display result search
- 1965
- 1000
- 1000
- 1000
نفسیر آیه 94 سوره مائده
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مائده - آیه 94
در ایّام حج و حالت احرام، حاجى حقّ شکار ندارد. همان ایّام گاهى شکار تا نزدیکى انسان مى آید و مى توان به راحتّى به آن دست یافت، ولى آزمایش الهى به این است که دست به شکار نزنیم. در حدیث مى خوانیم: در عمره حُدیبیه حیوانات شکارى فراوانى براى مسلمانان ظاهر شدند که مسلمانان مى توانستند به راحتى آنان را صید کنند.
در قرآن، مسأله شکم و غذا، به عنوان یکى از اسباب آزمایش الهى مطرح شده است، به نمونه هاى زیر توجّه کنید:
الف: آدم و حوا در مسأله غذا شکست خوردند. «لا تقربا هذه الشجرة»
ب: بنى اسرائیل در تحریم صید ماهى در شنبه ها، شکست خوردند. «ولقد علمتم الّذین اعتدوا منکم فى السبت»
ج: یکى از فرماندهان بنى اسرائیل هنگام عبور سربازانش از یک منطقه و رسیدن به نهر، فرمان داد که از آب آن ننوشند، ولى یارانش جز اندکى، خوردند. «فشربوا منه الاّ قلیلاً»
د: روزه گرفتن، خود یک آزمایش بزرگ است.
ه : نزدیک آمدن شکار به حجاج در حالت احرام، که حقّ صید ندارند. «تناله أیدیکم»
سؤال: انسان که چیزى را آزمایش مىک ند، براى اطلاع و علم است، امّا خداوند که همه چیز را مى داند چرا آزمایش مى کند؟
پاسخ: حضرت على (ع) در نهج البلاغه مى فرماید: آزمایشات الهى براى آن است تا انسان در برابر حوادث تلخ و شیرین عکس العمل نشان دهد و در برابر آن، استحقاق کیفر یا پاداش داشته باشد. آرى، خداوند بر اساس عمل، کیفر و پاداش مى دهد نه بر اساس علم خود، همان گونه که ما نیز به خاطر علم به هنر و کارآیى فردى به او پاداش نمى دهیم، بلکه باید براى ما کارى از خود نشان دهد تا مزد بگیرد.
سؤال: آیا مهمان وزائر خانه خدا، به خاطر شکار حیوانى باید به عذاب دردناک گرفتار شود؟
پاسخ: خود شکارکردن، عذاب دردناک ندارد، بلکه عذاب به خاطر شکستن قداست حرم و اِحرام و قانون شکنى اوست. «مَن اعتدى بعد ذلک فله عذاب الیم»
پیام ها
1- آزمایش مؤمنان، یک سنّت قطعى پروردگار است. «یا ایّها الّذین آمنوا لیبلونّکم» (حرف «لام» و فعل مضارع و نون تأکید، نشانه قطعى بودن است)
2- خداترسى آنجا آشکار مى شود که زمینه گناه فراهم باشد و انسان خطا نکند. «تناله أیدیکم»
3- نعمت هاى در دسترس، وسیله آزمایشند. «لیبلونّکم اللّه بشىء... تناله ایدیکم»
4- هر چیزى که دست ما به آن مى رسد، رزق و حلال نیست. «تناله أیدیکم»
5 - ملاک تقوا، خوف باطنى است، نه تنها حیاى ظاهرى. «یخافه بالغیب»
6- تکلیف و مسئولیّت، بعد از ابلاغ است. «بعد ذلک»
7- حاجى که فرسنگ ها در بیابان ها به عشق حقّ مى رود، گاهى یک شکار کوچک او را از پا در مى آورد و به نافرمانى مى کشد که نتیجه آن عذاب الهى است. «مَن اعتدى بعد ذلک فله عذاب الیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
در ایّام حج و حالت احرام، حاجى حقّ شکار ندارد. همان ایّام گاهى شکار تا نزدیکى انسان مى آید و مى توان به راحتّى به آن دست یافت، ولى آزمایش الهى به این است که دست به شکار نزنیم. در حدیث مى خوانیم: در عمره حُدیبیه حیوانات شکارى فراوانى براى مسلمانان ظاهر شدند که مسلمانان مى توانستند به راحتى آنان را صید کنند.
در قرآن، مسأله شکم و غذا، به عنوان یکى از اسباب آزمایش الهى مطرح شده است، به نمونه هاى زیر توجّه کنید:
الف: آدم و حوا در مسأله غذا شکست خوردند. «لا تقربا هذه الشجرة»
ب: بنى اسرائیل در تحریم صید ماهى در شنبه ها، شکست خوردند. «ولقد علمتم الّذین اعتدوا منکم فى السبت»
ج: یکى از فرماندهان بنى اسرائیل هنگام عبور سربازانش از یک منطقه و رسیدن به نهر، فرمان داد که از آب آن ننوشند، ولى یارانش جز اندکى، خوردند. «فشربوا منه الاّ قلیلاً»
د: روزه گرفتن، خود یک آزمایش بزرگ است.
ه : نزدیک آمدن شکار به حجاج در حالت احرام، که حقّ صید ندارند. «تناله أیدیکم»
سؤال: انسان که چیزى را آزمایش مىک ند، براى اطلاع و علم است، امّا خداوند که همه چیز را مى داند چرا آزمایش مى کند؟
پاسخ: حضرت على (ع) در نهج البلاغه مى فرماید: آزمایشات الهى براى آن است تا انسان در برابر حوادث تلخ و شیرین عکس العمل نشان دهد و در برابر آن، استحقاق کیفر یا پاداش داشته باشد. آرى، خداوند بر اساس عمل، کیفر و پاداش مى دهد نه بر اساس علم خود، همان گونه که ما نیز به خاطر علم به هنر و کارآیى فردى به او پاداش نمى دهیم، بلکه باید براى ما کارى از خود نشان دهد تا مزد بگیرد.
سؤال: آیا مهمان وزائر خانه خدا، به خاطر شکار حیوانى باید به عذاب دردناک گرفتار شود؟
پاسخ: خود شکارکردن، عذاب دردناک ندارد، بلکه عذاب به خاطر شکستن قداست حرم و اِحرام و قانون شکنى اوست. «مَن اعتدى بعد ذلک فله عذاب الیم»
پیام ها
1- آزمایش مؤمنان، یک سنّت قطعى پروردگار است. «یا ایّها الّذین آمنوا لیبلونّکم» (حرف «لام» و فعل مضارع و نون تأکید، نشانه قطعى بودن است)
2- خداترسى آنجا آشکار مى شود که زمینه گناه فراهم باشد و انسان خطا نکند. «تناله أیدیکم»
3- نعمت هاى در دسترس، وسیله آزمایشند. «لیبلونّکم اللّه بشىء... تناله ایدیکم»
4- هر چیزى که دست ما به آن مى رسد، رزق و حلال نیست. «تناله أیدیکم»
5 - ملاک تقوا، خوف باطنى است، نه تنها حیاى ظاهرى. «یخافه بالغیب»
6- تکلیف و مسئولیّت، بعد از ابلاغ است. «بعد ذلک»
7- حاجى که فرسنگ ها در بیابان ها به عشق حقّ مى رود، گاهى یک شکار کوچک او را از پا در مى آورد و به نافرمانى مى کشد که نتیجه آن عذاب الهى است. «مَن اعتدى بعد ذلک فله عذاب الیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است