display result search
- 3032
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 148 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام- آیه 148
سَیَقُوُلُ الَّذِینَ أَشْرَکُواْ لَوْ شَآءَ اللَّهُ مَآ أشْرَکْنَا وَلَآ ءَابَآؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن شَىْءٍ کَذَ لِکَ کَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ حَتَّى ذَاقُواْ بَأْسَنَا قُلْ هَلْ عِندَکُم مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ
ترجمه
به زودى کسانى که شرک ورزیده اند، خواهند گفت: اگر خدا مى خواست، نه ما و نه پدرانمان شرک نمى آوردیم و هیچ چیزى را (از سوى خود) حرام نمى کردیم. کسانى که پیش از آنها بودند (نیز پیامبران قبلى را) اینگونه تکذیب کردند تا آنکه طعم قهر و عذاب مارا چشیدند. بگو: آیا براى شما دانشى هست؟ آن را براى ما آشکار کنید! شما جز از گمان و خیال پیروى نمى کنید و شما جز حدسزن و دروغگویانى بیش نیستید.
در این آیه یک خبر غیبى از آینده مطرح است که مشرکان چه خواهند گفت، «سیقول الّذین اشرکوا» آن آینده به وقوع پیوست و آنچه پیشگویى شده بود آنان گفتند. «و قال الّذین اشرکوا»
این بهانه که «اگر خدا مى خواست، ما و پدرانمان مشرک نمى شدیم» بارها توسّط مشرکان مطرح شده است، چنانکه در آیه 35 سوره نحل و آیه 20 سوره زخرف نیز آمده است.
سؤال: این آیه سخن مشرکان را نقل مى کند که اگر خدا از شرک ما راضى نیست، چرا ما را از آن باز نمى دارد؟ پس شرک ما مورد رضاى خداست!
پاسخ: انجام هر کار از هر کسى، از مَدار قدرت خداوند بیرون نیست، لکن اراده و مشیّت خداوند آن است که انسان راه خود را آزادانه انتخاب کند. دولت که آب و برق و گاز را به منزل ما مى آورد، این امکانات، دلیل راضى بودن دولت به سوءاستفاده ما نیست. خداوند به انسان عقل و وحى عطا کرده و راه حقّ و باطل را به او نشان داده و او را در انتخاب آزاد گذاشته، ولى اراده و اختیار، نشانه راضى بودن او به خلاف ما نیست.
خداوند، خواهان ایمان اختیارى مردم است نه اجبار آنان به ایمان آوردن. در قرآن بارها آمده است که: اگر خدا مى خواست، همه را هدایت مى کرد و پیامبر هم حقّ اکراه و اجبار مردم به ایمان را ندارد.
پیام ها
1- رهبران و اندیشمندان دینى باید خود را براى پاسخگویى به شبهات و بهانه جویى هاى آینده آماده کنند. «سیقول»
2- فرستادن انبیا و کتب آسمانى براى آنست که مردم با آزادى و اختیار، موحد شوند. پس منطق مشرکین (که اگر خدا مى خواست با قهر و قدرت مانع شرک ما مى شد) غلط است. «لوشاءاللَّه ما اشرکنا»
3- بدتر از گناه، توجیه آن است. مشرکان، شرک خود را توجیه کرده و آن را مشیّت الهى مى دانستند. «لوشاءاللَّه ما اشرکنا» (جبرگرایى، بهانه اى است براى فرار از مسئولیّت)
4- مشرکین، انحراف خود را با تاریخ نیاکان خود توجیه مى کردند. «لو شاء اللَّه ما اشرکنا و لاآباؤنا»
5 - عقیده به جبر، از توجیهات بى اساس منحرفان است. «لو شاء اللَّه ما اشرکنا» شیطان هم که رهبر منحرفان است، گمراهى خود را به خدا نسبت داد و چنین گفت: «ربّ بما أغویتَنى»
6- مخالفان، همواره با اهرم جبر، به تکذیب پیامبران پرداخته اند. «کذلک کذّب الّذین من قبلهم»
7- قرآن از مخالفان هم تقاضاى حجّت و دلیل مىکند. «قل هل عندکم من علم»
8 پایگاه درس هایی از قرآن- آنان که به بهانه سرنوشت، از مسئولیّت مى گریزند، منتظر چشیدن قهر خدا باشند. «ذاقوا بأسنا»
9- طرفداران جبر، منطق ندارند و در پى خیالاتند. «ان تتّبعون الاّ الظن»
10- اگر به جاى علم و یقین، در پى ظن و گمان باشیم، گمراه خواهیم شد. «ان انتم الاّ تخرصون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
سَیَقُوُلُ الَّذِینَ أَشْرَکُواْ لَوْ شَآءَ اللَّهُ مَآ أشْرَکْنَا وَلَآ ءَابَآؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن شَىْءٍ کَذَ لِکَ کَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ حَتَّى ذَاقُواْ بَأْسَنَا قُلْ هَلْ عِندَکُم مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ
ترجمه
به زودى کسانى که شرک ورزیده اند، خواهند گفت: اگر خدا مى خواست، نه ما و نه پدرانمان شرک نمى آوردیم و هیچ چیزى را (از سوى خود) حرام نمى کردیم. کسانى که پیش از آنها بودند (نیز پیامبران قبلى را) اینگونه تکذیب کردند تا آنکه طعم قهر و عذاب مارا چشیدند. بگو: آیا براى شما دانشى هست؟ آن را براى ما آشکار کنید! شما جز از گمان و خیال پیروى نمى کنید و شما جز حدسزن و دروغگویانى بیش نیستید.
در این آیه یک خبر غیبى از آینده مطرح است که مشرکان چه خواهند گفت، «سیقول الّذین اشرکوا» آن آینده به وقوع پیوست و آنچه پیشگویى شده بود آنان گفتند. «و قال الّذین اشرکوا»
این بهانه که «اگر خدا مى خواست، ما و پدرانمان مشرک نمى شدیم» بارها توسّط مشرکان مطرح شده است، چنانکه در آیه 35 سوره نحل و آیه 20 سوره زخرف نیز آمده است.
سؤال: این آیه سخن مشرکان را نقل مى کند که اگر خدا از شرک ما راضى نیست، چرا ما را از آن باز نمى دارد؟ پس شرک ما مورد رضاى خداست!
پاسخ: انجام هر کار از هر کسى، از مَدار قدرت خداوند بیرون نیست، لکن اراده و مشیّت خداوند آن است که انسان راه خود را آزادانه انتخاب کند. دولت که آب و برق و گاز را به منزل ما مى آورد، این امکانات، دلیل راضى بودن دولت به سوءاستفاده ما نیست. خداوند به انسان عقل و وحى عطا کرده و راه حقّ و باطل را به او نشان داده و او را در انتخاب آزاد گذاشته، ولى اراده و اختیار، نشانه راضى بودن او به خلاف ما نیست.
خداوند، خواهان ایمان اختیارى مردم است نه اجبار آنان به ایمان آوردن. در قرآن بارها آمده است که: اگر خدا مى خواست، همه را هدایت مى کرد و پیامبر هم حقّ اکراه و اجبار مردم به ایمان را ندارد.
پیام ها
1- رهبران و اندیشمندان دینى باید خود را براى پاسخگویى به شبهات و بهانه جویى هاى آینده آماده کنند. «سیقول»
2- فرستادن انبیا و کتب آسمانى براى آنست که مردم با آزادى و اختیار، موحد شوند. پس منطق مشرکین (که اگر خدا مى خواست با قهر و قدرت مانع شرک ما مى شد) غلط است. «لوشاءاللَّه ما اشرکنا»
3- بدتر از گناه، توجیه آن است. مشرکان، شرک خود را توجیه کرده و آن را مشیّت الهى مى دانستند. «لوشاءاللَّه ما اشرکنا» (جبرگرایى، بهانه اى است براى فرار از مسئولیّت)
4- مشرکین، انحراف خود را با تاریخ نیاکان خود توجیه مى کردند. «لو شاء اللَّه ما اشرکنا و لاآباؤنا»
5 - عقیده به جبر، از توجیهات بى اساس منحرفان است. «لو شاء اللَّه ما اشرکنا» شیطان هم که رهبر منحرفان است، گمراهى خود را به خدا نسبت داد و چنین گفت: «ربّ بما أغویتَنى»
6- مخالفان، همواره با اهرم جبر، به تکذیب پیامبران پرداخته اند. «کذلک کذّب الّذین من قبلهم»
7- قرآن از مخالفان هم تقاضاى حجّت و دلیل مىکند. «قل هل عندکم من علم»
8 پایگاه درس هایی از قرآن- آنان که به بهانه سرنوشت، از مسئولیّت مى گریزند، منتظر چشیدن قهر خدا باشند. «ذاقوا بأسنا»
9- طرفداران جبر، منطق ندارند و در پى خیالاتند. «ان تتّبعون الاّ الظن»
10- اگر به جاى علم و یقین، در پى ظن و گمان باشیم، گمراه خواهیم شد. «ان انتم الاّ تخرصون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است