display result search
- 4379
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 1 -5 سوره انفطار
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انقطار- آیه 1 - 5
إذَا السَّمَآءُ انفَطَرَتْ
وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انتَثَرَتْ
وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ
وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ
ترجمه
آنگاه که آسمان شکافته شود.
و آنگاه که ستارگان پراکنده شوند.
و آنگاه که دریاها گشوده و به هم راه یابند.
و آنگاه که قبرها زیرورو گردد.
(در آن زمان) هرکس مىداند، آنچه از پیش فرستاده و آنچه براى بعد گذاشته است.
«اِنفطار» به معناى شکافته شدن است، «فطر» و «افطار» نیز به همین معناست، زیرا روزه با غذا خوردن مىشکافد. «انفطار» و «انشقاق» به یک معناست، لکن در انفطار بعد از شکافتن به چیزى مىرسیم، بر خلاف انشقاق، چنانکه عرب در حفر قنات مىگوید: «فطرتُ» چون بعد از شکافتن زمین، به آب مىرسد.
«اِنتثار» به معناى پراکندگى است و به چیزى که بر سر عروس مىریزند، نثار گویند.
«فَجر» به معناى بروز شکاف و باز شدن راه است و «تفجیر»، بیانگر عظمت و شدّت شکافته شدن کوههاست.
در کلمه «بُعثر» هم معناى «بعث» (به پا خواستن) است و هم معناى «ثور» (دگرگون شدن)، لذا راغب در مفردات گفته است که بعید نیست فعل «بُعثر» مرکّب از این دو فعل باشد، یعنى زیر و رو شدن خاکها و برپاخاستن مردگان.
پیوند میان آسمان و زمین و دریا و خشکى به گونه اى است که هرگاه نظام یکى از آنها به هم بخورد، نظام همه چیز به هم مى خورد.
پیام ها
1- نظام حاکم بر آسمان و زمین به دست خداست و هرگاه او بخواهد تغییر مىکند. «اذا السماء انفطرت»
2- معاد جسمانى است و مردگان از قبر برمىخیزند. «اذا القبور بعثرت»
3- به هم ریختن نظام هستى، مقدّمه رستاخیز و رستاخیز، براى حساب و کتاب و جزاى اعمال انسانهاست. «علمت نفس ما قدّمت...»
4- در قیامت ظرفیّت انسان توسعه مىیابد و همه کارهاى گذشته را به یاد مىآورد. «علمت نفس ما قدّمت»
5 - انسان، هم باید به فکر گذشته خود باشد، تا اگر خلافى کرده توبه کند و هم به فکر پس از مرگ خود باشد تا یادگار خوبى از خود بجاى گذارد. «ما قدّمت و اخّرت»
6- در قیامت، انسان هم به آنچه عمل کرده آگاه مى شود و هم به آثار خوب یا بد اعمال خود. «ما قدّمت و اخّرت»
7- در قیامت، انسان به کارهایى که مى توانسته بکند و به تأخیر انداخته و انجام نداده پى مىبرد. «علمت... ما اخّرت» و شاید مراد از «اخّرت» کارهایى است که بازدهى آن پس از مرگ به ایشان مى رسد. مانند تألیف کتاب یا بناى فساد.
توضیحات
سیماى سوره انفطار
این سوره نوزده آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
نام آن برگرفته از آیه اول و به معناى شکافته شدن آسمان است.
همچون دیگر سورههاى مکّى، محور این سوره، قیامت و حالات مردمان در آن هنگامه هولناک است. حوادث عظیمى که در پایان دوران جهان و در آستانه قیامت رخ مى دهد، فرشتگانى که مأمور ثبت اعمال انسانها در دنیا هستند، عاقبت نیکان و بدان و گوشهاى از مشکلات آن روز، بخشهاى مختلف این سوره را تشکیل مى دهد.
براى تلاوت این سوره در نمازهاى واجب و مستحب، فضیلتهایى وارده شده که بیانگر نیاز دائمى انسان به تذکّر و توجّه است تا از قیامت غفلت نکند و به دنیا دل نبندد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إذَا السَّمَآءُ انفَطَرَتْ
وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انتَثَرَتْ
وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ
وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ
ترجمه
آنگاه که آسمان شکافته شود.
و آنگاه که ستارگان پراکنده شوند.
و آنگاه که دریاها گشوده و به هم راه یابند.
و آنگاه که قبرها زیرورو گردد.
(در آن زمان) هرکس مىداند، آنچه از پیش فرستاده و آنچه براى بعد گذاشته است.
«اِنفطار» به معناى شکافته شدن است، «فطر» و «افطار» نیز به همین معناست، زیرا روزه با غذا خوردن مىشکافد. «انفطار» و «انشقاق» به یک معناست، لکن در انفطار بعد از شکافتن به چیزى مىرسیم، بر خلاف انشقاق، چنانکه عرب در حفر قنات مىگوید: «فطرتُ» چون بعد از شکافتن زمین، به آب مىرسد.
«اِنتثار» به معناى پراکندگى است و به چیزى که بر سر عروس مىریزند، نثار گویند.
«فَجر» به معناى بروز شکاف و باز شدن راه است و «تفجیر»، بیانگر عظمت و شدّت شکافته شدن کوههاست.
در کلمه «بُعثر» هم معناى «بعث» (به پا خواستن) است و هم معناى «ثور» (دگرگون شدن)، لذا راغب در مفردات گفته است که بعید نیست فعل «بُعثر» مرکّب از این دو فعل باشد، یعنى زیر و رو شدن خاکها و برپاخاستن مردگان.
پیوند میان آسمان و زمین و دریا و خشکى به گونه اى است که هرگاه نظام یکى از آنها به هم بخورد، نظام همه چیز به هم مى خورد.
پیام ها
1- نظام حاکم بر آسمان و زمین به دست خداست و هرگاه او بخواهد تغییر مىکند. «اذا السماء انفطرت»
2- معاد جسمانى است و مردگان از قبر برمىخیزند. «اذا القبور بعثرت»
3- به هم ریختن نظام هستى، مقدّمه رستاخیز و رستاخیز، براى حساب و کتاب و جزاى اعمال انسانهاست. «علمت نفس ما قدّمت...»
4- در قیامت ظرفیّت انسان توسعه مىیابد و همه کارهاى گذشته را به یاد مىآورد. «علمت نفس ما قدّمت»
5 - انسان، هم باید به فکر گذشته خود باشد، تا اگر خلافى کرده توبه کند و هم به فکر پس از مرگ خود باشد تا یادگار خوبى از خود بجاى گذارد. «ما قدّمت و اخّرت»
6- در قیامت، انسان هم به آنچه عمل کرده آگاه مى شود و هم به آثار خوب یا بد اعمال خود. «ما قدّمت و اخّرت»
7- در قیامت، انسان به کارهایى که مى توانسته بکند و به تأخیر انداخته و انجام نداده پى مىبرد. «علمت... ما اخّرت» و شاید مراد از «اخّرت» کارهایى است که بازدهى آن پس از مرگ به ایشان مى رسد. مانند تألیف کتاب یا بناى فساد.
توضیحات
سیماى سوره انفطار
این سوره نوزده آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
نام آن برگرفته از آیه اول و به معناى شکافته شدن آسمان است.
همچون دیگر سورههاى مکّى، محور این سوره، قیامت و حالات مردمان در آن هنگامه هولناک است. حوادث عظیمى که در پایان دوران جهان و در آستانه قیامت رخ مى دهد، فرشتگانى که مأمور ثبت اعمال انسانها در دنیا هستند، عاقبت نیکان و بدان و گوشهاى از مشکلات آن روز، بخشهاى مختلف این سوره را تشکیل مى دهد.
براى تلاوت این سوره در نمازهاى واجب و مستحب، فضیلتهایى وارده شده که بیانگر نیاز دائمى انسان به تذکّر و توجّه است تا از قیامت غفلت نکند و به دنیا دل نبندد.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است