display result search
- 14447
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 104 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه 104
وَلْتَکُنْ مِّنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَأُوْلَِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
ترجمه
و از میان شما باید گروهى باشند که (دیگران را) به خیر دعوت نمایند و امربه معروف ونهى از منکر کنند و آنها همان رستگارانند.
قرارگرفتن آیه مربوط به امر به معروف و نهى از منکر در میان دو آیه اى که دستور اتّحاد و یکپارچگى مى دهد، شاید از آن رو باشد که در نظام اجتماعىِ متفرّق و از هم پاشیده، یا قدرت دعوت به خیر و معروف وجود ندارد و یا اینکه چنین دعوت هایى مؤثّر و کارساز نیست.
امر به معروف و نهى از منکر، به دو صورت انجام مى شود:
1- به عنوان وظیفه اى عمومى و همگانى که هرکس به مقدار توانایى خود باید به آن اقدام نماید.
2- وظیفه اى که یک گروه سازمان یافته و منسجم آن را به عهده دارد و با قدرت، آن را پى مى گیرد. چنانکه اگر راننده اى در خیابان خلاف کند، هم سایر رانندگان با چراغ و بوق به او اعتراض مىکنند و هم پلیس راهنمایى براى برخورد قاطع با متخلّف وارد صحنه مى شود.
درباره امربه معروف ونهى از منکر، روایات بسیارى آمده که از نقل آنها صرفنظر و به این مقدار بسنده مى کنیم که على (ع) فرمود: اگر امر به معروف و نهى از منکر ترک شود، کارهاى نیک و خیر تعطیل و اشرار و بَدان مسلّط مى شوند.
پیام ها
1- در جامعه اسلامى، باید گروهى بازرس و ناظر که مورد تأیید نظام هستند، بر رفتارهاى اجتماعى مردم نظارت داشته باشند. «ولتکن منکم امّة»
2- اصلاح جامعه و جلوگیرى از فساد، بدون قدرتِ منسجم و مسئول مشخّص امکان ندارد. «منکم امّة»
3- دعوت کننده به خیر و معروف باید اسلام شناس، مردم شناس و شیوه شناس باشد. لذا بعضى از امّت این وظیفه را به عهده دارند، نه همه آنها. «منکمامّة»
4- دعوت به خیر و امر به معروف و نهى از منکر، باید به صورت دائمى باشد، نه موسمى و موقّتى. «یدعون، یأمرون، ینهون»
5 - امر به معروف، بر نهى از منکر مقدّم است. اگر راه معروف ها باز شود، زمینه براى منکر کم مى گردد. «یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر»
6- کسانى که براى رشد و اصلاح جامعه دل مى سوزانند، رستگاران واقعى هستند و گوشه گیرانِ بىتفاوت را از این رستگارى سهمى نیست. «اولئک همالمفلحون»
7- فلاح و رستگارى، تنها در نجات و رهایى خود خلاصه نمى شود، بلکه نجات و رشد دیگران نیز از شرایط فلاح است. «یأمرون، ینهون، اولئک هم المفلحون»
فعل مضارع، نشانه استمرار است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلْتَکُنْ مِّنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَأُوْلَِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
ترجمه
و از میان شما باید گروهى باشند که (دیگران را) به خیر دعوت نمایند و امربه معروف ونهى از منکر کنند و آنها همان رستگارانند.
قرارگرفتن آیه مربوط به امر به معروف و نهى از منکر در میان دو آیه اى که دستور اتّحاد و یکپارچگى مى دهد، شاید از آن رو باشد که در نظام اجتماعىِ متفرّق و از هم پاشیده، یا قدرت دعوت به خیر و معروف وجود ندارد و یا اینکه چنین دعوت هایى مؤثّر و کارساز نیست.
امر به معروف و نهى از منکر، به دو صورت انجام مى شود:
1- به عنوان وظیفه اى عمومى و همگانى که هرکس به مقدار توانایى خود باید به آن اقدام نماید.
2- وظیفه اى که یک گروه سازمان یافته و منسجم آن را به عهده دارد و با قدرت، آن را پى مى گیرد. چنانکه اگر راننده اى در خیابان خلاف کند، هم سایر رانندگان با چراغ و بوق به او اعتراض مىکنند و هم پلیس راهنمایى براى برخورد قاطع با متخلّف وارد صحنه مى شود.
درباره امربه معروف ونهى از منکر، روایات بسیارى آمده که از نقل آنها صرفنظر و به این مقدار بسنده مى کنیم که على (ع) فرمود: اگر امر به معروف و نهى از منکر ترک شود، کارهاى نیک و خیر تعطیل و اشرار و بَدان مسلّط مى شوند.
پیام ها
1- در جامعه اسلامى، باید گروهى بازرس و ناظر که مورد تأیید نظام هستند، بر رفتارهاى اجتماعى مردم نظارت داشته باشند. «ولتکن منکم امّة»
2- اصلاح جامعه و جلوگیرى از فساد، بدون قدرتِ منسجم و مسئول مشخّص امکان ندارد. «منکم امّة»
3- دعوت کننده به خیر و معروف باید اسلام شناس، مردم شناس و شیوه شناس باشد. لذا بعضى از امّت این وظیفه را به عهده دارند، نه همه آنها. «منکمامّة»
4- دعوت به خیر و امر به معروف و نهى از منکر، باید به صورت دائمى باشد، نه موسمى و موقّتى. «یدعون، یأمرون، ینهون»
5 - امر به معروف، بر نهى از منکر مقدّم است. اگر راه معروف ها باز شود، زمینه براى منکر کم مى گردد. «یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر»
6- کسانى که براى رشد و اصلاح جامعه دل مى سوزانند، رستگاران واقعى هستند و گوشه گیرانِ بىتفاوت را از این رستگارى سهمى نیست. «اولئک همالمفلحون»
7- فلاح و رستگارى، تنها در نجات و رهایى خود خلاصه نمى شود، بلکه نجات و رشد دیگران نیز از شرایط فلاح است. «یأمرون، ینهون، اولئک هم المفلحون»
فعل مضارع، نشانه استمرار است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان