display result search
- 4706
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 44 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه 44
ذَ لِکَ مِنْ أَنْبَآءِ الْغَیْبِ نُوحِیهِ إِلَیْکَ وَمَا کُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یُلْقُونَ أَقْلَمَهُمْ أَیُّهُمْ یَکْفُلُ مَرْیَمَ وَمَا کُنْتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یَخْتَصِمُونَ
ترجمه
اینها از خبرهاى غیبى است که ما به تو وحى مى کنیم، حال آنکه تو نزد آنان نبودى، آنگاه که قلمهاى خود را (براى قرعه کشى) مى افکندند تا (به وسیله قرعه معلوم شود که کدامیک) کفالت مریم را بر عهده بگیرد و نزد آنها نبودى آنگاه که (براى گرفتن سرپرستى مریم) با هم کشمکش مى کردند.
همانگونه که اشاره شد، پیش از تولّد مریم مادرش نذر کرده بود که فرزندش خادم مسجد بیت المقدّس باشد. لذا پس از تولّد، نوزاد را در پارچه اى پیچیده به مسجد آورد و به بزرگان بنى اسرائیل گفت: این کودک نذر مسجد است. چون این مادر از خانواده اى بزرگ و محترم بود، بر سر گرفتنِ سرپرستى نوزاد، نزاع سختى در گرفت و بنا بر قرعه شد.
از تکرار جمله «ما کنت لدیهم...» استفاده مى شود که نزاع سخت بوده است.
پیام ها
1- انبیا از طرف خدا بر گوشه اى از غیب آگاه مىشوند. «من انباء الغیب»
2- حکایت هاى قرآن، تنها از طریق وحى براى رسول خدا کشف شد و قبل از آن نه در کتابى بود و نه در سینه اى. «من انباء الغیب»
3- یکى از راه هاى شناخت تاریخ پیشینیان، وحى است. «ذلک من انباء الغیب»
4- یکى از راه هاى حلّ اختلاف، قرعه است. «یلقون اقلامهم»
5 - یک گذشت از مادر و این همه کرامت براى فرزند. «نذرت... ایّهم یکفل مریم»
6- بزرگان، در قبول مسئولیّت هاى مقدّس با هم رقابت مى کنند. «ایّهم یکفل مریم»
یکى از جلوه ه اى اعجاز قرآن، گزارشات غیبى و نقل نهفته هاى تاریخ است.
امام باقر (ع) فرمود: اوّلین کسى که مورد قرعه قرار داده شد مریم (ع) بوده، و این قرعه کشى در زمان یتیمى آن حضرت بوده است. (من لایحضر، مادرِ مریم با آنکه سال ها صاحب فرزند نمى شد، ولى به خاطر نذرى که کرده است از فرزند دلبندش مى گذرد، و در مقابل بزرگان بنى اسرائیل براى سرپرستى او سر و دست مى شکنند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
ذَ لِکَ مِنْ أَنْبَآءِ الْغَیْبِ نُوحِیهِ إِلَیْکَ وَمَا کُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یُلْقُونَ أَقْلَمَهُمْ أَیُّهُمْ یَکْفُلُ مَرْیَمَ وَمَا کُنْتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یَخْتَصِمُونَ
ترجمه
اینها از خبرهاى غیبى است که ما به تو وحى مى کنیم، حال آنکه تو نزد آنان نبودى، آنگاه که قلمهاى خود را (براى قرعه کشى) مى افکندند تا (به وسیله قرعه معلوم شود که کدامیک) کفالت مریم را بر عهده بگیرد و نزد آنها نبودى آنگاه که (براى گرفتن سرپرستى مریم) با هم کشمکش مى کردند.
همانگونه که اشاره شد، پیش از تولّد مریم مادرش نذر کرده بود که فرزندش خادم مسجد بیت المقدّس باشد. لذا پس از تولّد، نوزاد را در پارچه اى پیچیده به مسجد آورد و به بزرگان بنى اسرائیل گفت: این کودک نذر مسجد است. چون این مادر از خانواده اى بزرگ و محترم بود، بر سر گرفتنِ سرپرستى نوزاد، نزاع سختى در گرفت و بنا بر قرعه شد.
از تکرار جمله «ما کنت لدیهم...» استفاده مى شود که نزاع سخت بوده است.
پیام ها
1- انبیا از طرف خدا بر گوشه اى از غیب آگاه مىشوند. «من انباء الغیب»
2- حکایت هاى قرآن، تنها از طریق وحى براى رسول خدا کشف شد و قبل از آن نه در کتابى بود و نه در سینه اى. «من انباء الغیب»
3- یکى از راه هاى شناخت تاریخ پیشینیان، وحى است. «ذلک من انباء الغیب»
4- یکى از راه هاى حلّ اختلاف، قرعه است. «یلقون اقلامهم»
5 - یک گذشت از مادر و این همه کرامت براى فرزند. «نذرت... ایّهم یکفل مریم»
6- بزرگان، در قبول مسئولیّت هاى مقدّس با هم رقابت مى کنند. «ایّهم یکفل مریم»
یکى از جلوه ه اى اعجاز قرآن، گزارشات غیبى و نقل نهفته هاى تاریخ است.
امام باقر (ع) فرمود: اوّلین کسى که مورد قرعه قرار داده شد مریم (ع) بوده، و این قرعه کشى در زمان یتیمى آن حضرت بوده است. (من لایحضر، مادرِ مریم با آنکه سال ها صاحب فرزند نمى شد، ولى به خاطر نذرى که کرده است از فرزند دلبندش مى گذرد، و در مقابل بزرگان بنى اسرائیل براى سرپرستى او سر و دست مى شکنند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است