display result search
- 2697
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 96 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام- آیه 96
فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ الَّیْلَ سَکَناً وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَاناً ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ
ترجمه
(خداوند،) شکافنده سپیده دم است، و شب را مایهى آرامش قرار داد و خورشید و ماه را اسباب شمارش (ایّام). این است اندازهگیرى خداوند قدرتمند دانا.
«اِصباح» هم به معناى صبح است، هم به معناى سپرى کردن شب و وارد صبح شدن، امّا در اینجا مراد، هنگام دمیدن سپیده صبح است.
در آیهى قبل، سه نشانه از قدرت خداوند در زمین مطرح شد، در این آیه نشانه هایى از قدرت الهى در آسمان ها آمده است. شب و روز دو نشانه از قدرت الهى است که به واسطه گردش منظّم خورشید و ماه پدید مىآیند.
شب، براى استراحت است و از کار و تلاش و سفر در شب، نکوهش شده است. (از اینکه در این آیه، شب عامل سکون و آرامش شمرده شده، معلوم مى شود صبح براى کار و تلاش است.)
امام رضا (ع) فرمود: ازدواج را در شب قرار دهید، چون شب و همسر، هر دو وسیلهى سکون و آرامش انسانند.
پیام ها
1- پیدایش شب و روز، نیاز به قدرت و دانش دارد که این کار را با تقدیر و اندازه گیرى دقیق انجام دهد. «فالق الاصباح...تقدیر العزیز العلیم»
2- خورشید و ماه، وسیله نظم و حسابرسى و برنامهریزى است. «حسباناً»
3- برنامهریزى دقیق و اجراى کامل، نیاز به علم وقدرت دارد. «تقدیر العزیز العلیم»
4- تفکّر در نظم دقیق کرات آسمانى، راه خداشناسى است. «انّى تؤفکون...فالق الاصباح...»
شاید از اینکه ماه و خورشید، وسیله حساب در این آیه شمرده شده، بتوان استفاده کرد که هم سال شمسى معتبر است، هم سال قمرى. و شاید رمز حساب و نظم دقیق یکپارچه باشد، نظیر »زید عدل« که زید را به تمامه عادل مى داند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ الَّیْلَ سَکَناً وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَاناً ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ
ترجمه
(خداوند،) شکافنده سپیده دم است، و شب را مایهى آرامش قرار داد و خورشید و ماه را اسباب شمارش (ایّام). این است اندازهگیرى خداوند قدرتمند دانا.
«اِصباح» هم به معناى صبح است، هم به معناى سپرى کردن شب و وارد صبح شدن، امّا در اینجا مراد، هنگام دمیدن سپیده صبح است.
در آیهى قبل، سه نشانه از قدرت خداوند در زمین مطرح شد، در این آیه نشانه هایى از قدرت الهى در آسمان ها آمده است. شب و روز دو نشانه از قدرت الهى است که به واسطه گردش منظّم خورشید و ماه پدید مىآیند.
شب، براى استراحت است و از کار و تلاش و سفر در شب، نکوهش شده است. (از اینکه در این آیه، شب عامل سکون و آرامش شمرده شده، معلوم مى شود صبح براى کار و تلاش است.)
امام رضا (ع) فرمود: ازدواج را در شب قرار دهید، چون شب و همسر، هر دو وسیلهى سکون و آرامش انسانند.
پیام ها
1- پیدایش شب و روز، نیاز به قدرت و دانش دارد که این کار را با تقدیر و اندازه گیرى دقیق انجام دهد. «فالق الاصباح...تقدیر العزیز العلیم»
2- خورشید و ماه، وسیله نظم و حسابرسى و برنامهریزى است. «حسباناً»
3- برنامهریزى دقیق و اجراى کامل، نیاز به علم وقدرت دارد. «تقدیر العزیز العلیم»
4- تفکّر در نظم دقیق کرات آسمانى، راه خداشناسى است. «انّى تؤفکون...فالق الاصباح...»
شاید از اینکه ماه و خورشید، وسیله حساب در این آیه شمرده شده، بتوان استفاده کرد که هم سال شمسى معتبر است، هم سال قمرى. و شاید رمز حساب و نظم دقیق یکپارچه باشد، نظیر »زید عدل« که زید را به تمامه عادل مى داند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است