display result search
- 2490
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 21 - 26 سوره فجر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره فجر- آیه 21 - 26
کَلَّا إِذَا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکّاً دَکّاً
وَجَآءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفّاً صَفّاً
وَجِاْى ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى
یَقُولُ یَا لَیْتَنِى قَدَّمْتُ لِحَیَاتِى
فَیَوْمَئِذٍ لَّا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ
وَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ
ترجمه
چنان نیست، (که مىپندارید، بلکه) آنگاه که زمین به شدّت درهم کوبیده شود.
و (فرمان) پروردگارت با فرشتگان صف در صف فرارسد.
در آن روز دوزخ را حاضر کنند، در آن روز انسان متذکّر شود ولى این تذکّر چه سودى برایش دارد؟
(در آن روز انسان) مىگوید: اى کاش براى زندگى (امروز) چیزى از پیش فرستاده بودم.
پس در آن روز هیچکس به مانند عذاب او عذاب نکند.
و هیچکس چون به بند کشیدن او، در بند نکشد.
«دکّ» به معناى کوبیدن و هموار کردن است و دکّه و دکّان جایى است که براى عرضه اجناس، زمین آن هموار و مهیا مىشود.
امام رضاعلیه السلام فرمود: مراد از «جاء ربُّک»، آمدن فرمان پروردگار است (نه آمدن خود پروردگار). چنانکه در آیه 33 سوره نحل مىفرماید: «یأتى امر ربّک»، فرمان پروردگارت مى آید.
مراد از «و جیىء یومئذ بجهنّم»، پردهبردارى از روى آن باشد. چنانکه در جاى دیگر مىفرماید: «برّزت الجحیم لمن یرى»
هنگامى که آیه «و جیىء یومئذ بجهنّم» نازل شد، پیامبر اکرم درهم فرو رفت، به گونهاى که هیچکس جرأت سخن گفتن با آن حضرت را نداشت.
پیام ها
1- خداوند، انسان را از علاقه شدید به مال و تصاحب حق دیگران باز مىدارد. «تحبّون المال - کلاّ...»
2- داروى حرص و حب مال، یاد قیامت است.«تأکلون التراث... تحبّون المال... کلاّ اذا دکّت الارض»
3- قیامت، روز حاکمیت مطلق فرمان الهى است. «جاء ربّک»
4- از رعایت نظم و سلسله مراتب، نمایش قدرت فرشتگان در قیامت به چشم مىخورد. «الملک صفّا صفّا»
5 - تذکّر و پشیمانى در قیامت سودى ندارد. «و انّى له الذّکرى»
6- قیامت، روز هوشیارى و یادآورى است. «یومئذ یتذکّر الانسان»
7- جهنم، در قیامت ظاهر مىشود. «جیىء... بجهنّم»
8 - قیامت روز حسرت است. «یا لیتنى»
9- آرزو کارساز نیست، تلاش لازم است. «یا لیتنى قدّمت»
10- زندگى واقعى و ابدى، زندگى قیامت است. «لحیاتى»
11- خداى رحیم، در جاى خود شدید است. «لایعذّب عذابه احد»
12- ممکن است براى کیفرهاى خداوند در دنیا مشابهى باشد، امّا در آخرت عذاب الهى مشابه ندارد. «فیومئذ لا یعذّب عذابه احد»
13- در قیامت، امکان فرار از عذاب نیست. «لا یعذّب... لا یوثق»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کَلَّا إِذَا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکّاً دَکّاً
وَجَآءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفّاً صَفّاً
وَجِاْى ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى
یَقُولُ یَا لَیْتَنِى قَدَّمْتُ لِحَیَاتِى
فَیَوْمَئِذٍ لَّا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ
وَلَا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ
ترجمه
چنان نیست، (که مىپندارید، بلکه) آنگاه که زمین به شدّت درهم کوبیده شود.
و (فرمان) پروردگارت با فرشتگان صف در صف فرارسد.
در آن روز دوزخ را حاضر کنند، در آن روز انسان متذکّر شود ولى این تذکّر چه سودى برایش دارد؟
(در آن روز انسان) مىگوید: اى کاش براى زندگى (امروز) چیزى از پیش فرستاده بودم.
پس در آن روز هیچکس به مانند عذاب او عذاب نکند.
و هیچکس چون به بند کشیدن او، در بند نکشد.
«دکّ» به معناى کوبیدن و هموار کردن است و دکّه و دکّان جایى است که براى عرضه اجناس، زمین آن هموار و مهیا مىشود.
امام رضاعلیه السلام فرمود: مراد از «جاء ربُّک»، آمدن فرمان پروردگار است (نه آمدن خود پروردگار). چنانکه در آیه 33 سوره نحل مىفرماید: «یأتى امر ربّک»، فرمان پروردگارت مى آید.
مراد از «و جیىء یومئذ بجهنّم»، پردهبردارى از روى آن باشد. چنانکه در جاى دیگر مىفرماید: «برّزت الجحیم لمن یرى»
هنگامى که آیه «و جیىء یومئذ بجهنّم» نازل شد، پیامبر اکرم درهم فرو رفت، به گونهاى که هیچکس جرأت سخن گفتن با آن حضرت را نداشت.
پیام ها
1- خداوند، انسان را از علاقه شدید به مال و تصاحب حق دیگران باز مىدارد. «تحبّون المال - کلاّ...»
2- داروى حرص و حب مال، یاد قیامت است.«تأکلون التراث... تحبّون المال... کلاّ اذا دکّت الارض»
3- قیامت، روز حاکمیت مطلق فرمان الهى است. «جاء ربّک»
4- از رعایت نظم و سلسله مراتب، نمایش قدرت فرشتگان در قیامت به چشم مىخورد. «الملک صفّا صفّا»
5 - تذکّر و پشیمانى در قیامت سودى ندارد. «و انّى له الذّکرى»
6- قیامت، روز هوشیارى و یادآورى است. «یومئذ یتذکّر الانسان»
7- جهنم، در قیامت ظاهر مىشود. «جیىء... بجهنّم»
8 - قیامت روز حسرت است. «یا لیتنى»
9- آرزو کارساز نیست، تلاش لازم است. «یا لیتنى قدّمت»
10- زندگى واقعى و ابدى، زندگى قیامت است. «لحیاتى»
11- خداى رحیم، در جاى خود شدید است. «لایعذّب عذابه احد»
12- ممکن است براى کیفرهاى خداوند در دنیا مشابهى باشد، امّا در آخرت عذاب الهى مشابه ندارد. «فیومئذ لا یعذّب عذابه احد»
13- در قیامت، امکان فرار از عذاب نیست. «لا یعذّب... لا یوثق»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است