display result search
- 10407
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 4 سوره مائده
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مائده - آیه 4
یَسَْلُونَکَ مَاذَآ أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَتُ وَمَا عَلَّمْتُم مِّنَ الْجَوَارِحِ مُکَلِّبِینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَکُمُ اللَّهُ فَکُلُواْ مِمَّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُمْ وَاذْکُرُواْ اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهِ وَاتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ
ترجمه
(اى پیامبر!) از تو مى پرسند: چه چیزهایى براى آنان حلال شده است؟ بگو: تمام پاکیزه ها براى شما حلال گشته است، و (نیز صید) سگ هاىِ شکارى آموزش دیده که در پى شکار گسیل مى دارید و از آنچه خداوند به شما آموخته، به آنها یاد مى دهید. پس، از آنچه براى شما گرفته اند بخورید و نام خدا را (هنگام فرستادن حیوان شکارى) بر آن ببرید و از خدا پروا کنید، که خداوند سریع الحساب است.
«جَوارح»، جمع «جارحة»، از ریشه «جَرْح»، به دو معناى کسب و زخم به کار مى رود. به حیوان صیّاد، جارحه گویند، چون شکار را زخمى مى کند، یا آنکه براى صاحبش، شکارى کسب مى کند. به اعضاى بدن هم که وسیله کسب و تلاش است، جوارح گفته مى شود.
با عنایت به کلمه «مُکلّبین» از ریشه «کلب»، به معناى سگ، تنها صید سگ هاى آموزش دیده حلال است، نه صید حیوانات شکارى دیگر آن هم شکارى که سگ، در پى آن گسیل شده و آن را نگهداشته است، نه آنکه براى خودش شکار کرده باشد که خوردن آن حرام است.
پیام ها
1- پیامبران، پاسخگوى سؤال ها و نیازهاى طبیعى جامعه اند. «یسألونک»
2- آنچه را نمى دانیم، باید از انبیا و وارثانشان بپرسیم. «یسألونک» (مسلمین صدر اسلام، نسبت به یادگیرى احکام و تکالیف دینى، احساس مسئولیّت داشتند.)
3- سؤال، یک ارزش و نشانه احساس مسئولیّت است. «یسئلونک»
4- سؤال، زمینه نزول تدریجى آیات قرآن است. «یسئلونک»
5 - رابطه امّت با پیامبر، بى واسطه است. «یسئلونک»
6- اسلام، به مسأله تغذیه اهمیّت داده است. «یسئلونک ماذا اُحلّ لهم»
7- هر غذایى که حرام شده، به خاطر پلیدى آشکار یا نهان آن است. «اُحلّ لکم الطیّبات»
8 - اصل و قانون کلى آن است که همه چیزهاى پاک و دلپسند، حلال باشد. «اُحلّ لکم الطیّبات»
9- چون اسلام دینى فطرى است، آنچه را که دل بپسندد و فسادى نداشته باشد حلال مى کند. «اُحلّ لکم الطیّبات» (میان تشریع و تکوین هماهنگى است.)
10- آموزش، منحصر به انسان نیست، حیوانات هم قابل تعلیم و تسخیرند. «تعلّمونهنّ»
11- دانش، حتّى به سگ ارزش مى دهد و کارآیى آن را بیشتر مى کند. «تعلّمونهنّ» سگ با اندکى آموزش، یک عمر شکار خود را به معلّمش هدیه مى کند. «أمسکن علیکم» ولى بعضى انسان ها که همه چیز را از خدا فرا گرفته اند، «علّمکم اللّه» براى خدا چه مى کنند؟
12- قسمتى از گوشتِ شکار، براى حیوان که شکارچى است. «فکلوا ممّا امسکن علیکم» (حرف «مِن» یعنى بخشى از آن را بخورید)
13- هنگام فرستادن سگ شکارى، نام خدا برده شود. «واذکروا اسم اللّه علیه»
14- رعایت مقرّرات الهى در مصرف گوشت جلوه اى از تقواست. «کلوا... واتّقوا»
15- در میان حیوانات وحشى، بعضى حلال گوشت هستند. (شکار، نشانه وحشى بودن حیوان است) «فکلوا ممّا امسکن علیکم»
16- توجّه به معاد و حسابرسى سریع الهى، یکى از انگیزه هاى تقواست. «اتّقوا اللّه انّ اللّه سریع الحساب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
یَسَْلُونَکَ مَاذَآ أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَتُ وَمَا عَلَّمْتُم مِّنَ الْجَوَارِحِ مُکَلِّبِینَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَکُمُ اللَّهُ فَکُلُواْ مِمَّا أَمْسَکْنَ عَلَیْکُمْ وَاذْکُرُواْ اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهِ وَاتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ
ترجمه
(اى پیامبر!) از تو مى پرسند: چه چیزهایى براى آنان حلال شده است؟ بگو: تمام پاکیزه ها براى شما حلال گشته است، و (نیز صید) سگ هاىِ شکارى آموزش دیده که در پى شکار گسیل مى دارید و از آنچه خداوند به شما آموخته، به آنها یاد مى دهید. پس، از آنچه براى شما گرفته اند بخورید و نام خدا را (هنگام فرستادن حیوان شکارى) بر آن ببرید و از خدا پروا کنید، که خداوند سریع الحساب است.
«جَوارح»، جمع «جارحة»، از ریشه «جَرْح»، به دو معناى کسب و زخم به کار مى رود. به حیوان صیّاد، جارحه گویند، چون شکار را زخمى مى کند، یا آنکه براى صاحبش، شکارى کسب مى کند. به اعضاى بدن هم که وسیله کسب و تلاش است، جوارح گفته مى شود.
با عنایت به کلمه «مُکلّبین» از ریشه «کلب»، به معناى سگ، تنها صید سگ هاى آموزش دیده حلال است، نه صید حیوانات شکارى دیگر آن هم شکارى که سگ، در پى آن گسیل شده و آن را نگهداشته است، نه آنکه براى خودش شکار کرده باشد که خوردن آن حرام است.
پیام ها
1- پیامبران، پاسخگوى سؤال ها و نیازهاى طبیعى جامعه اند. «یسألونک»
2- آنچه را نمى دانیم، باید از انبیا و وارثانشان بپرسیم. «یسألونک» (مسلمین صدر اسلام، نسبت به یادگیرى احکام و تکالیف دینى، احساس مسئولیّت داشتند.)
3- سؤال، یک ارزش و نشانه احساس مسئولیّت است. «یسئلونک»
4- سؤال، زمینه نزول تدریجى آیات قرآن است. «یسئلونک»
5 - رابطه امّت با پیامبر، بى واسطه است. «یسئلونک»
6- اسلام، به مسأله تغذیه اهمیّت داده است. «یسئلونک ماذا اُحلّ لهم»
7- هر غذایى که حرام شده، به خاطر پلیدى آشکار یا نهان آن است. «اُحلّ لکم الطیّبات»
8 - اصل و قانون کلى آن است که همه چیزهاى پاک و دلپسند، حلال باشد. «اُحلّ لکم الطیّبات»
9- چون اسلام دینى فطرى است، آنچه را که دل بپسندد و فسادى نداشته باشد حلال مى کند. «اُحلّ لکم الطیّبات» (میان تشریع و تکوین هماهنگى است.)
10- آموزش، منحصر به انسان نیست، حیوانات هم قابل تعلیم و تسخیرند. «تعلّمونهنّ»
11- دانش، حتّى به سگ ارزش مى دهد و کارآیى آن را بیشتر مى کند. «تعلّمونهنّ» سگ با اندکى آموزش، یک عمر شکار خود را به معلّمش هدیه مى کند. «أمسکن علیکم» ولى بعضى انسان ها که همه چیز را از خدا فرا گرفته اند، «علّمکم اللّه» براى خدا چه مى کنند؟
12- قسمتى از گوشتِ شکار، براى حیوان که شکارچى است. «فکلوا ممّا امسکن علیکم» (حرف «مِن» یعنى بخشى از آن را بخورید)
13- هنگام فرستادن سگ شکارى، نام خدا برده شود. «واذکروا اسم اللّه علیه»
14- رعایت مقرّرات الهى در مصرف گوشت جلوه اى از تقواست. «کلوا... واتّقوا»
15- در میان حیوانات وحشى، بعضى حلال گوشت هستند. (شکار، نشانه وحشى بودن حیوان است) «فکلوا ممّا امسکن علیکم»
16- توجّه به معاد و حسابرسى سریع الهى، یکى از انگیزه هاى تقواست. «اتّقوا اللّه انّ اللّه سریع الحساب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است