display result search
- 6189
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 90 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام- آیه 90
أُوْلَئِکَ الَّذِینَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَیهُمُ اقْتَدِهْ قُلْ لَا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرَى لِلْعَلَمِینَ
ترجمه
آنان کسانىاند که خداوند هدایتشان کرده، پس به هدایت آنان اقتدا کن. (اى پیامبر! به مردم) بگو: من بر این (رسالت و دعوت) از شما مزدى طلب نمى کنم، این قرآن جز تذکّرى براى جهانیان نیست. (و خواست من جز پند گرفتن اهل عالم نیست).
حرف «ه» در «اقتده»، ضمیر نیست، بلکه «هاء» سَکت است و براى وقف به کار مى رود.
پیام ها
1- پیروى از هدایت پیامبران، اقتدا به هدایت الهى است. «هَدَى اللَّه فَبِهُداهمُ اقتَدِه»
2- نام و یاد و راه اولیاى خدا باید زنده بماند و نوآورى ها نباید ارزش هاى پیشین را از یاد ببرد. «فبهداهُمُ اقتَدِه»
3- ارزش انسان به خط فکرى و سیره عملى اوست. (فرمود: «فَبِهُداهُمُ اقتده»، و نفرموده: «بهم اقتَدِه»).
4- نسخ ادیان گذشته، به معناى بطلان اصول و کلیّات آنها نیست، خط کلّى انبیا باید تداوم یابد. «فَبِهُداهمُ اقتَدَه»
5 - موفّق ترین انسان باید از کمالات و اخلاق نیک و روش استوار پیشینیان بهره مند شود. «فَبِهداهمُ اقتَده»
6- اهداف تمام انبیا، یکى است. (زیرا اقتدا به انبیایى که اهداف متضادّى دارند ممکن نیست). «فبهداهم اقتده»
7- دلیل و نتیجه پیروى، باید هدایت یافتگى باشد. «هَدَى اللَّه فبهداهم اقتده»
8 - مبلّغ نباید به دنیاطلبى، گرایش داشته و به آن متّهم شود. «قل لاأسئلکم»
9- یکى از تفاوت هاى پیامبران با دیگر مدّعیان آن است که هدف پیامبران، مادّیات نیست. «لا أسئلکم»
10- انبیا، مایه یادآورى انسان هاى فراموش‌کار و غافلند. «ذِکرى»
11- اسلام، دین جهانى است. «ذکرى للعالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أُوْلَئِکَ الَّذِینَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَیهُمُ اقْتَدِهْ قُلْ لَا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرَى لِلْعَلَمِینَ
ترجمه
آنان کسانىاند که خداوند هدایتشان کرده، پس به هدایت آنان اقتدا کن. (اى پیامبر! به مردم) بگو: من بر این (رسالت و دعوت) از شما مزدى طلب نمى کنم، این قرآن جز تذکّرى براى جهانیان نیست. (و خواست من جز پند گرفتن اهل عالم نیست).
حرف «ه» در «اقتده»، ضمیر نیست، بلکه «هاء» سَکت است و براى وقف به کار مى رود.
پیام ها
1- پیروى از هدایت پیامبران، اقتدا به هدایت الهى است. «هَدَى اللَّه فَبِهُداهمُ اقتَدِه»
2- نام و یاد و راه اولیاى خدا باید زنده بماند و نوآورى ها نباید ارزش هاى پیشین را از یاد ببرد. «فبهداهُمُ اقتَدِه»
3- ارزش انسان به خط فکرى و سیره عملى اوست. (فرمود: «فَبِهُداهُمُ اقتده»، و نفرموده: «بهم اقتَدِه»).
4- نسخ ادیان گذشته، به معناى بطلان اصول و کلیّات آنها نیست، خط کلّى انبیا باید تداوم یابد. «فَبِهُداهمُ اقتَدَه»
5 - موفّق ترین انسان باید از کمالات و اخلاق نیک و روش استوار پیشینیان بهره مند شود. «فَبِهداهمُ اقتَده»
6- اهداف تمام انبیا، یکى است. (زیرا اقتدا به انبیایى که اهداف متضادّى دارند ممکن نیست). «فبهداهم اقتده»
7- دلیل و نتیجه پیروى، باید هدایت یافتگى باشد. «هَدَى اللَّه فبهداهم اقتده»
8 - مبلّغ نباید به دنیاطلبى، گرایش داشته و به آن متّهم شود. «قل لاأسئلکم»
9- یکى از تفاوت هاى پیامبران با دیگر مدّعیان آن است که هدف پیامبران، مادّیات نیست. «لا أسئلکم»
10- انبیا، مایه یادآورى انسان هاى فراموش‌کار و غافلند. «ذِکرى»
11- اسلام، دین جهانى است. «ذکرى للعالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان