display result search
منو
تفسیر آیه 64 سوره مائده

تفسیر آیه 64 سوره مائده

  • 1 تعداد قطعات
  • 9 دقیقه مدت قطعه
  • 377 دریافت شده
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مائده - آیه 64

آیه قبل، اشاره به سخنان خلاف و نامربوط یهود «و قولهم الاثم» و جلوگیرى نکردن علما از آنها بود، «لولا ینهاهم...» در این آیه نمونه ‏اى بیان شده که یهود مى ‏گفتند: دست خدا بسته است و دیگر نمى ‏تواند به ما قدرت و شوکت بدهد، آن‏ گونه که در گذشته قدرت داشتیم.
در روایات آمده است که این آیه، عقیده‏ یهود را نسبت به قضا و قدر و سرنوشت بیان مى‏ کند. چون یهود مى‏ پنداشتند در آغاز آفرینش دست خدا باز بود، امّا پس از آنکه همه چیز را آفرید، دست او بسته شد.
امام صادق‏ (ع) در توضیح این آیه فرمود: عقیده‏ یهود این بود که خداوند بعد از آفرینش، از تدبیر امور کناره ‏گیرى کرده است و چیزى را کم یا زیاد نمى‏ کند. »قد فرغ من الامر فلایزید و لاینقص».
در زبان عربى کلمه «یَد» و در فارسى کلمه‏ «دست»، کنایه از قدرت و نفوذ است. مثلاً مى ‏گوییم: فلانى در منطقه یا اداره دست دارد. دست فلانى قطع شد. دست ما به فلانى نمى‏رسد. در روایات هم آمده است که اولیاى خدا دست خدایند. یعنى واسطه لطف او نسبت به مردمند.
امام باقر (ع) درباره‏ «کلمّا اوقدوا ناراً...» فرمودند: هرگاه جبّارى بخواهد آل‏محمّد را نابود کند، خداوند او را درهم مى‏ شکند.
به گفته علامه طباطبایى: هرگاه فقر، گرسنگى و قحطى پیش مى ‏آمد، یا آیات قرض دادن به خداوند نازل مى‏ شد، مى ‏گفتند: این قحطى و این سفارش به قرض الحسنه، نشانه‏ بسته بودن دست خداست.

پیام ها

1- رضایت به گناه دیگران، شرکت در آن است. «قالت الیهود» (گرچه بعضى از یهود، نسبتِ دست بسته بودن به خدا مى‏ دادند، ولى چون دیگران هم راضى بودند، این تفکّر انحرافى به همه نسبت داده شده است.)
2- بى ‏لیاقتى و نااهلى خود را توجیه نکنیم. (شیطان، تکبّر خود را به اغواى الهى نسبت داد). «ربّ بما أغویتنى ...» ، یهود هم محرومیّت‏ هاى خود را با بخیل بودن خدا توجیه مى‏ کردند. «ید اللّه مغلولة»
3- پاسخِ شبهه را باید قوى‏تر از شبهه داد. «ید اللّه مغلولة، یداه مبسوطتان» (آنان گفتند: دست خدا بسته است. آیه مى‏ فرماید: بلکه هر دو دست خدا باز است، یعنى کمال قدرت دارد)
4- توبیخ باید مناسب با عمل باشد. «ید اللّه مغلولة، غلّت أیدیهم»
5 - همان گونه که قرآن براى افراد متّقى، نور و هدایت است، براى افراد لجوج، طغیان و کفر مى‏ آورد. «ولیزیدنّ... طغیاناً و کفرا»
6- طغیان و کفر، زمینه‏ ساز دشمنى و کینه است. «وألقینا بینهم العداوة...»
7- یهودیان، همواره فتنه مى ‏کنند، ولى شکست مى‏ خورند. «کلّما أوقدوا ناراً للحرب أطفأها اللَّه»
8 - هم القاى کینه و دشمنى به عنوان کیفر از جانب خداست، هم خاموش ساختن آتش جنگ از اوست. «ألقینا، أطفأها اللَّه»
9- دست‏یابى به محبّت یا قهر الهى، در اثر عملکرد ماست. «واللَّه لایحبّ المفسدین»

منبع: پایگاه درس هایی از قرآن

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 9:02

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

  • کاربر مهمان
    خدا خیر کثیر بده به حاج آقا و همه کسانی که در راه قرآن خدمت می کنند.
  • کاربر مهمان
    خداوند به همه کسانی که در راه قرآن خدمت می کنند خیر دهد و فتنه فتنه‌گران را به خودشان برگرداند.
  • کاربر مهمان
    بسیار عالی.خداوند خیرتان بدهد.کلی لذت بردم.انشاالله سالم و سربلند باشید.

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی