display result search
- 2859
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 188 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه 188
مردم سه دسته اند:
1- گروهى که کار مى کنند وانتظار پاداش یا تشکّر از مردم ندارند. «لانرید منکم جزاء و لاشکورا»
2- گروهى که کار مى کنند تا مردم بدانند و ستایش کنند. «رئاء الناس»
3- گروهى که کار نکرده، انتظار ستایش از مردم دارند. «یحمدوا بمالم یفعلوا...»
از مواردى که غیبت جایز است، در مورد کسى است که ادّعاى مقام یا تخصّص یا مسئولیّتى را مى کند که صلاحیّت آن را ندارد. «یحبّون ان یحمدوا بما لم یفعلوا»
براى اینکه این تمایل نابجا - ستایش بدون عمل - کور شود، در اسلام هرگونه تملّق و چاپلوسى منع شده است.
پیام ها
1- رذایل اخلاقى، همچون عُجب و غرور و انتظار تملّق از مردم، هلاکت قطعى را به دنبال دارد. «یفرحون... یحبّون... فلا تحسبنّهم بمفازة»
2- قرآن، هرگونه تحلیل و تفسیر نابجا را نسبت به هر کس و هر موردى محکوم مى کند.«لاتحسبنّ... فلا تحسبنّهم»
3- خداوند نه تنها براى رفتار، بلکه براى خواسته هاى خیر و شرّ انسان نیز حساب باز مى کند. «یحبّون ان یحمدوا... لهم عذاب الیم»
4- آنچه خطرش بیشتر است، توقّع حمد است، نه توقّع شکر و مدح. زیرا در حمد، نوعى ستایش آمیخته با پرستش نهفته است. «یحبّون ان یحمدوا»
5 - گنهکار ممکن است پشیمان شده، توبه کند و نجات یابد، ولى افراد مغرور، حتى در صدد توبه برنمى آیند، لذا امیدى به نجات آنان نیست. «ولاتحسبنّهم بمفازة من العذاب»
کسانى که در دنیا گرفتار اوهامِ خودپرستى و اسیر زندان «منیّت» هستند، در قیامت نیز اسیر و گرفتار عذاب الهى اند. «و لهم عذاب الیم»
آیاتى که با کلماتِ «لاتحسبنّ»، «لایحسبنّ»، «أفَحسبتم» آغاز شده، بیانگر همین معناست.
در جاى دیگر نیز نسبت به کسانى که دوست دارند فحشا در جامعه رواج یابد وعده عذاب مى دهد. «یحبّون ان تشیع الفاحشة... لهم عذاب الیم» نور، 19.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
مردم سه دسته اند:
1- گروهى که کار مى کنند وانتظار پاداش یا تشکّر از مردم ندارند. «لانرید منکم جزاء و لاشکورا»
2- گروهى که کار مى کنند تا مردم بدانند و ستایش کنند. «رئاء الناس»
3- گروهى که کار نکرده، انتظار ستایش از مردم دارند. «یحمدوا بمالم یفعلوا...»
از مواردى که غیبت جایز است، در مورد کسى است که ادّعاى مقام یا تخصّص یا مسئولیّتى را مى کند که صلاحیّت آن را ندارد. «یحبّون ان یحمدوا بما لم یفعلوا»
براى اینکه این تمایل نابجا - ستایش بدون عمل - کور شود، در اسلام هرگونه تملّق و چاپلوسى منع شده است.
پیام ها
1- رذایل اخلاقى، همچون عُجب و غرور و انتظار تملّق از مردم، هلاکت قطعى را به دنبال دارد. «یفرحون... یحبّون... فلا تحسبنّهم بمفازة»
2- قرآن، هرگونه تحلیل و تفسیر نابجا را نسبت به هر کس و هر موردى محکوم مى کند.«لاتحسبنّ... فلا تحسبنّهم»
3- خداوند نه تنها براى رفتار، بلکه براى خواسته هاى خیر و شرّ انسان نیز حساب باز مى کند. «یحبّون ان یحمدوا... لهم عذاب الیم»
4- آنچه خطرش بیشتر است، توقّع حمد است، نه توقّع شکر و مدح. زیرا در حمد، نوعى ستایش آمیخته با پرستش نهفته است. «یحبّون ان یحمدوا»
5 - گنهکار ممکن است پشیمان شده، توبه کند و نجات یابد، ولى افراد مغرور، حتى در صدد توبه برنمى آیند، لذا امیدى به نجات آنان نیست. «ولاتحسبنّهم بمفازة من العذاب»
کسانى که در دنیا گرفتار اوهامِ خودپرستى و اسیر زندان «منیّت» هستند، در قیامت نیز اسیر و گرفتار عذاب الهى اند. «و لهم عذاب الیم»
آیاتى که با کلماتِ «لاتحسبنّ»، «لایحسبنّ»، «أفَحسبتم» آغاز شده، بیانگر همین معناست.
در جاى دیگر نیز نسبت به کسانى که دوست دارند فحشا در جامعه رواج یابد وعده عذاب مى دهد. «یحبّون ان تشیع الفاحشة... لهم عذاب الیم» نور، 19.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است