display result search
- 5964
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 3 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف - آیه 3
إِتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلَا تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِیَآءَ قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ
ترجمه
آنچه را از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل شده، پیروى کنید و از سرپرستانى جز او پیروى نکنید. چه اندک پند مى پذیرید!
آیه قبل، وظیفه پیامبر را در انذار و تذکّر بیان کرد و این آیه وظیفه امّت را در اطاعت و تبعیّت. آن آیه از پیامبر، «سعه صدر» مى خواست، اینجا از امّت، «تبعیّت» مى طلبد. آیه قبل، «أنزل الیک» بود، اینجا «اُنزل الیکم» است.
پیامبر اکرم فرمود: «فاذا التَبَست علیکم الفِتَن کقطع اللیل المظلِم فعلیکم بالقرآن... مَن جعله اَمامه قاده الى الجنّة و مَن جَعَله خلفه ساقه الى النّار» ، هر گاه فتنه ها همچون پاره هاى شبِ تار شما را فرا گرفت، پس بر شما باد به قرآن، هرکس قرآن را امام خود قرار دهد به بهشت مى رسد و هر کس به آن پشت کند، به آتش دوزخ رهنمون مى شود. چنانکه حضرت على (ع) فرمود: «ففى اتّباع ماجائکم من اللّه الفوزالعظیم و فى ترکه الخطاء المبین» ، رستگارى بزرگ در پیروى از قرآن است و در ترک آن، خطا و گمراهى آشکار مى باشد.
پیام ها
1- پیروى از آیات الهى، سبب رشد و تربیت بشر است. «اتّبعوا... ربّکم»
2- لازمه ربوبیّت و تربیت الهى، نزول دستورات و راهنمایى ها و تذکّرات است. «ما اُنزل الیکم من ربّکم»
3- نتیجه پیروى از وحى، قرار گرفتن تحت ولایت الهى است و ترک آن، قرار گرفتن تحت ولایت دیگران است. «ولا تتّبعوا من دونه أولیاء»
4- اطاعت و پیروى از دیگران، در حقیقت پذیرش ولایت آنهاست. «ولا تتّبعوا من دونه أولیاء» با آنکه مىتوانست بگوید: «لاتتّبعوا من دونى احدا»
5 - کسى که ولایتِ خداى یکتا را نپذیرد، «ربّکم» باید چندین «ولىّ» را از خود راضى کند. «أولیاء»
6- پندپذیرى انسان، اندک است. «قلیلاً ما تذکّرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلَا تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِیَآءَ قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ
ترجمه
آنچه را از جانب پروردگارتان به سوى شما نازل شده، پیروى کنید و از سرپرستانى جز او پیروى نکنید. چه اندک پند مى پذیرید!
آیه قبل، وظیفه پیامبر را در انذار و تذکّر بیان کرد و این آیه وظیفه امّت را در اطاعت و تبعیّت. آن آیه از پیامبر، «سعه صدر» مى خواست، اینجا از امّت، «تبعیّت» مى طلبد. آیه قبل، «أنزل الیک» بود، اینجا «اُنزل الیکم» است.
پیامبر اکرم فرمود: «فاذا التَبَست علیکم الفِتَن کقطع اللیل المظلِم فعلیکم بالقرآن... مَن جعله اَمامه قاده الى الجنّة و مَن جَعَله خلفه ساقه الى النّار» ، هر گاه فتنه ها همچون پاره هاى شبِ تار شما را فرا گرفت، پس بر شما باد به قرآن، هرکس قرآن را امام خود قرار دهد به بهشت مى رسد و هر کس به آن پشت کند، به آتش دوزخ رهنمون مى شود. چنانکه حضرت على (ع) فرمود: «ففى اتّباع ماجائکم من اللّه الفوزالعظیم و فى ترکه الخطاء المبین» ، رستگارى بزرگ در پیروى از قرآن است و در ترک آن، خطا و گمراهى آشکار مى باشد.
پیام ها
1- پیروى از آیات الهى، سبب رشد و تربیت بشر است. «اتّبعوا... ربّکم»
2- لازمه ربوبیّت و تربیت الهى، نزول دستورات و راهنمایى ها و تذکّرات است. «ما اُنزل الیکم من ربّکم»
3- نتیجه پیروى از وحى، قرار گرفتن تحت ولایت الهى است و ترک آن، قرار گرفتن تحت ولایت دیگران است. «ولا تتّبعوا من دونه أولیاء»
4- اطاعت و پیروى از دیگران، در حقیقت پذیرش ولایت آنهاست. «ولا تتّبعوا من دونه أولیاء» با آنکه مىتوانست بگوید: «لاتتّبعوا من دونى احدا»
5 - کسى که ولایتِ خداى یکتا را نپذیرد، «ربّکم» باید چندین «ولىّ» را از خود راضى کند. «أولیاء»
6- پندپذیرى انسان، اندک است. «قلیلاً ما تذکّرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان