display result search
- 16558
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 36 سوره نساء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نساء - آیه 36
وَاعْبُدُواْ اللَّهَ وَلَا تُشْرِکُواْ بِهِ شَیْئاً وَبِالْوَ لِدَینِ إِحْسَناً وَبِذِى الْقُرْبَى وَالْیَتَمَى وَالْمَسَکِینِ وَالْجَارِ ذِى الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا مَلَکَتْ أَیْمَنُکُمْ إِنَّ اللَّهَ لَایُحِبُّ مَنْ کَانَ مُخْتَالاً فَخُوراً
ترجمه
و خدا را بپرستید و هیچ چیز را شریک او قرار ندهید و به پدر و مادر نیکى کنید و به بستگان و یتیمان و بینوایان و همسایه نزدیک و همسایه دور و یار همنشین و در راه مانده و زیردستان و بردگانتان (نیز نیکى کنید.) همانا خداوند، هر که را متکبّر و فخرفروش باشد، دوست نمى دارد.
این آیه، از حقّ خدا «واعبدوااللَّه» تا حقّ بردگان «ملکت ایمانکم» را بیان کرده و این نشانه جامعیّت اسلام است.
«الجار ذىالقربى والجار الجنب»، شامل همسایه فامیل و غیر فامیل، هم عقیده و غیر هم عقیده نیز مى شود. به گفته روایات تا چهل خانه از هر طرف، همسایه اند. یعنى در مناطق کوچک، همه همسایه اند.
«الصاحب بالجنب»، شامل رفقاى دائمى یا موقّت، رفقاى سفر، یا آنان که به امید نفعى سراغ انسان مىآیند، مى شود.
«ابنالسبیل»، ممکن است در وطن خود متمکن باشد و ما شناختى از او و بستگانش نداشته باشیم، فقط بدانیم که درمانده در سفر و فرزند راه است که باید مورد حمایت قرار گیرد.
«مختال»، کسى است که در دنیاى خیال، خود را بزرگ مى پندارد و تکبر مى کند. اگر به اسب هم «خیل» مى گویند چون متکبّرانه راه مى رود.
احسان به پدر و مادر، شامل محبّت، خدمت، کمک مالى، علمى، عاطفى و مشورت با آنان مى شود.
شرط احسان به والدین خوب بودن آنان نیست، ولى اطاعت از والدین در صورتى است که آنان به امرى بر خلاف رضاى خدا فرمان ندهند.
امام صادق (ع) فرمودند: پیامبر و حضرت على (ع) پدران این امّت هستند، زیرا در قرآن آمده: «اعبدوا اللّه... و بالوالدین احساناً»
پیام ها
1- تنها عبادت خدا کافى نیست، دورى از هرگونه شرک و ریا لازم است. «واعبدوا اللَّه ولاتشرکوا...»
2- نیکى به پدر و مادر، در کنار بندگى خدا و توحید مطرح است. «واعبدوااللَّه... و بالوالدین احسانا»
3- خداپرست واقعى باید نسبت به بستگان، محرومان و همسایگان خود، متعهّد و مسئول باشد. «اعبدوااللَّه... ذى القربى و الیتامى»
4- همسایگان دور نیز بر انسان حقّ دارند. «الجار الجنب»
5 - در احسان کردن به اولویّت ها توجّه کنید. نام والدین قبل از بستگان و نام آنان قبل از یتیمان آمده است.
6- بى توجّهى به والدین و بستگان و یتیمان و محرومان جامعه، نشانه تکبّر و فخر فروشى است. «ان اللّه لایحبّ من کان مختالاً فخوراً»
7- احسان، باید همراه با تواضع باشد. در ابتداى آیه سفارش به احسان شده و در پایان از تکبّر نهى نموده است. «لایحبّ کلّ مختال»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَاعْبُدُواْ اللَّهَ وَلَا تُشْرِکُواْ بِهِ شَیْئاً وَبِالْوَ لِدَینِ إِحْسَناً وَبِذِى الْقُرْبَى وَالْیَتَمَى وَالْمَسَکِینِ وَالْجَارِ ذِى الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا مَلَکَتْ أَیْمَنُکُمْ إِنَّ اللَّهَ لَایُحِبُّ مَنْ کَانَ مُخْتَالاً فَخُوراً
ترجمه
و خدا را بپرستید و هیچ چیز را شریک او قرار ندهید و به پدر و مادر نیکى کنید و به بستگان و یتیمان و بینوایان و همسایه نزدیک و همسایه دور و یار همنشین و در راه مانده و زیردستان و بردگانتان (نیز نیکى کنید.) همانا خداوند، هر که را متکبّر و فخرفروش باشد، دوست نمى دارد.
این آیه، از حقّ خدا «واعبدوااللَّه» تا حقّ بردگان «ملکت ایمانکم» را بیان کرده و این نشانه جامعیّت اسلام است.
«الجار ذىالقربى والجار الجنب»، شامل همسایه فامیل و غیر فامیل، هم عقیده و غیر هم عقیده نیز مى شود. به گفته روایات تا چهل خانه از هر طرف، همسایه اند. یعنى در مناطق کوچک، همه همسایه اند.
«الصاحب بالجنب»، شامل رفقاى دائمى یا موقّت، رفقاى سفر، یا آنان که به امید نفعى سراغ انسان مىآیند، مى شود.
«ابنالسبیل»، ممکن است در وطن خود متمکن باشد و ما شناختى از او و بستگانش نداشته باشیم، فقط بدانیم که درمانده در سفر و فرزند راه است که باید مورد حمایت قرار گیرد.
«مختال»، کسى است که در دنیاى خیال، خود را بزرگ مى پندارد و تکبر مى کند. اگر به اسب هم «خیل» مى گویند چون متکبّرانه راه مى رود.
احسان به پدر و مادر، شامل محبّت، خدمت، کمک مالى، علمى، عاطفى و مشورت با آنان مى شود.
شرط احسان به والدین خوب بودن آنان نیست، ولى اطاعت از والدین در صورتى است که آنان به امرى بر خلاف رضاى خدا فرمان ندهند.
امام صادق (ع) فرمودند: پیامبر و حضرت على (ع) پدران این امّت هستند، زیرا در قرآن آمده: «اعبدوا اللّه... و بالوالدین احساناً»
پیام ها
1- تنها عبادت خدا کافى نیست، دورى از هرگونه شرک و ریا لازم است. «واعبدوا اللَّه ولاتشرکوا...»
2- نیکى به پدر و مادر، در کنار بندگى خدا و توحید مطرح است. «واعبدوااللَّه... و بالوالدین احسانا»
3- خداپرست واقعى باید نسبت به بستگان، محرومان و همسایگان خود، متعهّد و مسئول باشد. «اعبدوااللَّه... ذى القربى و الیتامى»
4- همسایگان دور نیز بر انسان حقّ دارند. «الجار الجنب»
5 - در احسان کردن به اولویّت ها توجّه کنید. نام والدین قبل از بستگان و نام آنان قبل از یتیمان آمده است.
6- بى توجّهى به والدین و بستگان و یتیمان و محرومان جامعه، نشانه تکبّر و فخر فروشى است. «ان اللّه لایحبّ من کان مختالاً فخوراً»
7- احسان، باید همراه با تواضع باشد. در ابتداى آیه سفارش به احسان شده و در پایان از تکبّر نهى نموده است. «لایحبّ کلّ مختال»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است