display result search
- 582
- 1000
- 1000
- 1000
راه دستیابی به ارزش های انسانی و الهی، جلسه هشتم
سخنرانی از آیت الله محمد امامی کاشانی با موضوع «راه دستیابی به ارزش های انسانی و الهی»، جلسه هشتم، سال 1360
تسبیح ابتدای حرکت انسان است، یعنی انسان با تسبیح حرکت را آغاز می کند چون می گوید زیبایی ها از خدا و زشتی ها از من است. من هستم که خودم را بدبخت می کنم.
حمد ادامه راه انسان است. یعنی انان با حمد راه خود را ادامه می دهد. انسان با تبسیح نمی تواند راه را به پایان ببرد. انسان با تسبیح شروع می کند ولی در بین راه می ماند. آنجایی که به ارزشی دست پیدا کرد باید بگوید این ارزش و زیبایی از خداست. پس الحمد الله. وقتی گفت از خداست با الحمدالله، نمی گوید از خودم هست. غرور و عجب او نمی گیرد.
سیر عبد به سیر بنده خدا این است که انسان باید به این جهت باید توجه بکند که من زیبایی این عالم هستم و خدا که من را آفریده ، زیبایی از اوست. اصلا انسانی که با عصای تسبیح و تحمید، یعنی دو لب خود را به حمد و تسبیح باز کند مگه می تواند در راه باطل و لجاجت برود. مگه می تواند جهالت و خود رایی بکند. تسبیح خدا در همه احوال و زمان ها و شرایط جاری است. ابتدا ما فی السموات تسبیح می کنند و سپس ما فی الارض. ما فی السماوات جهات غیب عالم و ما فی الارض جهات شهود عالم است. شهود عالم آینه ای است از آن اساس.
فاسق کسی است که از هسته خارج شده است. هسته ای که از پوست خارج می شود می گویند این از مدار خارج شده است. لذا کسی که با پیامبر عناد کند باید از بین برود مانند یهودیانی که توطئه قتل رسول خدا را طراحی کردند و خودشان بر خودشان آوردند هر آنچه آوردند. خدا می فرماید نباشید از آن کسانی که فراموش کردند خدا را، پس خودشان را فراموش کردند. اینها از فاسقین و از مدار خارج شدگان هستند. خود و سعادت و هدف خود را فراموش کردند چون خدا را فراموش کردند.
تسبیح ابتدای حرکت انسان است، یعنی انسان با تسبیح حرکت را آغاز می کند چون می گوید زیبایی ها از خدا و زشتی ها از من است. من هستم که خودم را بدبخت می کنم.
حمد ادامه راه انسان است. یعنی انان با حمد راه خود را ادامه می دهد. انسان با تبسیح نمی تواند راه را به پایان ببرد. انسان با تسبیح شروع می کند ولی در بین راه می ماند. آنجایی که به ارزشی دست پیدا کرد باید بگوید این ارزش و زیبایی از خداست. پس الحمد الله. وقتی گفت از خداست با الحمدالله، نمی گوید از خودم هست. غرور و عجب او نمی گیرد.
سیر عبد به سیر بنده خدا این است که انسان باید به این جهت باید توجه بکند که من زیبایی این عالم هستم و خدا که من را آفریده ، زیبایی از اوست. اصلا انسانی که با عصای تسبیح و تحمید، یعنی دو لب خود را به حمد و تسبیح باز کند مگه می تواند در راه باطل و لجاجت برود. مگه می تواند جهالت و خود رایی بکند. تسبیح خدا در همه احوال و زمان ها و شرایط جاری است. ابتدا ما فی السموات تسبیح می کنند و سپس ما فی الارض. ما فی السماوات جهات غیب عالم و ما فی الارض جهات شهود عالم است. شهود عالم آینه ای است از آن اساس.
فاسق کسی است که از هسته خارج شده است. هسته ای که از پوست خارج می شود می گویند این از مدار خارج شده است. لذا کسی که با پیامبر عناد کند باید از بین برود مانند یهودیانی که توطئه قتل رسول خدا را طراحی کردند و خودشان بر خودشان آوردند هر آنچه آوردند. خدا می فرماید نباشید از آن کسانی که فراموش کردند خدا را، پس خودشان را فراموش کردند. اینها از فاسقین و از مدار خارج شدگان هستند. خود و سعادت و هدف خود را فراموش کردند چون خدا را فراموش کردند.
تاکنون نظری ثبت نشده است