد. حضرت على علیه السلام آن تفکّر را محکوم کرد، و هنگامى که از آن حضرت پرسید: پس چرا خودتان این همه سادهزندگى مىکنید؟ امام در پاسخ فرمود: من رهبر جامعه ما، خداوند بر رهبران لازم کرده که سطح زندگى خود را در سطح افراد ضعیف جامعه نگهدارند و در غم دیگران شریک باشند.
حضرت على (ع) در برخورد با خوارج متحجّر، هنگام اعزام نماینده خود ابن عبّاس به سوى آنان، به او دستور مى دهد بهترین لباسها را بپوشد و خود را معطّر و خوشبو ساخته و با اسبى زیبا نزد آنها برود.
بعضى آیه را این گونه تفسیر کرده اند که رزق و زینت دنیا، آمیخته با انواع تلخى هاست، ولى رزق و زینتِ آخرت، بى غصّه و خالص است.
پیام ها
1- پیامبر، مسئول مبارزه با بدعتها است. «قل مَن حرّم»
2- اسلام، با زهد نابجا وریاضت نامشروع ورهبانیّت، مخالف است. «قلمَنحرّم»
3- اصل در بهرهگیرى از زینتها و طیّبات، مباح بودن است، مگر دلیلى خاص بر حرمت آنها باشد. «مَن حرّم»
4- استفادهى مناسب از زینت و ترغیب مردم به آن، ارزشمند است. «زینة اللّه» زیرا زینت به خدا نسبت داده شده است.
5 - راه رسیدن به خدا، ترک امور حلال و طیّب نیست، بلکه استفادهى بجا و رعایت قسط وعدل است. «قل مَن حرّم زینة اللّه...»
6- اسلام، هماهنگ با فطرت و آیین اعتدال است، به نیازهاى طبیعى پاسخ مثبت مىدهد، آنچه را مفید است حلال مىشمرد و از آنچه ضرر دارد نهى مىکند. «مَن حرّم... أخرج لعباده»
7- زینت، همچون غذا، مورد نیاز انسان است. (زینت در کنار خوارکىها مطرح شده است) «زینة اللّه... و الطیّبات من الرّزق»
8 - هدف اصلى از آفریدن نعمتها، استفاده و برخوردارى مؤمنان است، گرچه کافران نیز بهرهمىبرند. «قل هى للّذین آمنوا فى الحیاة الدنیا» البتّه در جاى دیگر مىفرماید: «انّا جعلنا ما على الارض زینة لها لنبلوهم أیّهم احسن عملاً» هرچه را روى زمین است، زینت آن قرار دادیم تا آنان را بیازماییم که کدام یک بهتر عمل مىکنند.
9- در بهرهبردارى از نعمتهاى دنیوى، مؤمن و کافر یکسانند، ولى کامیابى قیامت مخصوص مؤمنان است. « للّذین آمنوا خالصة یوم القیامة»
10- علم وعالم، جایگاه ویژهاى نزد خدا دارند. «کذلک نفصّل الایات لقومیعلمون»
کاربر مهمان
کاربر مهمان