display result search
- 7067
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 135 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه 135
وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُواْ فَحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُواْ اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَ مَن یَغْفِرُ الْذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ یُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ یَعْلَمُونَ
ترجمه
(افراد با تقوا) کسانى هستند که هرگاه کار زشتى انجام دهند و یا به خویشتن ستم کنند، خدا را یاد کرده و براى گناهان خود استغفار مى کنند. و جز خدا کیست که گناهان را ببخشد؟ و (متّقین) چون به زشتى گناه آگاهند بر انجام آنچه کردهاند، پافشارى ندارند.
بعضى مفسّران، مراد از «فاحشة» را زنا و مراد از «ظلم» را سایر گناهان دانسته اند و بعضى دیگر مراد از «فاحشة» را گناهان کبیره و «ظلم» را گناهان صغیره دانسته اند.
در روایات مى خوانیم که بى توجّهى به گناهان گذشته و ترک توبه از آنها، به منزله اصرار بر گناه است.
امام صادق (ع) فرمودند: وقتى این آیه نازل شد، ابلیس همه یاران خود را جمع کرد و چاره جویى نمود. شیاطین پیشنهاداتى دادند که پذیرفته نشد، وسواس خنّاس گفت: من چاره مى کنم! گفتند: چگونه؟ گفت: به آنها وعده مى دهم و به آرزوها گرفتارشان مى کنم تا دچار گناه شوند و وقتى گرفتار شدند، استغفار را از یاد آنها مى برم.
پیام ها
1- گاهى از افراد متّقى نیز گناه صادر مى شود. «للمتّقین... الّذین اذا فعلوا فاحشة»
2- خطرناک تر از انجام گناه، غفلت از گناه و بى توجّهى به زشتى آن است. متّقین اگر هم گناه کنند، بلافاصله استغفار مى نمایند. «اذا فعلوا فاحشة... ذکروا اللّه فاستغفروا»
3- نشانه تقوا، توبه فورى از گناه است. «اذا فعلوا فاحشة... ذکروا اللّه فاستغفروا»
4- یاد خدا، رمز توبه است. «ذکروا اللّه فاستغفروا»
5 - تا یاد خدا در دل گناهکار زنده است، مى تواند در مدار متقین وارد شود. «اذا فعلوا فاحشة... ذکروا اللّه»
6- گناه، ظلم به خویشتن است. «ظلموا انفسهم»
7- تنها خداوند است که گناهان را مى بخشد. «و من یغفر الذنوب الا اللّه»
8 - متّقى کسى است که اصرار بر گناه نداشته باشد. زیرا اصرار بر گناه، نشانه سبک شمردن آن و غفلت از یاد خداست. «ولم یصرّوا على ما فعلوا»
9- اصرار آگاهانه بر گناه، سبب محرومیّت از مغفرت الهى است. «و من یغفر الذنوب الا اللّه و لم یصرّوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُواْ فَحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُواْ اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَ مَن یَغْفِرُ الْذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ یُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ یَعْلَمُونَ
ترجمه
(افراد با تقوا) کسانى هستند که هرگاه کار زشتى انجام دهند و یا به خویشتن ستم کنند، خدا را یاد کرده و براى گناهان خود استغفار مى کنند. و جز خدا کیست که گناهان را ببخشد؟ و (متّقین) چون به زشتى گناه آگاهند بر انجام آنچه کردهاند، پافشارى ندارند.
بعضى مفسّران، مراد از «فاحشة» را زنا و مراد از «ظلم» را سایر گناهان دانسته اند و بعضى دیگر مراد از «فاحشة» را گناهان کبیره و «ظلم» را گناهان صغیره دانسته اند.
در روایات مى خوانیم که بى توجّهى به گناهان گذشته و ترک توبه از آنها، به منزله اصرار بر گناه است.
امام صادق (ع) فرمودند: وقتى این آیه نازل شد، ابلیس همه یاران خود را جمع کرد و چاره جویى نمود. شیاطین پیشنهاداتى دادند که پذیرفته نشد، وسواس خنّاس گفت: من چاره مى کنم! گفتند: چگونه؟ گفت: به آنها وعده مى دهم و به آرزوها گرفتارشان مى کنم تا دچار گناه شوند و وقتى گرفتار شدند، استغفار را از یاد آنها مى برم.
پیام ها
1- گاهى از افراد متّقى نیز گناه صادر مى شود. «للمتّقین... الّذین اذا فعلوا فاحشة»
2- خطرناک تر از انجام گناه، غفلت از گناه و بى توجّهى به زشتى آن است. متّقین اگر هم گناه کنند، بلافاصله استغفار مى نمایند. «اذا فعلوا فاحشة... ذکروا اللّه فاستغفروا»
3- نشانه تقوا، توبه فورى از گناه است. «اذا فعلوا فاحشة... ذکروا اللّه فاستغفروا»
4- یاد خدا، رمز توبه است. «ذکروا اللّه فاستغفروا»
5 - تا یاد خدا در دل گناهکار زنده است، مى تواند در مدار متقین وارد شود. «اذا فعلوا فاحشة... ذکروا اللّه»
6- گناه، ظلم به خویشتن است. «ظلموا انفسهم»
7- تنها خداوند است که گناهان را مى بخشد. «و من یغفر الذنوب الا اللّه»
8 - متّقى کسى است که اصرار بر گناه نداشته باشد. زیرا اصرار بر گناه، نشانه سبک شمردن آن و غفلت از یاد خداست. «ولم یصرّوا على ما فعلوا»
9- اصرار آگاهانه بر گناه، سبب محرومیّت از مغفرت الهى است. «و من یغفر الذنوب الا اللّه و لم یصرّوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است