display result search
- 16905
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 45 سوره بقره
سخنرانی حجت‌الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه 45
وَاسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلَو ةِ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَشِعِینَ
ترجمه
و از صبر و نماز یارى جویید و این کار جز براى خاشعان، گران و سنگین است.
هر چند این آیه به دنبال خطابهایى که به یهود شده آمده است، ولى مخاطب آن همه مردم هستند. در روایات مىخوانیم که امام على (ع) هرگاه مسئله مهمى برایشان رخ مى داد به نماز مىایستادند و این آیه را تلاوت مىکردند.
در روایتى از حضرت سول (ص) نقل شده، که صبر بر سه نوع است: 1- صبر در برابر مصیبت. 2- صبر در برابر معصیت. 3- صبر در برابر عبادت. بنابراین آنچه در روایات آمده که مراد از صبر در این آیه روزه است، اشاره به یکى از مصادیق صبر دارد.
نماز براى حضرت رسول (ص) و امثال او نور چشم است ولکن براى بعضىها که خشوع ندارند، چون بار سنگین است. خشوع، مربوط به قلب و روح و خضوع، مربوط به اعضاى بدن است.
نمازِ با توجّه، انسان را به یاد قدرت بى نهایت خدا مىاندازد و غیر او را هر چه باشد کوچک جلوه مىدهد. مِهر او را در دل زیاد مى کند، روحیّه توکّل را تقویت مىکند و انسان را از وابستگىهاى مادّى مى رهاند. همه این آثار، انسان را در برابر مشکلات مقاوم مىسازد.
صبر و مقاومت، کلید تمام عبادات است. فرشتگان به اهل بهشت سلام مىکنند، امّا نه به خاطر نماز و حج و زکات، بلکه به خاطر مقاومت و پایدارى آنها؛ «سلام علیکم بما صبرتم» چون اگر مقاومت نباشد، نماز وجهاد و حج و زکات نیز وجود نخواهد داشت. حتّى شرط رسیدن به مقام هدایت و رهبرى الهى، صبر است؛ «جعلنا منهم ائمّةً یهدون بأمرنا لمّا صبروا»
خاطره شاعرى به نام نجاشى، که یکى از دوستداران حضرت على (ع) بود، در ماه رمضان شراب خورد. به دستور امام، هشتاد ضربه تازیانه به او زدند و بیست ضربه نیز به خاطر ارتکاب گناه در ماه رمضان اضافه زدند. او ناراحت شد و به معاویه پیوست و علیه حضرت شعر گفت! اطرافیانِ نجاشى که قبیله اى مهم در کوفه بودند از امام على (ع) گلایه کردند که چرا یاران خود را نگه نمىدارد؟! طارقبن عبداللّه رئیس آنها با ناراحتى به امام گفت: شما چرا بین دوست و بیگانه تفاوت قائل نمىشوید؟ شخصى همانند نجاشى نباید شلاّق بخورد، ما این گونه رفتار را تحمّل نمىکنیم. امام در جواب او این آیه را تلاوت فرمود: «و انّها لکبیرة الاّ على الخاشعین» طارق نیز به معاویه پیوست.
بنابراین گرچه آیه درباره نماز است، ولى در موارد مشابه مى توان از آیات قرآن استمداد کرد.
پیام ها:
1-صبر و نماز، دو اهرم نیرومند در برابر مشکلات است. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ...»
2-هر چه در آستان خدا اظهار عجز و بندگی بیشتر کنیم، امدادهای او را بیشتر دریافت کرده و بر مشکلات پیروز خواهیم شد. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ»
3-استعانت از خداوند در آیه «إِیّاکَ نَسْتَعِینُ» منافاتی با استعانت از آنچه به دستور اوست، ندارد. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ»
4-سنگین بودن نماز، گاهی نشانه تکبّر در برابر خداست. «لَکَبِیرَهٌ إِلاّ عَلَی الْخاشِعِینَ»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَاسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلَو ةِ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَشِعِینَ
ترجمه
و از صبر و نماز یارى جویید و این کار جز براى خاشعان، گران و سنگین است.
هر چند این آیه به دنبال خطابهایى که به یهود شده آمده است، ولى مخاطب آن همه مردم هستند. در روایات مىخوانیم که امام على (ع) هرگاه مسئله مهمى برایشان رخ مى داد به نماز مىایستادند و این آیه را تلاوت مىکردند.
در روایتى از حضرت سول (ص) نقل شده، که صبر بر سه نوع است: 1- صبر در برابر مصیبت. 2- صبر در برابر معصیت. 3- صبر در برابر عبادت. بنابراین آنچه در روایات آمده که مراد از صبر در این آیه روزه است، اشاره به یکى از مصادیق صبر دارد.
نماز براى حضرت رسول (ص) و امثال او نور چشم است ولکن براى بعضىها که خشوع ندارند، چون بار سنگین است. خشوع، مربوط به قلب و روح و خضوع، مربوط به اعضاى بدن است.
نمازِ با توجّه، انسان را به یاد قدرت بى نهایت خدا مىاندازد و غیر او را هر چه باشد کوچک جلوه مىدهد. مِهر او را در دل زیاد مى کند، روحیّه توکّل را تقویت مىکند و انسان را از وابستگىهاى مادّى مى رهاند. همه این آثار، انسان را در برابر مشکلات مقاوم مىسازد.
صبر و مقاومت، کلید تمام عبادات است. فرشتگان به اهل بهشت سلام مىکنند، امّا نه به خاطر نماز و حج و زکات، بلکه به خاطر مقاومت و پایدارى آنها؛ «سلام علیکم بما صبرتم» چون اگر مقاومت نباشد، نماز وجهاد و حج و زکات نیز وجود نخواهد داشت. حتّى شرط رسیدن به مقام هدایت و رهبرى الهى، صبر است؛ «جعلنا منهم ائمّةً یهدون بأمرنا لمّا صبروا»
خاطره شاعرى به نام نجاشى، که یکى از دوستداران حضرت على (ع) بود، در ماه رمضان شراب خورد. به دستور امام، هشتاد ضربه تازیانه به او زدند و بیست ضربه نیز به خاطر ارتکاب گناه در ماه رمضان اضافه زدند. او ناراحت شد و به معاویه پیوست و علیه حضرت شعر گفت! اطرافیانِ نجاشى که قبیله اى مهم در کوفه بودند از امام على (ع) گلایه کردند که چرا یاران خود را نگه نمىدارد؟! طارقبن عبداللّه رئیس آنها با ناراحتى به امام گفت: شما چرا بین دوست و بیگانه تفاوت قائل نمىشوید؟ شخصى همانند نجاشى نباید شلاّق بخورد، ما این گونه رفتار را تحمّل نمىکنیم. امام در جواب او این آیه را تلاوت فرمود: «و انّها لکبیرة الاّ على الخاشعین» طارق نیز به معاویه پیوست.
بنابراین گرچه آیه درباره نماز است، ولى در موارد مشابه مى توان از آیات قرآن استمداد کرد.
پیام ها:
1-صبر و نماز، دو اهرم نیرومند در برابر مشکلات است. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ...»
2-هر چه در آستان خدا اظهار عجز و بندگی بیشتر کنیم، امدادهای او را بیشتر دریافت کرده و بر مشکلات پیروز خواهیم شد. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ»
3-استعانت از خداوند در آیه «إِیّاکَ نَسْتَعِینُ» منافاتی با استعانت از آنچه به دستور اوست، ندارد. «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ»
4-سنگین بودن نماز، گاهی نشانه تکبّر در برابر خداست. «لَکَبِیرَهٌ إِلاّ عَلَی الْخاشِعِینَ»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است