display result search
- 624
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 103 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام - آیه 103
کلمه «بَصَر» هم به معناى چشم است و هم به معناى بصیرت. بنابراین آیه را مى توان چنین معنا کرد: نه چشم ظاهرى، خداوند را مى بیند و نه دل به عمق معرفت او راهى دارد.
«لطیف» چند معنى دارد: 1- آنکه عطاى خود را کم بشمارد و طاعت مردم را بسیار،
2- دقیق، رسیدگى پنهانى به امور و باریک بینى، 3- خالق اشیاى ظریف و ناپیدا.
4- اهل مدارا و رفاقت،
5 - پاداش دهنده اهل وفا و بخشاینده اهل جفا.
امام رضا (ع) فرمود: «لایقع الاوهام و لایُدرک کیف هو»، افکار و اوهام بر خداوند احاطه ندارد و ذات او آنگونه که هست قابل ادراک نیست.
خداوند، هرگز دیدنى نیست. همین که حضرت موسى از زبان مردم درخواست دیدن خدا را نمود، پاسخ شنید: «لَن تَرانِى» هرگز مرا نخواهى دید. برخى از اهل سنّت گفته اند: خدا در قیامت دیده مى شود و به آیاتى همچون «الى ربّها ناظِرَة» استدلال مى کنند. غافل از آنکه خداوند، جسم و مادّه نیست و مراد از نظر به خداوند، نگاه با چشم دل است، زیرا دیدن با چشم، در جایى است که چیزى داراى جسم، مکان، محدودیّت، رنگ و... باشد و همه اینها نشانه نیاز و عجز است که خداوند از این نقص ها مبرّا مى باشد.
امام على (ع) مى فرماید: نه تنها چشم او را نمى بیند، بلکه وهم و فکر نیز نمى تواند بر او احاطه پیدا کند. سعدى در ترسیم این مطلب مى گوید:
اى برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم و از آنچه گفته اند و شنیدیم و خوانده ایم
مجلس تمام گشت و به آخر رسید عمر ما همچنان در اوّل وصف تو مانده ایم
مراد از جمله «یدرک الابصار»، علم او به دیده هاى انسان است، مانند «سمیع» و «بصیر» که به معناى علم او به شنیدنى ها و دیدنى هاست.
پیام ها
1- خداوند، جسم مادّى نیست. «لاتدرکه الابصار»
2- هیچ کس از ذات خداوند آگاه نیست. «هو اللطیف»
3- هیچ پرده و مانعى جلوى علم خدا را نمى گیرد. «هواللطیف الخبیر»
4- با اینکه زشتى هاى ما را مىداند باز هم به ما لطف دارد. «وهو اللطیف الخبیر»
5 - خداوند به همه لطائف و رموز هستى آگاه است. «هواللطیف الخبیر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کلمه «بَصَر» هم به معناى چشم است و هم به معناى بصیرت. بنابراین آیه را مى توان چنین معنا کرد: نه چشم ظاهرى، خداوند را مى بیند و نه دل به عمق معرفت او راهى دارد.
«لطیف» چند معنى دارد: 1- آنکه عطاى خود را کم بشمارد و طاعت مردم را بسیار،
2- دقیق، رسیدگى پنهانى به امور و باریک بینى، 3- خالق اشیاى ظریف و ناپیدا.
4- اهل مدارا و رفاقت،
5 - پاداش دهنده اهل وفا و بخشاینده اهل جفا.
امام رضا (ع) فرمود: «لایقع الاوهام و لایُدرک کیف هو»، افکار و اوهام بر خداوند احاطه ندارد و ذات او آنگونه که هست قابل ادراک نیست.
خداوند، هرگز دیدنى نیست. همین که حضرت موسى از زبان مردم درخواست دیدن خدا را نمود، پاسخ شنید: «لَن تَرانِى» هرگز مرا نخواهى دید. برخى از اهل سنّت گفته اند: خدا در قیامت دیده مى شود و به آیاتى همچون «الى ربّها ناظِرَة» استدلال مى کنند. غافل از آنکه خداوند، جسم و مادّه نیست و مراد از نظر به خداوند، نگاه با چشم دل است، زیرا دیدن با چشم، در جایى است که چیزى داراى جسم، مکان، محدودیّت، رنگ و... باشد و همه اینها نشانه نیاز و عجز است که خداوند از این نقص ها مبرّا مى باشد.
امام على (ع) مى فرماید: نه تنها چشم او را نمى بیند، بلکه وهم و فکر نیز نمى تواند بر او احاطه پیدا کند. سعدى در ترسیم این مطلب مى گوید:
اى برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم و از آنچه گفته اند و شنیدیم و خوانده ایم
مجلس تمام گشت و به آخر رسید عمر ما همچنان در اوّل وصف تو مانده ایم
مراد از جمله «یدرک الابصار»، علم او به دیده هاى انسان است، مانند «سمیع» و «بصیر» که به معناى علم او به شنیدنى ها و دیدنى هاست.
پیام ها
1- خداوند، جسم مادّى نیست. «لاتدرکه الابصار»
2- هیچ کس از ذات خداوند آگاه نیست. «هو اللطیف»
3- هیچ پرده و مانعى جلوى علم خدا را نمى گیرد. «هواللطیف الخبیر»
4- با اینکه زشتى هاى ما را مىداند باز هم به ما لطف دارد. «وهو اللطیف الخبیر»
5 - خداوند به همه لطائف و رموز هستى آگاه است. «هواللطیف الخبیر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است