display result search
- 2554
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 111 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام- آیه 111
وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَیْهِمُ الْمَلَئِکَةَ وَکَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَیْهِمْ کَُلَّ شَىْءٍ قُبُلاً مَا کَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ یَجْهَلُونَ
ترجمه
و اگر ما فرشتگان را به سوى آنان نازل مى کردیم و مردگان با آنان سخن مى گفتند و همه چیز را (به گواهى صدق و اعجاز) دسته دسته در برابرشان گرد مى آوردیم باز هم ایمان نمى آوردند، مگر آنکه خداوند بخواهد (به اجبار ایمان آورند)، ولى بیشترشان نادانى مى کنند.
گویا یکى از درخواست هاى مشرکان، نزول فرشتگان و سخن گفتن مردگان با آنان بوده است، غافل از آنکه این مشرکان به قدرى لجوجند که حتّى اگر امور غیبى مثل فرشتگان براى آنان محسوس شود باز هم ایمان نخواهند آورد. سعدى نیز مى گوید:
چون بود اصل گوهرى قابل تربیت را در او اثر باشد
هیچ صیقل نکو نداند کرد آهنى را که بد گهر باشد
سگ به دریاى هفتگانه مشوى چون شود تر، پلیدتر باشد
خر عیسى گرش به مکّه برى چون بیاید هنوز خر باشد
«قُبُل» یا به معناى مقابل است، یا جمع قبیل، به معناى گروه و دسته.
در دو آیه قبل، ادعاى دروغ مشرکان مطرح شد که مى گفتند: اگر معجزه بیاید ایمان مى آوریم، اینجا نمونه آن معجزات مطرح شده است.
شبیه این آیه، در سوره حجر آیات 14 و 15 آمده است: «ولو فَتَحنا علیهم باباً من السّماء فظلّوا فیه یعرجون لقالوا انّما سُکِّرَت أبصارُنا بل نحن قوم مَسحورون» اگر از آسمان درى باز شود و کفّار از آن بالا روند، باز هم گویند: چشم ما را جادو کرده اند.
پیام ها
1- براى دل هاى لجوج، هیچ آیه و نشانه اى زمینه ساز ایمان نمى گردد. «ما کانوا لیؤمنوا»
2- خدا اگر بخواهد، مى تواند به اجبار، همه را مؤمن سازد، ولى این خلاف حکمت اوست. «ما کانوا لیؤمنوا الاّ أن یشاء اللّه»
3- جهالت، عامل ایمان نیاوردن به آیات الهى است. «ما کانوا لیؤمنوا... و لکنّ اکثرهم یجهلون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَیْهِمُ الْمَلَئِکَةَ وَکَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَیْهِمْ کَُلَّ شَىْءٍ قُبُلاً مَا کَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ إِلَّا أَن یَشَاءَ اللَّهُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ یَجْهَلُونَ
ترجمه
و اگر ما فرشتگان را به سوى آنان نازل مى کردیم و مردگان با آنان سخن مى گفتند و همه چیز را (به گواهى صدق و اعجاز) دسته دسته در برابرشان گرد مى آوردیم باز هم ایمان نمى آوردند، مگر آنکه خداوند بخواهد (به اجبار ایمان آورند)، ولى بیشترشان نادانى مى کنند.
گویا یکى از درخواست هاى مشرکان، نزول فرشتگان و سخن گفتن مردگان با آنان بوده است، غافل از آنکه این مشرکان به قدرى لجوجند که حتّى اگر امور غیبى مثل فرشتگان براى آنان محسوس شود باز هم ایمان نخواهند آورد. سعدى نیز مى گوید:
چون بود اصل گوهرى قابل تربیت را در او اثر باشد
هیچ صیقل نکو نداند کرد آهنى را که بد گهر باشد
سگ به دریاى هفتگانه مشوى چون شود تر، پلیدتر باشد
خر عیسى گرش به مکّه برى چون بیاید هنوز خر باشد
«قُبُل» یا به معناى مقابل است، یا جمع قبیل، به معناى گروه و دسته.
در دو آیه قبل، ادعاى دروغ مشرکان مطرح شد که مى گفتند: اگر معجزه بیاید ایمان مى آوریم، اینجا نمونه آن معجزات مطرح شده است.
شبیه این آیه، در سوره حجر آیات 14 و 15 آمده است: «ولو فَتَحنا علیهم باباً من السّماء فظلّوا فیه یعرجون لقالوا انّما سُکِّرَت أبصارُنا بل نحن قوم مَسحورون» اگر از آسمان درى باز شود و کفّار از آن بالا روند، باز هم گویند: چشم ما را جادو کرده اند.
پیام ها
1- براى دل هاى لجوج، هیچ آیه و نشانه اى زمینه ساز ایمان نمى گردد. «ما کانوا لیؤمنوا»
2- خدا اگر بخواهد، مى تواند به اجبار، همه را مؤمن سازد، ولى این خلاف حکمت اوست. «ما کانوا لیؤمنوا الاّ أن یشاء اللّه»
3- جهالت، عامل ایمان نیاوردن به آیات الهى است. «ما کانوا لیؤمنوا... و لکنّ اکثرهم یجهلون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است