- 12116
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 134 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه 134
بین آیه، به دنبال محکوم کردن ربا در آیات قبل، از انفاق و عفو و گذشت و تعاون تمجید مى کند.
یک واقعه تاریخى
آورده اند: روزى یکى از خدمتکاران امام سجاد (ع) در موقع شستشوى سر و صورت آن حضرت، ظرف آب از دستش افتاد و سر امام (ع) را زخمى کرد. امام به او نگاهى کرد. او دریافت که امام ناراحت شده است. بلافاصله گفت: «والکاظمین الغیظ»، امام فرمود: من خشم خود را فرو بردم. او دوباره گفت: «والعافین عن الناس»، امام فرمود: ترا عفو کردم. او گفت: «واللّه یحبّ المحسنین» امام فرمود: تو در راه خدا آزاد هستى.
امام صادق (ع) فرمود: هیچ بنده اى نیست که خشم خود را فرو ببرد، مگر آنکه خداوند عزّت او را در دنیا و آخرت فزونى بخشد. خداوند فرمود: «و الکاظمین الغیظ... و اللّه یحبّ المحسنین» این پاداش فروبردن آن خشم است.
پیام ها
1- تقوا، از انفاق جدا نیست. «اُعدّت للمتّقین الّذین ینفقون...»
2- انفاق، سخاوت مى خواهد نه ثروت. «فى السرّاء والضرّاء»
3- نه در حال رفاه از محرومان غافل باشیم، و نه در تنگدستى بگوییم که ما خود گرفتاریم. «فى السرّاء والضرّاء»
4- متّقین محکوم غرایز نیستند، آنان حاکم ومالک خویشتناند. «الکاظمینالغیظ»
5 - تقوا، از سعه صدر جدا نیست. «والعافین عن الناس»
6- متّقى، منزوى نیست، بلکه با مال و اخلاق خوب خود، با مردم معاشرت مى کند. «ینفقون، کاظمین، عافین»
7- در عفو خطاکار، ایمان او شرط نیست. «والعافین عن الناس»
8 - کسى که مى خواهد محبوب خدا شود باید از مال بگذرد و خشم و غضب را فرو برد. «واللّه یحبّ المحسنین»
9- انفاق به محرومان و گذشت از خطاى مردم، از مصادیق احسان و نیکوکارى است. «ینفقون، کاظمین، عافین، محسنین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
بین آیه، به دنبال محکوم کردن ربا در آیات قبل، از انفاق و عفو و گذشت و تعاون تمجید مى کند.
یک واقعه تاریخى
آورده اند: روزى یکى از خدمتکاران امام سجاد (ع) در موقع شستشوى سر و صورت آن حضرت، ظرف آب از دستش افتاد و سر امام (ع) را زخمى کرد. امام به او نگاهى کرد. او دریافت که امام ناراحت شده است. بلافاصله گفت: «والکاظمین الغیظ»، امام فرمود: من خشم خود را فرو بردم. او دوباره گفت: «والعافین عن الناس»، امام فرمود: ترا عفو کردم. او گفت: «واللّه یحبّ المحسنین» امام فرمود: تو در راه خدا آزاد هستى.
امام صادق (ع) فرمود: هیچ بنده اى نیست که خشم خود را فرو ببرد، مگر آنکه خداوند عزّت او را در دنیا و آخرت فزونى بخشد. خداوند فرمود: «و الکاظمین الغیظ... و اللّه یحبّ المحسنین» این پاداش فروبردن آن خشم است.
پیام ها
1- تقوا، از انفاق جدا نیست. «اُعدّت للمتّقین الّذین ینفقون...»
2- انفاق، سخاوت مى خواهد نه ثروت. «فى السرّاء والضرّاء»
3- نه در حال رفاه از محرومان غافل باشیم، و نه در تنگدستى بگوییم که ما خود گرفتاریم. «فى السرّاء والضرّاء»
4- متّقین محکوم غرایز نیستند، آنان حاکم ومالک خویشتناند. «الکاظمینالغیظ»
5 - تقوا، از سعه صدر جدا نیست. «والعافین عن الناس»
6- متّقى، منزوى نیست، بلکه با مال و اخلاق خوب خود، با مردم معاشرت مى کند. «ینفقون، کاظمین، عافین»
7- در عفو خطاکار، ایمان او شرط نیست. «والعافین عن الناس»
8 - کسى که مى خواهد محبوب خدا شود باید از مال بگذرد و خشم و غضب را فرو برد. «واللّه یحبّ المحسنین»
9- انفاق به محرومان و گذشت از خطاى مردم، از مصادیق احسان و نیکوکارى است. «ینفقون، کاظمین، عافین، محسنین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است