- 1835
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 2 سوره اخلاص
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اخلاص- آیه 2
أَللَّهُ الصَّمَدُ
ترجمه
خداوندى که مقصود همگان است.
«صَمد» به معناى قصد کردن است. خداوند صمد است، یعنى همه موجودات در امورشان او را قصد مىکنند و او مقصود همگان است. چنانکه امام جواد در معناى «صمد» فرمود: «سیّدٌ مصمودٌ الیه: او بزرگى است که موجودات به او رجوع مىکنند و محتاج اویند.» نظیر آیه «انّ الى ربّک المنتهى».
امام حسین در پاسخ اهل بصره که از معناى صمد سؤال کرده بودند، فرمود: معناى صَمد همان جملات پس از آن یعنى «لم یلد و لم یولد» است.
حضرت علىعلیه السلام در تفسیر صَمد فرمود: «هو اللّه الصمد الّذى لا من شىء و لا فى شىء و لا على شىء، مبدع الأشیاء و خالقها و منشئ الأشیاء بقدرته، یتلاشى ما خلق للفناء بمشیّته و یبقى ما خلق للبقاء بعلمه» خداوند صمد است، یعنى از چیزى به وجود نیامده، در چیزى فرو نرفته، و بر چیزى قرار نگرفته است، آفریننده اشیاء و خالق آنها است، همه چیز را به قدرتش پدید آورده، آنچه براى فنا آفریده به ارادهاش از هم متلاشى مىشود و آنچه براى بقاء خلق کرده به علمش باقى مىماند.
امام صادق فرمود: اگر اهلش را پیدا مىکردم از همین کلمه «صمد» توحید و اسلام و ایمان را استخراج مىکردم.
پیام ها
1- توجّه تمام موجودات، خواسته یا ناخواسته به سوى اوست. «اللّه الصمد»
2- تنها او غنى است و همه به او محتاجند. «اللّه الصمد»
3- تنها خداوند است که سزاوار قصد کردن است. «اللّه الصمد» (حرف الف و لام در الصمد براى حصر است.)
4- موجودات، در همه امورشان محتاج اویند. «اللّه الصمد» (کلمه صمد مطلق است و شامل تمام احتیاجات مادى و معنوى مخلوقات مىشود.)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَللَّهُ الصَّمَدُ
ترجمه
خداوندى که مقصود همگان است.
«صَمد» به معناى قصد کردن است. خداوند صمد است، یعنى همه موجودات در امورشان او را قصد مىکنند و او مقصود همگان است. چنانکه امام جواد در معناى «صمد» فرمود: «سیّدٌ مصمودٌ الیه: او بزرگى است که موجودات به او رجوع مىکنند و محتاج اویند.» نظیر آیه «انّ الى ربّک المنتهى».
امام حسین در پاسخ اهل بصره که از معناى صمد سؤال کرده بودند، فرمود: معناى صَمد همان جملات پس از آن یعنى «لم یلد و لم یولد» است.
حضرت علىعلیه السلام در تفسیر صَمد فرمود: «هو اللّه الصمد الّذى لا من شىء و لا فى شىء و لا على شىء، مبدع الأشیاء و خالقها و منشئ الأشیاء بقدرته، یتلاشى ما خلق للفناء بمشیّته و یبقى ما خلق للبقاء بعلمه» خداوند صمد است، یعنى از چیزى به وجود نیامده، در چیزى فرو نرفته، و بر چیزى قرار نگرفته است، آفریننده اشیاء و خالق آنها است، همه چیز را به قدرتش پدید آورده، آنچه براى فنا آفریده به ارادهاش از هم متلاشى مىشود و آنچه براى بقاء خلق کرده به علمش باقى مىماند.
امام صادق فرمود: اگر اهلش را پیدا مىکردم از همین کلمه «صمد» توحید و اسلام و ایمان را استخراج مىکردم.
پیام ها
1- توجّه تمام موجودات، خواسته یا ناخواسته به سوى اوست. «اللّه الصمد»
2- تنها او غنى است و همه به او محتاجند. «اللّه الصمد»
3- تنها خداوند است که سزاوار قصد کردن است. «اللّه الصمد» (حرف الف و لام در الصمد براى حصر است.)
4- موجودات، در همه امورشان محتاج اویند. «اللّه الصمد» (کلمه صمد مطلق است و شامل تمام احتیاجات مادى و معنوى مخلوقات مىشود.)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است