display result search
منو
تفسیر آیه 40 - 44 سوره معارج

تفسیر آیه 40 - 44 سوره معارج

  • 1 تعداد قطعات
  • 10 دقیقه مدت قطعه
  • 1013 دریافت شده
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره معارج- آیه 40 - 44

فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِ‏ّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ

عَلَى‏ أَن نُّبَدِّلَ خَیْراً مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ

فَذَرْهُمْ یَخُوضُواْ وَیَلْعَبُواْ حَتَّى‏ یُلاَقُواْ یَوْمَهُمُ الَّذِى یُوعَدُونَ

یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعاً کَأَنَّهُمْ إِلَى‏ نُصُبٍ یُوفِضُونَ

خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَ لِکَ الْیَوْمُ الَّذِى کَانُواْ یُوعَدُونَ‏

ترجمه
به پروردگار مشرق‏ها و مغرب‏ها سوگند مى‏خورم که ما تواناییم.
بر این که بهتر از آنان را به جاى ایشان بیاوریم و ما قطعاً مغلوب و ناتوان نیستیم.
پس آنان را به حال خود واگذار، یاوه بگویند و بازى کنند تا روزى را که وعده داده شده ‏اند، ملاقات کنند.
روزى که شتابان از قبرها بیرون آیند، چنان که گویى به سوى نشان‏هایى نصب شده مى‏دوند.
چشمانشان فرو افتاده و ذلّتى (وصف‏ناپذیر) آنان را فرا گرفته است. این است آن روزى که به ایشان وعده داده مى‏ شد.


مراد از «المشارق و المغارب»، مشرق و مغرب‏هاى خورشید است، زیرا خورشید در هر روز از ایّام سال، مشرق و مغربى جداگانه دارد و از نقطه‏ اى طلوع و در نقطه ‏اى دیگر غروب مى‏ کند و هیچ گاه از مشرق دیروزش طلوع و در مغرب دیروزش غروب نمى‏ کند.
مراد از «خیراً منهم» بهتر بودن در ایمان است. یعنى ما قادریم منافقان را از میان برداریم و به جاى آنان مردمانى با ایمان بیاوریم که پیرو حق باشند و آن را انکار نکنند.
در باره‏ى مشرق و مغرب، در قرآن سه گونه تعبیر آمده است:
به صورت مفرد: «المشرق و المغرب»(25)، به صورت تثنیه: «المشرقَین و المغربَین» و به صورت جمع. «المشارق و المغارب»
در نگاه کلّى یک سمت مشرق و یک سمت مغرب است.
در نگاه دیگر، تغییر مدار در تابستان و زمستان است که مدار تابستان در شمال و مدار زمستان در جنوب است پس خورشید، دو مشرق و دو مغرب دارد.
و در نگاه دقیق‏تر، هر روز یک نقطه طلوع و غروب دارد که در واقع 365 مشرق و 365 مغرب مى‏ شود. حدیثى از حضرت على‏علیه السلام نیز مؤیّد این معناست.
همانند آیه 41، خداوند در آیات دیگر نیز کافران و مشرکان و منافقان را تهدید کرده که قادر است آنان را از میان بردارد و بهتر از آنان را بیاورد: «ان یشاء یذهبکم و یأت بخلق جدید»، «ان تتولوا یستبدل قوماً غیرکم ثم لا یکونوا امثالکم»
آیه 42 این سوره، همانند آیه 83 سوره زخرف است. «فذرهم یخوضوا...»
خروج از قبرها همراه با سراسیمگى است. «یخرجون من الاجداث سراعا» چنانکه در جاى دیگر مى‏فرماید: «یخرجون من الاجداث کانّهم جراد منتشر»(30) و یا «من الاجداث الى ربّهم ینسلون»
«نُصُب» به علامتى گویند که در راهها نصب مى‏ شود تا راه گم نشود. البتّه برخى مفسّران با توجّه به آیه «و ما ذبح على النُّصب» که در مورد قربانى کردن در پاى بت‏هاست، مراد از «نُصُب» در این آیه را نیز بت‏ها دانسته ‏اند که این معنا از کلام خدا به دور است.
در سوره قلم آیه 44 مى‏ خوانیم: «فذَرنى و مَن یکذّب بهذا الحدیث سنستدرجهم من حیث لا یعلمون و املى لهم انّ کیدى مَتین» مرا با تکذیب کنندگان این قرآن واگذار تا از جایى که فکرش را هم نمى‏ کنند آنها را با قهر خود مى‏گیریم و البتّه به آنان مهلت مى‏دهم و تدبیر من قوى است.
جبهه‏گیرى در برابر پیامبر سبب ذلّت در دنیا: «یحادّون اللّه و رسوله اولئک فى الاذلّین» و آخرت است. «ترهقهم ذلّة»
آنان که در دنیا قصد دارند با چشمان خود به پیامبر آسیبى بزنند، «لیزلقونک بابصارهم» در آخرت چشم‏هاى فرو افتاده و شرمنده دارند. «خاشعة ابصارهم»


پیام ها
1- سوگند خداوند به مشرق و مغرب، باید انسان را به فکر درباره آن‏ها وادار کند. «فلا اقسم بربّ المشارق و المغارب»
2- مشرق و مغرب، تحت ربوبیّت الهى قرار دارند. «ربّ المشارق و المغارب»
3- نظام هستى، بر پایه نظم و حکمت استوار است، به گونه‏اى که مى‏ توان طلوع‏ها و غروب‏هاى هر روز در هر مکان را دقیق حساب کرد. «المشارق و المغارب»
4- هم آفرینش به دست اوست و هم تبدیل آن. «خلقناهم... نبدّل خیراً منهم»
5 - هیچگاه خود را بهترین ندانید که خداوند بهتر از شما را بیاورد. «نُبدّل خیراً»
6- تا احتمال اثر هست، ارشاد لازم است، امّا بعد از یأس از هدایت باید آنان را رها کرد. «فذرهم»
7- سخنان یاوه و بى‏پایه درباره دین و رهبران دینى، انسان را در باتلاق گناه فرو مى ‏برد و او را گرفتار و مشغول مى‏سازد. «یخوضوا و یلعبوا»
8 - وظیفه دعوت و ارشاد، مادامى است که زمینه ‏اى براى پذیرش باشد، امّا اگر آنان یاوه‏گویى مى‏کنند و همه چیز را به بازى گرفته ‏اند، باید به حال خود رها شوند. «ذرهم یخوضوا و یلعبوا»
9- رها کردن مردم لجوج، همان مهلت دادن به آنهاست. «فذرهم یخوضوا»
10- معاد، جسمانى است. «یخرجون من الاجداث»
11- سرعت در جمعیّت انبوه، نشانه وحشت و اضطراب کافران در قیامت است. «سراعاً»
12- رسوایى و ذلّت در قیامت، سراسر وجود کافران را فرا مى‏ گیرد. «ترهقهم ذلّة»
13- انبیا، همواره مردم را نسبت به قیامت هشدار مى‏ دادند. «یومهم الّذى یوعدون... الیوم الّذى کانوا یوعدون»


منبع: پایگاه درس هایی از قرآن

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 10:24

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخنرانی مذهبی