display result search
- 4732
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 95 سوره بقره
سخنرانی حجت‌الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه 95
وَلَنْ یَتَمَنَّوْهُ أَبَداً بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهُمْ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِالظَّلِمِینَ
ترجمه
ولى آنها هرگز به سبب آنچه از پیش فرستادهاند، آرزوى مرگ نکنند و خداوند به حال ستمگران، آگاه است.
نترسیدن از مرگ، نشانه صدق و یقین است. وقتى مرگ از راه مى رسد شوخى ها، تعارفات و خیالات مى گریزند، تنها انسان مى ماند و اعمال او. در لحظه مرگ، انسان باور مىکند که متاع دنیا کم است و آخرت بهتر و باقى است. در لحظه مرگ، انسان باور مى کند که دنیا غنچه اى است که براى هیچ کس شکفته نمىشود و دوستان دنیوى مگسانند دور شیرینى. انسان اگر به مرتبه یقین برسد، هرچه به مرگ نزدیکتر می شود، احساس قرب و وصول به لقا و دیدار الهى مىکند. به همین دلیل امام على (ع) وقتى ضربهى شمشیر را بر فرق خود احساس کرد فرمود: «فزت و ربّ الکعبة» قسم به پروردگار کعبه رستگار شدم. امام حسین (ع) در کربلا هر چه به ظهر عاشورا و زمان شهادت نزدیک مى شد، صورتش برافروخته و شکوفاتر مىگردید، و وقتى در شب آخر از یارانش پرسیدند: مرگ نزد شما چگونه است؟ جملاتى را در جواب عرضه داشتند که نشان دهندهى یقین آنان به حقّانیّت راهشان بود، آنها مرگ را شیرین مىدانستند و حتّى برخى از آنان در همان شب آخر با یکدیگر مزاح مىکردند.
پیام ها
1- ترس از مرگ، در واقع ترس از کیفر کارهاى خود ماست. «بما قدّمت ایدیهم»
2- مدّعیان دروغگو و متوقّعان نا به جا، ظالمند. «واللَّه علیم بالظالمین»
3- خودتان مىدانید که چه کردهاید، خداوند نیز که از آنها با خبر است، پس این همه ادّعا براى چه؟! «واللَّه علیم بالظالمین»
منبع: پایگاه درس‌هایی از قرآن
وَلَنْ یَتَمَنَّوْهُ أَبَداً بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهُمْ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِالظَّلِمِینَ
ترجمه
ولى آنها هرگز به سبب آنچه از پیش فرستادهاند، آرزوى مرگ نکنند و خداوند به حال ستمگران، آگاه است.
نترسیدن از مرگ، نشانه صدق و یقین است. وقتى مرگ از راه مى رسد شوخى ها، تعارفات و خیالات مى گریزند، تنها انسان مى ماند و اعمال او. در لحظه مرگ، انسان باور مىکند که متاع دنیا کم است و آخرت بهتر و باقى است. در لحظه مرگ، انسان باور مى کند که دنیا غنچه اى است که براى هیچ کس شکفته نمىشود و دوستان دنیوى مگسانند دور شیرینى. انسان اگر به مرتبه یقین برسد، هرچه به مرگ نزدیکتر می شود، احساس قرب و وصول به لقا و دیدار الهى مىکند. به همین دلیل امام على (ع) وقتى ضربهى شمشیر را بر فرق خود احساس کرد فرمود: «فزت و ربّ الکعبة» قسم به پروردگار کعبه رستگار شدم. امام حسین (ع) در کربلا هر چه به ظهر عاشورا و زمان شهادت نزدیک مى شد، صورتش برافروخته و شکوفاتر مىگردید، و وقتى در شب آخر از یارانش پرسیدند: مرگ نزد شما چگونه است؟ جملاتى را در جواب عرضه داشتند که نشان دهندهى یقین آنان به حقّانیّت راهشان بود، آنها مرگ را شیرین مىدانستند و حتّى برخى از آنان در همان شب آخر با یکدیگر مزاح مىکردند.
پیام ها
1- ترس از مرگ، در واقع ترس از کیفر کارهاى خود ماست. «بما قدّمت ایدیهم»
2- مدّعیان دروغگو و متوقّعان نا به جا، ظالمند. «واللَّه علیم بالظالمین»
3- خودتان مىدانید که چه کردهاید، خداوند نیز که از آنها با خبر است، پس این همه ادّعا براى چه؟! «واللَّه علیم بالظالمین»
منبع: پایگاه درس‌هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است