display result search
- 3956
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 79 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه 79
مَا کَانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُؤْتِیَهُ اللَّهُ الْکِتَبَ وَالْحُکْمَ وَالْنُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ کُونُواْ عِبَاداً لِّى مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَکِنْ کُونُواْ رَبَّنِیِّینَ بِمَا کُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْکِتَبَ وَبِمَا کُنْتُمْ تَدْرُسُونَ
ترجمه
هیچ (پیامبر و) بشرى که خداوند به او کتاب و حکم و نبوّت داده است، حقّ ندارد به مردم بگوید: به جاى خدا، بندگان من باشید. بنابراین (شما دانشمندان اهل کتاب به طریق اولى چنین حقّى ندارید، بلکه باید) به خاطر سابقه آموزش کتاب و تدریسى که دارید، ربّانى باشید.
امتیاز پیامبران بر دیگران آن است که هر قدر بر تعداد یاران و مقدار قدرتشان افزوده شود، مردم را بیشتر به بندگى خدا دعوت مى کنند، و هرگز راه توحید را عوض نمى کنند و تأکید و هشدارشان بیشتر مى شود. امّا دعوت کننده هاى سودجو، در ابتدا با قیافه اى مقدّس مآبانه و دلسوزانه کار را شروع مى کنند، ولى پس از رسیدن به مسند قدرت، استبداد و خودمحورى را پىریزى مى نمایند.
در روایات آمده است که به بردگان خود، «عَبدى» نگویید، بلکه «فَتى» بگویید و بردگان نیز به مولاى خود «ربّى» نگویند، بلکه «سَیّدى» بگویند.
اگر انبیا نباید پرستش بشوند، حساب دیگران روشن است. اگر مواهب معنوى عامل عبودیّت نشود، حساب زرق و برق مادّى روشن است.
«رَبّانیّین» جمع «رَبّانى» به کسى گفته مى شود که پیوند او با خدا محکم باشد و در فکر اصلاح و تربیت دیگران باشد.
رسول خدا فرمودند: درباره من دو گروه هلاک شدند: 1- پیروان افراطى، که مرا از حدّ بشرى بالا بردند. 2- دشمنان بىانصاف، که پیامبرى مرا قبول ندارند و من از هر دو گروه بیزارم. حضرت عیسى (ع) نیز این هشدار را براى پیروان خود گوشزد کرده بود و نظیر این معنا را در نهج البلاغه از حضرت على (ع) نیز شاهد هستیم. همچنین فرمودند: «لا تَرفعونى فَوق حقّى فاِنّ اللّه تعالى اِتّخذَنى عَبداً قبل اَن یَتّخذَنى نَبیّاً» مرا از آنچه هستم بالاتر نبرید، همانا خداوند پیش از آنکه مرا پیامبر قرار دهد، بنده آفریده است. سپس این آیه را تلاوت فرمودند.
رسول خدا درباره این آیه فرمودند: هیچ مرد وزن مسلمان، آزاد یا بنده اى نیست مگر آنکه حقّ واجبى از خداوند بر گردن اوست و آن اینکه قرآن را فراگیرد و در آن تفکّر کند.
پیام ها
1- سوء استفاده از موقعیّت، محبوبیّت و مسئولیّت، ممنوع است. «ما کان لبشر»
2- کتاب و حکمت و نبوّت، انسان را از بشر بودن خارج نمى کند. «ما کان لبشر»
3- هدف انبیا، تنها نجات بشر از شرک نیست، بلکه رشد او تا مرحله ربّانى شدن است. «کونوا ربّانیّین»
4- راه ربّانى شدن، علمِ دین و درس کتاب است، نه تصوّف و چلّه نشینى. «ربّانیّین بما کنتم تعلّمون...»
5 - اگر تعلیم و تعلّم و درس، انسان را ربّانى نکند، در واقع آن علم، علم نبوده است. «ربّانیّین بما کنتم تعلّمون...»
6- علماى ربّانى، مفسّران واقعى قرآن هستند. «کنتم تعلّمون الکتاب بما کنتم تدرسون»
7- تعلیم و تدریس کتب آسمانى، باید همیشگى باشد. «کنتم تعلّمون... تدرسون»
8 - معلّمى، شغل انبیاست. «تعلّمون الکتاب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
مَا کَانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُؤْتِیَهُ اللَّهُ الْکِتَبَ وَالْحُکْمَ وَالْنُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ کُونُواْ عِبَاداً لِّى مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَکِنْ کُونُواْ رَبَّنِیِّینَ بِمَا کُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْکِتَبَ وَبِمَا کُنْتُمْ تَدْرُسُونَ
ترجمه
هیچ (پیامبر و) بشرى که خداوند به او کتاب و حکم و نبوّت داده است، حقّ ندارد به مردم بگوید: به جاى خدا، بندگان من باشید. بنابراین (شما دانشمندان اهل کتاب به طریق اولى چنین حقّى ندارید، بلکه باید) به خاطر سابقه آموزش کتاب و تدریسى که دارید، ربّانى باشید.
امتیاز پیامبران بر دیگران آن است که هر قدر بر تعداد یاران و مقدار قدرتشان افزوده شود، مردم را بیشتر به بندگى خدا دعوت مى کنند، و هرگز راه توحید را عوض نمى کنند و تأکید و هشدارشان بیشتر مى شود. امّا دعوت کننده هاى سودجو، در ابتدا با قیافه اى مقدّس مآبانه و دلسوزانه کار را شروع مى کنند، ولى پس از رسیدن به مسند قدرت، استبداد و خودمحورى را پىریزى مى نمایند.
در روایات آمده است که به بردگان خود، «عَبدى» نگویید، بلکه «فَتى» بگویید و بردگان نیز به مولاى خود «ربّى» نگویند، بلکه «سَیّدى» بگویند.
اگر انبیا نباید پرستش بشوند، حساب دیگران روشن است. اگر مواهب معنوى عامل عبودیّت نشود، حساب زرق و برق مادّى روشن است.
«رَبّانیّین» جمع «رَبّانى» به کسى گفته مى شود که پیوند او با خدا محکم باشد و در فکر اصلاح و تربیت دیگران باشد.
رسول خدا فرمودند: درباره من دو گروه هلاک شدند: 1- پیروان افراطى، که مرا از حدّ بشرى بالا بردند. 2- دشمنان بىانصاف، که پیامبرى مرا قبول ندارند و من از هر دو گروه بیزارم. حضرت عیسى (ع) نیز این هشدار را براى پیروان خود گوشزد کرده بود و نظیر این معنا را در نهج البلاغه از حضرت على (ع) نیز شاهد هستیم. همچنین فرمودند: «لا تَرفعونى فَوق حقّى فاِنّ اللّه تعالى اِتّخذَنى عَبداً قبل اَن یَتّخذَنى نَبیّاً» مرا از آنچه هستم بالاتر نبرید، همانا خداوند پیش از آنکه مرا پیامبر قرار دهد، بنده آفریده است. سپس این آیه را تلاوت فرمودند.
رسول خدا درباره این آیه فرمودند: هیچ مرد وزن مسلمان، آزاد یا بنده اى نیست مگر آنکه حقّ واجبى از خداوند بر گردن اوست و آن اینکه قرآن را فراگیرد و در آن تفکّر کند.
پیام ها
1- سوء استفاده از موقعیّت، محبوبیّت و مسئولیّت، ممنوع است. «ما کان لبشر»
2- کتاب و حکمت و نبوّت، انسان را از بشر بودن خارج نمى کند. «ما کان لبشر»
3- هدف انبیا، تنها نجات بشر از شرک نیست، بلکه رشد او تا مرحله ربّانى شدن است. «کونوا ربّانیّین»
4- راه ربّانى شدن، علمِ دین و درس کتاب است، نه تصوّف و چلّه نشینى. «ربّانیّین بما کنتم تعلّمون...»
5 - اگر تعلیم و تعلّم و درس، انسان را ربّانى نکند، در واقع آن علم، علم نبوده است. «ربّانیّین بما کنتم تعلّمون...»
6- علماى ربّانى، مفسّران واقعى قرآن هستند. «کنتم تعلّمون الکتاب بما کنتم تدرسون»
7- تعلیم و تدریس کتب آسمانى، باید همیشگى باشد. «کنتم تعلّمون... تدرسون»
8 - معلّمى، شغل انبیاست. «تعلّمون الکتاب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است