display result search
- 3471
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیات 49 -48 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیات 48-49
در تفاسیر شیعه و سنّى مى خوانیم که مراد از تعلیم کتاب، آموزش خط و نوشتن است و مراد از حکمت، آگاهى بر مصالح و مفاسد اشیا و افعال و اخلاق و عقاید است، خواه آثار دنیوى باشد، خواه اخروى.
هرجا احساس خطر مى شود باید توجّه بیشتر در کار باشد. در زندهکردن مردگان، شفا دادن کوران و سایر بیماران، خطر انحراف عقیده و غلوّ وجود دارد، لذا در این آیه دو بار و در آیه 110 سوره مائده، چهار مرتبه مسأله اذن خدا مطرح شده است.
رسالت عیسى (ع) که همراه با لطف یا قهر الهى بوده، مخصوص بنى اسرائیل است؛ «رسولاً الى بنى اسرائیل» ولى نبوّت او که مقام تبلیغ و ارشاد بوده، براى تمام مردم است. همانند حضرت موسى که به او خطاب مى شود: «اذهب الى فرعون انّه طغى» ولى هنگامى که ساحران شهر، معجزه حضرت موسى را مى بینند به او ایمان مى آورند. بنابراین حضرت موسى یک مأموریت ویژه نسبت به شخص فرعون داشت و مأموریت دیگر براى ارشاد عمومى همه مردم.
هر پیامبرى باید معجزه اى داشته و معجزه اش نیز باید متناسب با شرایط و افکار مردم آن عصر باشد. امام رضا (ع) فرمود: عیسى (ع) در زمانى ظهور کرد که بیمارى ها شیوع داشته و مردم به طبیب نیاز داشتند. لذا معجزات آن حضرت در جهت شفاى بیماران بود.
اگر ولىّ خدا از گِل پرنده اى مى سازد، پس زنده شدن مردگان در روز قیامت با قدرت الهى کار مشکلى نیست.
پیام ها
یکى از اصول و شرایط رهبرى الهى، داشتن آگاهى هاى لازم است. آگاهى براساس علم و حکمت و کتب آسمانى. «یعلّمه الکتاب و...»
رهبر هر زمانى باید به حوادث و قوانین گذشته نیز آگاه باشد. خداوند به عیسى (ع)، تورات موسى (ع) را آموخت. «والتوراة»
معجزه، جلوه اى از ربوبیّت خدا و در راستاى هدایت وتربیت انسان هاست. «جئتکم بایة من ربّکم»
اولیاى خداوند با اذن او قدرت تصرّف و تغییر در نظام آفرینش را دارند. «انفخ فیه فیکون طیراً باذن اللّه»
انبیا علم غیب دارند وحتى به جزئیات زندگى مردم آگاهند. «انبئکم بما تأکلون و ما تدّخرون فى بیوتکم»
امام صادق (ع) فرمودند: حضرت عیسى در سن هفت سالگى به آنچه مردم در خانه هایشان مصرف یا ذخیره مى کردند، خبر مى داد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
در تفاسیر شیعه و سنّى مى خوانیم که مراد از تعلیم کتاب، آموزش خط و نوشتن است و مراد از حکمت، آگاهى بر مصالح و مفاسد اشیا و افعال و اخلاق و عقاید است، خواه آثار دنیوى باشد، خواه اخروى.
هرجا احساس خطر مى شود باید توجّه بیشتر در کار باشد. در زندهکردن مردگان، شفا دادن کوران و سایر بیماران، خطر انحراف عقیده و غلوّ وجود دارد، لذا در این آیه دو بار و در آیه 110 سوره مائده، چهار مرتبه مسأله اذن خدا مطرح شده است.
رسالت عیسى (ع) که همراه با لطف یا قهر الهى بوده، مخصوص بنى اسرائیل است؛ «رسولاً الى بنى اسرائیل» ولى نبوّت او که مقام تبلیغ و ارشاد بوده، براى تمام مردم است. همانند حضرت موسى که به او خطاب مى شود: «اذهب الى فرعون انّه طغى» ولى هنگامى که ساحران شهر، معجزه حضرت موسى را مى بینند به او ایمان مى آورند. بنابراین حضرت موسى یک مأموریت ویژه نسبت به شخص فرعون داشت و مأموریت دیگر براى ارشاد عمومى همه مردم.
هر پیامبرى باید معجزه اى داشته و معجزه اش نیز باید متناسب با شرایط و افکار مردم آن عصر باشد. امام رضا (ع) فرمود: عیسى (ع) در زمانى ظهور کرد که بیمارى ها شیوع داشته و مردم به طبیب نیاز داشتند. لذا معجزات آن حضرت در جهت شفاى بیماران بود.
اگر ولىّ خدا از گِل پرنده اى مى سازد، پس زنده شدن مردگان در روز قیامت با قدرت الهى کار مشکلى نیست.
پیام ها
یکى از اصول و شرایط رهبرى الهى، داشتن آگاهى هاى لازم است. آگاهى براساس علم و حکمت و کتب آسمانى. «یعلّمه الکتاب و...»
رهبر هر زمانى باید به حوادث و قوانین گذشته نیز آگاه باشد. خداوند به عیسى (ع)، تورات موسى (ع) را آموخت. «والتوراة»
معجزه، جلوه اى از ربوبیّت خدا و در راستاى هدایت وتربیت انسان هاست. «جئتکم بایة من ربّکم»
اولیاى خداوند با اذن او قدرت تصرّف و تغییر در نظام آفرینش را دارند. «انفخ فیه فیکون طیراً باذن اللّه»
انبیا علم غیب دارند وحتى به جزئیات زندگى مردم آگاهند. «انبئکم بما تأکلون و ما تدّخرون فى بیوتکم»
امام صادق (ع) فرمودند: حضرت عیسى در سن هفت سالگى به آنچه مردم در خانه هایشان مصرف یا ذخیره مى کردند، خبر مى داد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است