display result search
- 4204
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 20 - 25 سوره قیامة
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره قیامة- آیه 20 -25
کَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ
وَ تَذَرُونَ الْآخِرَةَ
وَجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ
إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ
وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذِ بَاسِرَةٌ
تَظُنُّ أَن یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ
ترجمه
چنین نیست (که مىپندارید) بلکه به این دنیاى زودگذر دلبستهاید.
و آخرت را رها کردهاید.
چهرههایى در آن روز شاداب و با طراوت است
و به (لطف و پاداش) پروردگارشان چشم دوخته اند.
و چهرههایى در آن روز گرفته است.
زیرا مىداند مورد عذابى کمر شکن قرار مى گیرد.
«ناضرة» شادابى ناشى از دریافت نعمتهاى فراوان است. چنانکه در جاى دیگر فرمود: «نضرة النعیم»
شاید مراد از «ناظرة» انتظار دریافت نعمت باشد. چنانکه در روایتى از امام رضا(ع) آمده است: «مشرقة تنتظر ثواب ربّها» آنان در انتظار پاداش پروردگارشان هستند.
گرچه این آیه مىفرماید: «الى ربّها ناظرة» مردم به سوى پروردگارشان نظر مى کنند. امّا بر اساس آیه اى که مىفرماید: «لا تدرکه الابصار» دیدگان تو را در نیابند، خداوند با چشم سر دیده نمىشود و در قیامت مردم به لطف پروردگار نظر دارند.
«باسرة» به معناى گرفتگى چهره است.
«فاقرة» از «فقار» به معناى ستون فقرات است. فقیر نیز از همین ریشه و به معناى کسى است که به خاطر نادارى گویا ستون فقراتش شکسته است. مراد از فاقره کمرشکن است.
پیام ها
1- سؤال و پرسش روانکاوى لازم دارد؛ زیر سؤال بردن قیامت به خاطر دلبستگى به دنیاست. «یسئل ایّان یوم القیامة...کلاّ بل تحبّون العاجلة»
2- علاقه به دنیا زمانى بد و قابل سرزنش است که یا شدید باشد: «لحبّ الخیر لشدید» و یا ملازم رها کردن قیامت باشد. «تحبّون العاجلة و تذرون الآخرة»
3- علاقه به دنیا بسترى براى انکار معاد است. «تحبّون العاجلة و تذرون الآخرة»
4- دنیا زودگذر است. گویا دنیا براى به آخر رسیدن عجله دارد و به سرعت سپرى مىشود. «تحبّون العاجلة»
5 - یک دل، دو دوستى برنمىدارد. «تحبّون العاجلة و تذرون الآخرة»
6- انسان از عَجَل آفریده شده: «خلق الانسان من عجل»، اگر با عقل و وحى خود را مهار نکند، تنها به فکر دنیاى عاجل است. «تحبّون العاجلة»
7- یکى از شیوههاى تربیت مقایسه بین کفر و پاداش است: «وجوه یومئذ ناضرة - وجوهٌ یومئذ باسرة»
8 - مسایل روحى و روانى در چهره انسان اثر مى گذارند. رنگ رخساره خبر مى دهد از سّر ضمیر. «وجوهٌ یومئذ ناضرة - وجوهٌ یومئذ باسرة»
9- کسانى که در دنیا تنها خداوند را عبادت کردند: «فادعوا اللّه مخلصین»، تنها به او توکّل کردند: «علیه توکّلنا»، تنها نسبت به او خاشع بودند و از احدى نهراسیدند: «لا یخشون احداً»، تنها از او کمک خواستند: «ایّاک نستعین» و...، در آن روز نیز تنها به او نظر دارند. «الى ربّها ناظرة»
10- دلبستگى به دنیا و رها کردن آخرت سبب اندوه و گرفتگى چهره در قیامت است. «تحبّون العاجلة... وجوهٌ یومئذ باسرة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ
وَ تَذَرُونَ الْآخِرَةَ
وَجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ
إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ
وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذِ بَاسِرَةٌ
تَظُنُّ أَن یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ
ترجمه
چنین نیست (که مىپندارید) بلکه به این دنیاى زودگذر دلبستهاید.
و آخرت را رها کردهاید.
چهرههایى در آن روز شاداب و با طراوت است
و به (لطف و پاداش) پروردگارشان چشم دوخته اند.
و چهرههایى در آن روز گرفته است.
زیرا مىداند مورد عذابى کمر شکن قرار مى گیرد.
«ناضرة» شادابى ناشى از دریافت نعمتهاى فراوان است. چنانکه در جاى دیگر فرمود: «نضرة النعیم»
شاید مراد از «ناظرة» انتظار دریافت نعمت باشد. چنانکه در روایتى از امام رضا(ع) آمده است: «مشرقة تنتظر ثواب ربّها» آنان در انتظار پاداش پروردگارشان هستند.
گرچه این آیه مىفرماید: «الى ربّها ناظرة» مردم به سوى پروردگارشان نظر مى کنند. امّا بر اساس آیه اى که مىفرماید: «لا تدرکه الابصار» دیدگان تو را در نیابند، خداوند با چشم سر دیده نمىشود و در قیامت مردم به لطف پروردگار نظر دارند.
«باسرة» به معناى گرفتگى چهره است.
«فاقرة» از «فقار» به معناى ستون فقرات است. فقیر نیز از همین ریشه و به معناى کسى است که به خاطر نادارى گویا ستون فقراتش شکسته است. مراد از فاقره کمرشکن است.
پیام ها
1- سؤال و پرسش روانکاوى لازم دارد؛ زیر سؤال بردن قیامت به خاطر دلبستگى به دنیاست. «یسئل ایّان یوم القیامة...کلاّ بل تحبّون العاجلة»
2- علاقه به دنیا زمانى بد و قابل سرزنش است که یا شدید باشد: «لحبّ الخیر لشدید» و یا ملازم رها کردن قیامت باشد. «تحبّون العاجلة و تذرون الآخرة»
3- علاقه به دنیا بسترى براى انکار معاد است. «تحبّون العاجلة و تذرون الآخرة»
4- دنیا زودگذر است. گویا دنیا براى به آخر رسیدن عجله دارد و به سرعت سپرى مىشود. «تحبّون العاجلة»
5 - یک دل، دو دوستى برنمىدارد. «تحبّون العاجلة و تذرون الآخرة»
6- انسان از عَجَل آفریده شده: «خلق الانسان من عجل»، اگر با عقل و وحى خود را مهار نکند، تنها به فکر دنیاى عاجل است. «تحبّون العاجلة»
7- یکى از شیوههاى تربیت مقایسه بین کفر و پاداش است: «وجوه یومئذ ناضرة - وجوهٌ یومئذ باسرة»
8 - مسایل روحى و روانى در چهره انسان اثر مى گذارند. رنگ رخساره خبر مى دهد از سّر ضمیر. «وجوهٌ یومئذ ناضرة - وجوهٌ یومئذ باسرة»
9- کسانى که در دنیا تنها خداوند را عبادت کردند: «فادعوا اللّه مخلصین»، تنها به او توکّل کردند: «علیه توکّلنا»، تنها نسبت به او خاشع بودند و از احدى نهراسیدند: «لا یخشون احداً»، تنها از او کمک خواستند: «ایّاک نستعین» و...، در آن روز نیز تنها به او نظر دارند. «الى ربّها ناظرة»
10- دلبستگى به دنیا و رها کردن آخرت سبب اندوه و گرفتگى چهره در قیامت است. «تحبّون العاجلة... وجوهٌ یومئذ باسرة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است