display result search
- 4119
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 121 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام - آیه 121
وَلَا تَأْکُلُواْ مِمَّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّیَطِینَ لَیُوحُونَ إِلَى أَوْلِیَائِهِمْ لِیُجَدِلُوکُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّکُمْ لَمُشْرِکُونَ
ترجمه
و از آنچه نام خداوند بر آن برده نشده، نخورید، چرا که خوردن آن فسق (و خروج از مدار بندگى) است. همانا شیاطین، به دوستان خود القا مى کنند تا به جدال با شما برخیزند (که مثلاً چه فرقى است میان حیوان مرده یا ذبح شده) و اگر از آنان اطاعت کنید، قطعاً شما هم مشرک مى شوید.
چون حرام خوارى، قساوت قلب مى آورد و زمینه گناهان دیگر است، اسلام آن را به شدّت منع کرده است.
در آیه 5 سوره مائده خواندیم که طعام اهل کتاب براى شما حلال است. این آیه مى گوید: گوشت هر حیوانى که نام خداوند بر آن برده نشود حرام است. از آنجا که اهل کتاب، این شرط را رعایت نمىکنند، پس گوشت حیوان آنها براى ما حرام است و مراد از طعام در آن آیه، حبوبات و امثال آن است، نه گوشت.
وسوسه شیاطین این گونه است که مى گوید: حیوان مرده را خدا کشته و کشته خدا بهتر از کشته انسان است! پس چرا حیوانِ مرده، حرام ولى حیوانِ ذبح شده حلال است؟! غافل از آنکه اجراى فرمان الهى مهم است و حیوان مرده، به خاطر بیرون نیامدن خون هاى کثیف از بدنش، معمولاً بیمارى هایى را همراه دارد. علاوه بر آنکه مردن، خود دلیل بیمارى و ناسالم بودن حیوان است.
پیام ها
1- مسلمان، حتّى در مسائل تغذیه باید تعهّد دینى را مراعات کند. «و لاتأکلوا ممّا لم یذکر اسم اللّه علیه»
2- بردن نام خدا به هنگام ذبح، تشریفات نیست، بلکه حکمى لازم الاجراست و ترک آن، فسق است. «اِنّه لَفِسق»
3- هر کجا ناباورى بیشتر است، تأکید نیز لازم است. چون پذیرفتن شرایط حلال بودن ذبح، براى مردم جاهل سنگین بود، خداوند با چند تأکید مسئله را مطرح کرد. «انّه لفسق» (جمله اسمیّه، «اِنّ» وحرف «لام»، نشان تأکید است)
4- انسان، در اثر مصرف حرام، زمینه پذیرش القائات شیطانى را پیدا مى کند. «و لا تأکلوا... و انّ الشیاطین لیوحون»
5 - شیطان ها، قدرت وسوسه و القا دارند. «انّ الشیاطین لیوحون»
6- وسوسه هاى شیاطین، تنها در اولیاى آنان نافذ است، نه در اولیاى خدا. «لیوحون الى أولیائهم»
7- پشتوانه جدال هاى انسان، وسوسه ها و هوس هاست. «لیوحون... لیجادلوکم»
8 - جدال در احکام الهى، از حربه ها و القائات شیطانى است. «و انّ الشیاطین... لیجادلوکم»
9- جدال در احکام دینى، انسان را به شرک مى کشاند. «لیجادلوکم... لمشرکون»
10- خداپرستانى که در عمل، مطیع غیر خدا مى باشند، مشرکند. «انّکم لمشرکون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَا تَأْکُلُواْ مِمَّا لَمْ یُذْکَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّیَطِینَ لَیُوحُونَ إِلَى أَوْلِیَائِهِمْ لِیُجَدِلُوکُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّکُمْ لَمُشْرِکُونَ
ترجمه
و از آنچه نام خداوند بر آن برده نشده، نخورید، چرا که خوردن آن فسق (و خروج از مدار بندگى) است. همانا شیاطین، به دوستان خود القا مى کنند تا به جدال با شما برخیزند (که مثلاً چه فرقى است میان حیوان مرده یا ذبح شده) و اگر از آنان اطاعت کنید، قطعاً شما هم مشرک مى شوید.
چون حرام خوارى، قساوت قلب مى آورد و زمینه گناهان دیگر است، اسلام آن را به شدّت منع کرده است.
در آیه 5 سوره مائده خواندیم که طعام اهل کتاب براى شما حلال است. این آیه مى گوید: گوشت هر حیوانى که نام خداوند بر آن برده نشود حرام است. از آنجا که اهل کتاب، این شرط را رعایت نمىکنند، پس گوشت حیوان آنها براى ما حرام است و مراد از طعام در آن آیه، حبوبات و امثال آن است، نه گوشت.
وسوسه شیاطین این گونه است که مى گوید: حیوان مرده را خدا کشته و کشته خدا بهتر از کشته انسان است! پس چرا حیوانِ مرده، حرام ولى حیوانِ ذبح شده حلال است؟! غافل از آنکه اجراى فرمان الهى مهم است و حیوان مرده، به خاطر بیرون نیامدن خون هاى کثیف از بدنش، معمولاً بیمارى هایى را همراه دارد. علاوه بر آنکه مردن، خود دلیل بیمارى و ناسالم بودن حیوان است.
پیام ها
1- مسلمان، حتّى در مسائل تغذیه باید تعهّد دینى را مراعات کند. «و لاتأکلوا ممّا لم یذکر اسم اللّه علیه»
2- بردن نام خدا به هنگام ذبح، تشریفات نیست، بلکه حکمى لازم الاجراست و ترک آن، فسق است. «اِنّه لَفِسق»
3- هر کجا ناباورى بیشتر است، تأکید نیز لازم است. چون پذیرفتن شرایط حلال بودن ذبح، براى مردم جاهل سنگین بود، خداوند با چند تأکید مسئله را مطرح کرد. «انّه لفسق» (جمله اسمیّه، «اِنّ» وحرف «لام»، نشان تأکید است)
4- انسان، در اثر مصرف حرام، زمینه پذیرش القائات شیطانى را پیدا مى کند. «و لا تأکلوا... و انّ الشیاطین لیوحون»
5 - شیطان ها، قدرت وسوسه و القا دارند. «انّ الشیاطین لیوحون»
6- وسوسه هاى شیاطین، تنها در اولیاى آنان نافذ است، نه در اولیاى خدا. «لیوحون الى أولیائهم»
7- پشتوانه جدال هاى انسان، وسوسه ها و هوس هاست. «لیوحون... لیجادلوکم»
8 - جدال در احکام الهى، از حربه ها و القائات شیطانى است. «و انّ الشیاطین... لیجادلوکم»
9- جدال در احکام دینى، انسان را به شرک مى کشاند. «لیجادلوکم... لمشرکون»
10- خداپرستانى که در عمل، مطیع غیر خدا مى باشند، مشرکند. «انّکم لمشرکون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است