display result search
- 13639
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 169 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه 169
پوَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَتاً بَلْ أَحْیَآءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ
ترجمه
و هرگز گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شدهاند، مردگانند؛ بلکه آنها زندگانى هستند که نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند.
ما بر مبناى قرآن که شهیدان را زنده مى داند، به شهداى راه اسلام و خصوصاً شهداى کربلا سلام کرده، با آنان حرف مى زنیم و توسل مى جوییم.
ابوسفیان در پایان جنگ اُحد با صداى بلند فریاد مىزد: این هفتاد کشته مسلمانان در احد، به عوض هفتاد کشته ما در جنگ بدر. ولى رسول خدا فرمود: کشته هاى ما در بهشت جاى دارند، ولى کشتگان شما در دوزخند.
نکاتى پیرامون شهید و شهادت
1- در روایات آمده است که شهید، هفت ویژگى اعطایى از جانب خداوند دارد: اوّلین قطرهى خونش، موجب آمرزش گناهانش مىگردد. سر در دامن حورالعین مى نهد. به لباس هاى بهشتى آراسته مى گردد. معطّر به خوش بوترین عطرها مى شود. جایگاه خود را در بهشت مشاهده مى کند. اجازه سیر و گردش در تمام بهشت به او داده مى شود. پرده ها کنار رفته و به وجه خدا نظاره مى کند.
2- پیامبر از شخصى شنید که در دعا مى گوید: «اسئلک خیر ما تسئل» خدایا! بهترین چیزى که از تو درخواست مىشود به من عطا کن، فرمود: اگر این دعا مستجاب شود، در راه خدا شهید مى شود.
3- در روایت آمده است: بالاتر از هر نیکى، نیکوترى هست، مگر شهادت که هرگاه شخصى شهید شود، بالاتر از آن خیرى متصوّر نیست.
4- در روز قیامت، شهید مقام شفاعت دارد.
5 - از امام صادق (ع) روایت شده است که فرمود: در قیامت لغزش هاى شهیدبه خودش نیز نشان داده نمى شود.
6- شهداى صف اوّلِ حمله و خط شکن، مقامشان برتر است.
7- مجاهدان از درب مخصوص وارد بهشت مى شوند و قبل از همه به بهشت مى روند و در بهشت جایگاه مخصوصى دارند.
8 - تنها شهید است که آرزو مى کند به دنیا بیاید و دوباره شهید شود.
9- بهترین و برترین مرگ ها، شهادت است.
10- هیچ قطره اى محبوبتر از قطره خونى که در راه خدا ریخته شود، در نزد خداوند نیست.
11- در قیامت، شهید سلاح به دست، با لباس رزم و بوى خوش به صحنه مى آید و فرشتگان به او درود مى فرستند.
12- امامان ما شهید شدند. بسیارى از انبیا و رهروان و پیروان آنان نیز شهید شدند. «وکایّن من نبىّ قاتل معه ربّیّون کثیرا» «یقتلون النبیین بغیر حق»
13- حضرت على (ع) با داشتن ده ها فضیلت اختصاصى، تنها وقتى که در آستانه شهادت قرار گرفت فرمود: «فزت و ربّ الکعبة» او اوّل کسى بود که ایمان آورد، جاى پیامبر خوابید، برادر پیامبر شد، تنها خانه او به مسجد پیامبر درب داشت، پدر امامان و همسر زهرا (س) بود. بتشکن بود، ضربت روز خندق او، از عبادت ثقلین افضل شد. امّا در هیچ یک از موارد مذکور نفرمود: «فُزت»
14- على (ع) مى فرمود: قسم به خدایى که جان فرزند ابوطالب در دست اوست، تحمّل هزار ضربه شمشیر در راه خدا، آسان تر از مرگ در رختخواب است.
15- على (ع) در جنگ احد ناراحت بود که چرا به شهادت نرسیده است تا اینکه مژده شهادت در آینده را از پیامبر اسلام دریافت نمود.
16- شهید مطهرى در کتاب حماسه حسینى مى نویسد: سخاوتمند، هنرمند و عالم؛مال، هنر و علم خود را که بخشى از وجود اوست جاودانه مى کند، امّا شهید، خودش را جاودانه مى کند.
17- در عالم حیوانات نیز گوسفندِ مرده بى ارزش است، گوسفندى که به سوى قبله و با نام خدا ذبح شود، ارزش دارد.
18- همان گونه که کور، مفهوم بینایى را درک نمى کند، زندگان دنیا حیات شهدا را درک نمى کنند.
19- وقتى انفاق مال در راه خدا، قابلیّت رشد تا هفتصد برابر و بیشتر را دارد، دادن خون و جان، در راه خدا چگونه است؟
پیام ها:
1- شهادت، پایان زندگى نیست، آغاز حیات است. بسیارى از زندگان مرده اند، ولى کشتگان راه خدا زنده اند. «بل أحیاءٌ»
2- شهادت، باختن و از دست دادن نیست؛ بلکه یافتن و به دست آوردن است. «بل أحیاء... یرزقون»
3- کشته شدن، آنگاه ارزشمند است که در راه خدا باشد. «قتلوا فى سبیل اللَّه»
4- تصوّر هلاکت و یا خسارت براى شهید، تفکّرى انحرافى است که باید اصلاح شود. «لا تحسبنّ»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
پوَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَتاً بَلْ أَحْیَآءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ
ترجمه
و هرگز گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شدهاند، مردگانند؛ بلکه آنها زندگانى هستند که نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند.
ما بر مبناى قرآن که شهیدان را زنده مى داند، به شهداى راه اسلام و خصوصاً شهداى کربلا سلام کرده، با آنان حرف مى زنیم و توسل مى جوییم.
ابوسفیان در پایان جنگ اُحد با صداى بلند فریاد مىزد: این هفتاد کشته مسلمانان در احد، به عوض هفتاد کشته ما در جنگ بدر. ولى رسول خدا فرمود: کشته هاى ما در بهشت جاى دارند، ولى کشتگان شما در دوزخند.
نکاتى پیرامون شهید و شهادت
1- در روایات آمده است که شهید، هفت ویژگى اعطایى از جانب خداوند دارد: اوّلین قطرهى خونش، موجب آمرزش گناهانش مىگردد. سر در دامن حورالعین مى نهد. به لباس هاى بهشتى آراسته مى گردد. معطّر به خوش بوترین عطرها مى شود. جایگاه خود را در بهشت مشاهده مى کند. اجازه سیر و گردش در تمام بهشت به او داده مى شود. پرده ها کنار رفته و به وجه خدا نظاره مى کند.
2- پیامبر از شخصى شنید که در دعا مى گوید: «اسئلک خیر ما تسئل» خدایا! بهترین چیزى که از تو درخواست مىشود به من عطا کن، فرمود: اگر این دعا مستجاب شود، در راه خدا شهید مى شود.
3- در روایت آمده است: بالاتر از هر نیکى، نیکوترى هست، مگر شهادت که هرگاه شخصى شهید شود، بالاتر از آن خیرى متصوّر نیست.
4- در روز قیامت، شهید مقام شفاعت دارد.
5 - از امام صادق (ع) روایت شده است که فرمود: در قیامت لغزش هاى شهیدبه خودش نیز نشان داده نمى شود.
6- شهداى صف اوّلِ حمله و خط شکن، مقامشان برتر است.
7- مجاهدان از درب مخصوص وارد بهشت مى شوند و قبل از همه به بهشت مى روند و در بهشت جایگاه مخصوصى دارند.
8 - تنها شهید است که آرزو مى کند به دنیا بیاید و دوباره شهید شود.
9- بهترین و برترین مرگ ها، شهادت است.
10- هیچ قطره اى محبوبتر از قطره خونى که در راه خدا ریخته شود، در نزد خداوند نیست.
11- در قیامت، شهید سلاح به دست، با لباس رزم و بوى خوش به صحنه مى آید و فرشتگان به او درود مى فرستند.
12- امامان ما شهید شدند. بسیارى از انبیا و رهروان و پیروان آنان نیز شهید شدند. «وکایّن من نبىّ قاتل معه ربّیّون کثیرا» «یقتلون النبیین بغیر حق»
13- حضرت على (ع) با داشتن ده ها فضیلت اختصاصى، تنها وقتى که در آستانه شهادت قرار گرفت فرمود: «فزت و ربّ الکعبة» او اوّل کسى بود که ایمان آورد، جاى پیامبر خوابید، برادر پیامبر شد، تنها خانه او به مسجد پیامبر درب داشت، پدر امامان و همسر زهرا (س) بود. بتشکن بود، ضربت روز خندق او، از عبادت ثقلین افضل شد. امّا در هیچ یک از موارد مذکور نفرمود: «فُزت»
14- على (ع) مى فرمود: قسم به خدایى که جان فرزند ابوطالب در دست اوست، تحمّل هزار ضربه شمشیر در راه خدا، آسان تر از مرگ در رختخواب است.
15- على (ع) در جنگ احد ناراحت بود که چرا به شهادت نرسیده است تا اینکه مژده شهادت در آینده را از پیامبر اسلام دریافت نمود.
16- شهید مطهرى در کتاب حماسه حسینى مى نویسد: سخاوتمند، هنرمند و عالم؛مال، هنر و علم خود را که بخشى از وجود اوست جاودانه مى کند، امّا شهید، خودش را جاودانه مى کند.
17- در عالم حیوانات نیز گوسفندِ مرده بى ارزش است، گوسفندى که به سوى قبله و با نام خدا ذبح شود، ارزش دارد.
18- همان گونه که کور، مفهوم بینایى را درک نمى کند، زندگان دنیا حیات شهدا را درک نمى کنند.
19- وقتى انفاق مال در راه خدا، قابلیّت رشد تا هفتصد برابر و بیشتر را دارد، دادن خون و جان، در راه خدا چگونه است؟
پیام ها:
1- شهادت، پایان زندگى نیست، آغاز حیات است. بسیارى از زندگان مرده اند، ولى کشتگان راه خدا زنده اند. «بل أحیاءٌ»
2- شهادت، باختن و از دست دادن نیست؛ بلکه یافتن و به دست آوردن است. «بل أحیاء... یرزقون»
3- کشته شدن، آنگاه ارزشمند است که در راه خدا باشد. «قتلوا فى سبیل اللَّه»
4- تصوّر هلاکت و یا خسارت براى شهید، تفکّرى انحرافى است که باید اصلاح شود. «لا تحسبنّ»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان