display result search
- 958
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر سوره ی عنکبوت، جلسه چهاردهم
سخنرانی از حجت الاسلام دکترناصر رفیعی با موضوع «تفسیر سوره ی عنکبوت»، جلسه چهاردهم، سال 1400
« أَوَلَمْ یَرَوْا کَیْفَ یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ» آیا (مردم بارها به چشم خود) ندیدند که خدا چگونه ابتدا خلق را ایجاد می‌کند و باز به اصل خود برمی‌گرداند؟ این کار بر خدا بسیار آسان است.
« قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّهُ یُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ» بگو که در زمین سیر کنید و ببینید که خدا چگونه خلق را ایجاد کرده (تا از مشاهده اسرار خلقت نخست بر شما به خوبی روشن شود که) سپس خدا نشأه آخرت را ایجاد خواهد کرد، همانا خدا بر هر چیز تواناست.
خدای متعال بخش عمده ای از آیات قرآن را که برخی گفته اند یک چهارم قرآن، به قیامت و برزخ و مرگ و معاد اختصاص داده است. خدا می فرماید: آنهایی که منکر معاد هستند نمی بینند که خدا چگونه بشر را آفریده است؟ آغاز را نمی بینند که پایان را منکر می شوند؟ از یک نطفه ای انسان و موجوداتی خلق شده و خدا این را دوباره بر می گرداند و این آسان تر است.
بشر دو حیات دارد. یک حیات دنیایی و یک حیات اخروی. یکی از مهمترین مباحث در حوزه مباحث اعتقادی، بحث معاد ست. حیات این دنیا اصلا قابل مقایسه با حیات اخروی نیست. معاد و بازگشت روح در روز قیامت و زنده شدن انسان ها و موجودات از اعتقادات همه ادیان الهی و حتی آنهایی که اعتقادی به دین ندارند است. مسئله معاد و بازگشت انسان ها و آغاز یک زندگی دیگری به نام زندگی اخروی جزء اعتقادات اصلی بشر است و نمی شود از این فکر جدا بود.
سه دلیل عقلی بر داشتن معاد و آثار اعتقاد به آن:
یک برهان حکمت، برهان عدالت، برهان رحمت
برهان حکمت: خدای متعال موجودات مختلفی آفریده. خدا خالق است و فیاض. خدا می گوید این نظام دنیا با این همه عظمت در برابر عالم آخرت هیچ است. در بین این همه خلقت، خدا یک موجود به نام انسان را برترین قرار داد که ترکیبی از عقل و شهوت است و گفت که آن را بیهوده نیافریدم. این هدف از خلقت در دنیا تحقق پیدا نمی کند و حکمت خدا اقتضا می کند عالم دیگری در ادامه این عالم باشد. اگر با مرگ انسان دنیا و زندگی انسان تمام شود خلقت بیهوده و بدون هدف بود و این با حکمت خدا نمی خواند.
برهان عدالت: خدا عادل است. برخی در این دنیا خوب، برخی متوسط و برخی بد هستند. عدالت خدا اقتضا نمی کند که خوب ها با بدها یکی باشد. عدالت خدا اقتضا می کند که هر کس به اجر و پاداش و کیفر خود برسد و این دنیا ظرفیت تمام این اجر و پاداش و کیفر را ندارد.
برهان رحمت: خدا بر خود لازم کرده که بر همه رحمت داشته باشد و دنیا توان و ظرفیت رحمت گسترده الهی را ندارد.
آثار باور به معاد:
مفهوم بخشی به زندگی، حس مسئولیت، تحمل مصائب و سختی ها، ایجاد روحیه خدمت.
« أَوَلَمْ یَرَوْا کَیْفَ یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ» آیا (مردم بارها به چشم خود) ندیدند که خدا چگونه ابتدا خلق را ایجاد می‌کند و باز به اصل خود برمی‌گرداند؟ این کار بر خدا بسیار آسان است.
« قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّهُ یُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ» بگو که در زمین سیر کنید و ببینید که خدا چگونه خلق را ایجاد کرده (تا از مشاهده اسرار خلقت نخست بر شما به خوبی روشن شود که) سپس خدا نشأه آخرت را ایجاد خواهد کرد، همانا خدا بر هر چیز تواناست.
خدای متعال بخش عمده ای از آیات قرآن را که برخی گفته اند یک چهارم قرآن، به قیامت و برزخ و مرگ و معاد اختصاص داده است. خدا می فرماید: آنهایی که منکر معاد هستند نمی بینند که خدا چگونه بشر را آفریده است؟ آغاز را نمی بینند که پایان را منکر می شوند؟ از یک نطفه ای انسان و موجوداتی خلق شده و خدا این را دوباره بر می گرداند و این آسان تر است.
بشر دو حیات دارد. یک حیات دنیایی و یک حیات اخروی. یکی از مهمترین مباحث در حوزه مباحث اعتقادی، بحث معاد ست. حیات این دنیا اصلا قابل مقایسه با حیات اخروی نیست. معاد و بازگشت روح در روز قیامت و زنده شدن انسان ها و موجودات از اعتقادات همه ادیان الهی و حتی آنهایی که اعتقادی به دین ندارند است. مسئله معاد و بازگشت انسان ها و آغاز یک زندگی دیگری به نام زندگی اخروی جزء اعتقادات اصلی بشر است و نمی شود از این فکر جدا بود.
سه دلیل عقلی بر داشتن معاد و آثار اعتقاد به آن:
یک برهان حکمت، برهان عدالت، برهان رحمت
برهان حکمت: خدای متعال موجودات مختلفی آفریده. خدا خالق است و فیاض. خدا می گوید این نظام دنیا با این همه عظمت در برابر عالم آخرت هیچ است. در بین این همه خلقت، خدا یک موجود به نام انسان را برترین قرار داد که ترکیبی از عقل و شهوت است و گفت که آن را بیهوده نیافریدم. این هدف از خلقت در دنیا تحقق پیدا نمی کند و حکمت خدا اقتضا می کند عالم دیگری در ادامه این عالم باشد. اگر با مرگ انسان دنیا و زندگی انسان تمام شود خلقت بیهوده و بدون هدف بود و این با حکمت خدا نمی خواند.
برهان عدالت: خدا عادل است. برخی در این دنیا خوب، برخی متوسط و برخی بد هستند. عدالت خدا اقتضا نمی کند که خوب ها با بدها یکی باشد. عدالت خدا اقتضا می کند که هر کس به اجر و پاداش و کیفر خود برسد و این دنیا ظرفیت تمام این اجر و پاداش و کیفر را ندارد.
برهان رحمت: خدا بر خود لازم کرده که بر همه رحمت داشته باشد و دنیا توان و ظرفیت رحمت گسترده الهی را ندارد.
آثار باور به معاد:
مفهوم بخشی به زندگی، حس مسئولیت، تحمل مصائب و سختی ها، ایجاد روحیه خدمت.
تاکنون نظری ثبت نشده است