display result search
- 5622
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 160 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام- آیه 160
از کلمه «جاء» استفاده مى شود که پاداش و کیفر مورد بحث در این آیه، مربوط به دادگاه قیامت است. وگرنه چه بسا خلافى که با توبه محو یا به نیکى تبدیل شود. «یبدّل اللَّه سیّئاتهم حَسنات». یا مورد عفو قرار مى گیرد. «یَعفُو عن کثیر»، و چه بسا نیکى ها که با ریا و عُجب و گناهان دیگر محو و حبط شود. پس عملى ملاک است که به صحنه قیامت آورده شود. «جاء بالحسنة... جاءبالسیّئة»
گرچه آیه مربوط به عمل نیک و بد است، ولى طبق روایت، آنکه نیّت خیر کند پاداش دارد ولى نیّت سوء تا به مرحله عمل نرسد، کیفر ندارد واین فضل الهى است.
در روایات آمده است: هر که در ماه، سه روز روزه بگیرد، گویا همه ماه را روزه گرفته است، زیرا هر روزش ده روز حساب مى شود. «عشر أمثالها»
پاداش ده برابر، حداقلّ است. بعضى اعمال، در بعضى شرایط و براى بعضى افراد، پاداش تا هفتصد برابر بلکه پاداش بى حساب هم دارد.
از ده پاداش الهى، فقط یک قسمت «مزد» است و نُه قسمت دیگر «فضل». «فیوَفِّیهم اُجورهم و یزیدهم من فضله»
سؤال: اگر کیفر گنهکار، به اندازه گناه اوست، پس چرا یک روز روزه خوردن، شصت روز روزه کفّاره دارد؟
پاسخ: مقصود از «مثل» در آیه، از نظر عدد نیست، بلکه کیفیّت و چگونگى است. اهمیّت یک روز، روزه ماه رمضان، برابر با 60 روز در غیر ماه رمضان است. مثل شب قدر که در اهمیّت، بیش از هزار ماه است. این بیان اهمیّت است، نه برترى عددى.
پیام ها
1- در شیوه تربیتى اسلام، تشویق ده برابر تنبیه است. «عشر امثالها»
2- تشویقِ چند برابر، ظلم نیست ولى کیفر بیش از حد ظلم است. «فلایجزى الا مثلها و هم لایظلمون»
3- خداوند، در پاداش با فضل خود رفتار مى کند، ولى در کیفر، با عدل. «عشر أمثالها... الاّ مثلها»
4- عمل انسان همیشه و همه جا همراه انسان است. «من جاء بالحسنة... و من جاء بالسیّئة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
از کلمه «جاء» استفاده مى شود که پاداش و کیفر مورد بحث در این آیه، مربوط به دادگاه قیامت است. وگرنه چه بسا خلافى که با توبه محو یا به نیکى تبدیل شود. «یبدّل اللَّه سیّئاتهم حَسنات». یا مورد عفو قرار مى گیرد. «یَعفُو عن کثیر»، و چه بسا نیکى ها که با ریا و عُجب و گناهان دیگر محو و حبط شود. پس عملى ملاک است که به صحنه قیامت آورده شود. «جاء بالحسنة... جاءبالسیّئة»
گرچه آیه مربوط به عمل نیک و بد است، ولى طبق روایت، آنکه نیّت خیر کند پاداش دارد ولى نیّت سوء تا به مرحله عمل نرسد، کیفر ندارد واین فضل الهى است.
در روایات آمده است: هر که در ماه، سه روز روزه بگیرد، گویا همه ماه را روزه گرفته است، زیرا هر روزش ده روز حساب مى شود. «عشر أمثالها»
پاداش ده برابر، حداقلّ است. بعضى اعمال، در بعضى شرایط و براى بعضى افراد، پاداش تا هفتصد برابر بلکه پاداش بى حساب هم دارد.
از ده پاداش الهى، فقط یک قسمت «مزد» است و نُه قسمت دیگر «فضل». «فیوَفِّیهم اُجورهم و یزیدهم من فضله»
سؤال: اگر کیفر گنهکار، به اندازه گناه اوست، پس چرا یک روز روزه خوردن، شصت روز روزه کفّاره دارد؟
پاسخ: مقصود از «مثل» در آیه، از نظر عدد نیست، بلکه کیفیّت و چگونگى است. اهمیّت یک روز، روزه ماه رمضان، برابر با 60 روز در غیر ماه رمضان است. مثل شب قدر که در اهمیّت، بیش از هزار ماه است. این بیان اهمیّت است، نه برترى عددى.
پیام ها
1- در شیوه تربیتى اسلام، تشویق ده برابر تنبیه است. «عشر امثالها»
2- تشویقِ چند برابر، ظلم نیست ولى کیفر بیش از حد ظلم است. «فلایجزى الا مثلها و هم لایظلمون»
3- خداوند، در پاداش با فضل خود رفتار مى کند، ولى در کیفر، با عدل. «عشر أمثالها... الاّ مثلها»
4- عمل انسان همیشه و همه جا همراه انسان است. «من جاء بالحسنة... و من جاء بالسیّئة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است