display result search
- 3075
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 17 - 19 سوره مزمل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مزمل- آیه 17 -19
فَکَیْفَ تَتَّقُونَ إِن کَفَرْتُمْ یَوْماً یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیباً
السَّمَآءُ مُنفَطِرٌ بِهِ کَانَ وَعدُهُ مَفْعُولاً
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَن شَآءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلاً
ترجمه
پس اگر کفر ورزید، چگونه خود را از (عذاب) روزى که کودکان را پیر مىکند مصون مى دارید؟
آسمان به سبب (هول) آن روز مىشکافد، آرى وعده خداوند انجام شدنى است.
همانا این آیات مایه تذّکر است، پس هرکس مى خواهد، راهى به سوى پروردگارش برگیرد.
«وِلدان» جمع «ولید»، به معناى کودکى است که تازه متولد شده و «شِیب» جمع «اَشیب»، به معناى شخص پیر و سفید مو است. آیه 17 را دو گونه مىتوان معنا کرد:
الف. سختى روز قیامت به اندازه اى است که کودک تازه متولد شده را پیر مى کند.
ب. آن روز به اندازهاى طولانى است که کودک به پیرى مىرسد.
کلمه «هذه» در «انّ هذه تذکرة...» مى تواند به نافله شب که در اول سوره آمده است اشاره داشته باشد، همان گونه که در آیه 29 سوره دهر، پس از دستور به سجده و تسبیح طولانى شبانه مى فرماید: «انّ هذه تذکرة فمن شاء اتخذ الى ربّه سبیلا» یعنى عبادت در دل شب راه خداوند است، هرکس مىخواهد آن را بپیماید.
پیام ها
1- در قیامت، راه گریزى از دوزخ براى کفّار وجود ندارد. «فکیف تتقون ان کفرتم»
2- صاحبان قدرت در دنیا، گرفتار عذاب سخت الهى شدند و نتوانستند از خود دفاع کنند، چه رسد به عذاب آخرت! «فکیف تتّقون»
3- غم و اندوه، تلخىها، ناکامىها و سختىها، عامل پیرى زودرس و سفیدشدن موى سر و صورت مىگردد. «یوماً یجعل الولدان شیباً»
4- خطرات قیامت هم در انسان تأثیر مىگذارد: «یجعل الولدان شیباً»، هم در آسمانها. «السماء منفطر به»
5 - انسان، آزاد آفریده شده است. «فمن شاء...»
6- آگاهى یافتن از خطرات قیامت سبب تذکّر است. «انّ هذه تذکرة»
7- ربوبیّت خداوند اقتضا مى کند که راه او را انتخاب کنیم. «اتّخذ الى ربّه سبیلاً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَکَیْفَ تَتَّقُونَ إِن کَفَرْتُمْ یَوْماً یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیباً
السَّمَآءُ مُنفَطِرٌ بِهِ کَانَ وَعدُهُ مَفْعُولاً
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَن شَآءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلاً
ترجمه
پس اگر کفر ورزید، چگونه خود را از (عذاب) روزى که کودکان را پیر مىکند مصون مى دارید؟
آسمان به سبب (هول) آن روز مىشکافد، آرى وعده خداوند انجام شدنى است.
همانا این آیات مایه تذّکر است، پس هرکس مى خواهد، راهى به سوى پروردگارش برگیرد.
«وِلدان» جمع «ولید»، به معناى کودکى است که تازه متولد شده و «شِیب» جمع «اَشیب»، به معناى شخص پیر و سفید مو است. آیه 17 را دو گونه مىتوان معنا کرد:
الف. سختى روز قیامت به اندازه اى است که کودک تازه متولد شده را پیر مى کند.
ب. آن روز به اندازهاى طولانى است که کودک به پیرى مىرسد.
کلمه «هذه» در «انّ هذه تذکرة...» مى تواند به نافله شب که در اول سوره آمده است اشاره داشته باشد، همان گونه که در آیه 29 سوره دهر، پس از دستور به سجده و تسبیح طولانى شبانه مى فرماید: «انّ هذه تذکرة فمن شاء اتخذ الى ربّه سبیلا» یعنى عبادت در دل شب راه خداوند است، هرکس مىخواهد آن را بپیماید.
پیام ها
1- در قیامت، راه گریزى از دوزخ براى کفّار وجود ندارد. «فکیف تتقون ان کفرتم»
2- صاحبان قدرت در دنیا، گرفتار عذاب سخت الهى شدند و نتوانستند از خود دفاع کنند، چه رسد به عذاب آخرت! «فکیف تتّقون»
3- غم و اندوه، تلخىها، ناکامىها و سختىها، عامل پیرى زودرس و سفیدشدن موى سر و صورت مىگردد. «یوماً یجعل الولدان شیباً»
4- خطرات قیامت هم در انسان تأثیر مىگذارد: «یجعل الولدان شیباً»، هم در آسمانها. «السماء منفطر به»
5 - انسان، آزاد آفریده شده است. «فمن شاء...»
6- آگاهى یافتن از خطرات قیامت سبب تذکّر است. «انّ هذه تذکرة»
7- ربوبیّت خداوند اقتضا مى کند که راه او را انتخاب کنیم. «اتّخذ الى ربّه سبیلاً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است