display result search
- 1778
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 34 - 25 سوره حاقه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حاقه- آیه 25 - 34
وَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِى لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ
یَا لَیْتَهَا کَانَتِ الْقَاضِیَةَ
مَآ أَغْنَى عِنِّى مَالِیَهْ
هَلَکَ عَنِّى سُلْطَانِیَهْ
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ
ثُمَّ فِى سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فَاسْلُکُوهُ
إِنَّهُ کَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ
وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ
ترجمه
و امّا کسى که نامه عملش به دست چپش داده شود، مى گوید: اى کاش نامه ام به من داده نشده بود.
و نمىدانستم حسابم چیست؟
اى کاش مرگ پایان کارم بود (و دیگر زنده نمى شدم).
دارائى من رفع نیازى از من نکرد.
قدرتم از دستم برفت.
(گفته مى شود:) او را بگیرید و در غل بکشید.
سپس او را در آتش شعلهور وارد بیندازید.
سپس در زنجیرى که هفتاد ذراع باشد درآورید.
همانا او به خداى بزرگ ایمان نمىآورد.
و بر طعام دادن به نیازمندان ترغیب نمىکرد.
«ذِراع» فاصله آرنج تا نوک انگشتان است و در قدیم معیارى براى اندازه گیرى بوده است و کلمه «هفتاد» یا به معناى حقیقى است و یا کنایه از زنجیر طولانى مى باشد.
«جَحیم» از «جحمة»، به آتش شعله ور گویند.
امام صادق فرمود: اگر یک حلقه از آن زنجیرى که دوزخیان را با آن به بند مى کشند، بر دنیا نهاده شود، دنیا از شدّت حرارت، ذوب مى شود.
در این آیه، کفر و بخل و بى تفاوتى نسبت به محرومان در کنارهم آمده است. «لا یؤمن باللّه... لا یحضّ»
گرفتن و بستن و کشاندن و به دوزخ پرتاب کردن، بیانگر نهایت حقارت و ذلت دوزخیان است. «خذوه فغلّوه... صلّوه... فاسلکوه»
پیام ها
1- مقایسه میان عاقبت خوبان و بدان، شیوه اى قرآنى براى شناخت بهتر حقایق است. «اوتى کتابه بیمینه... اوتى کتابه بشماله»
2- در تربیت و هدایت، بشارت و هشدار در کنار هم لازم است. «اوتى کتابه بیمینه... اوتى کتابه بشماله»
3- آگاهى از آینده، گامى براى تصمیمگیرى صحیح امروز است. «فیقول یا لیتنى»
4- روزنه امید براى خلافکاران در آخرت بسته مىشود. تا قبل از دیدن نامه عمل امیدى داشت ولى بعد از آن فقط حسرت مىخورد. «یا لیتنى... یا لیتها»
5 - ثروت و قدرت، در قیامت کارآیى ندارد. «ما اغنى عنّى مالیه هلک عنّى سلطانیة»
6- ثروتاندوزى در دنیا، سبب حسرت در قیامت است. «ما اغنى عنّى مالیه»
7- کیفر دستهایى که در دنیا براى هرگونه فساد و ستم باز بود، غل و زنجیر قیامت است. «فغلّوه»
8 - انسانى که در قلبش نور معرفت خدا و در عملش، خدمت به مردم نباشد، بهتر که بسوزد. «لا یؤمن... و لا یحضّ»
9- توجه به گرسنگان، در کنار ایمان به خدا مطرح است. «لا یؤمن... و لایحضّ»
10- بر فرض که خود، توان کمک نداشته باشیم، باید دیگران را براى کمک به گرسنگان تشویق کنیم. «و لا یحضّ على طعام المسکین»
11- رسیدگى به فقرا شرط ندارد که فقیر، مؤمن باشد. «و لا یحضّ على طعام المسکین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِى لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ
یَا لَیْتَهَا کَانَتِ الْقَاضِیَةَ
مَآ أَغْنَى عِنِّى مَالِیَهْ
هَلَکَ عَنِّى سُلْطَانِیَهْ
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ
ثُمَّ فِى سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فَاسْلُکُوهُ
إِنَّهُ کَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ
وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ
ترجمه
و امّا کسى که نامه عملش به دست چپش داده شود، مى گوید: اى کاش نامه ام به من داده نشده بود.
و نمىدانستم حسابم چیست؟
اى کاش مرگ پایان کارم بود (و دیگر زنده نمى شدم).
دارائى من رفع نیازى از من نکرد.
قدرتم از دستم برفت.
(گفته مى شود:) او را بگیرید و در غل بکشید.
سپس او را در آتش شعلهور وارد بیندازید.
سپس در زنجیرى که هفتاد ذراع باشد درآورید.
همانا او به خداى بزرگ ایمان نمىآورد.
و بر طعام دادن به نیازمندان ترغیب نمىکرد.
«ذِراع» فاصله آرنج تا نوک انگشتان است و در قدیم معیارى براى اندازه گیرى بوده است و کلمه «هفتاد» یا به معناى حقیقى است و یا کنایه از زنجیر طولانى مى باشد.
«جَحیم» از «جحمة»، به آتش شعله ور گویند.
امام صادق فرمود: اگر یک حلقه از آن زنجیرى که دوزخیان را با آن به بند مى کشند، بر دنیا نهاده شود، دنیا از شدّت حرارت، ذوب مى شود.
در این آیه، کفر و بخل و بى تفاوتى نسبت به محرومان در کنارهم آمده است. «لا یؤمن باللّه... لا یحضّ»
گرفتن و بستن و کشاندن و به دوزخ پرتاب کردن، بیانگر نهایت حقارت و ذلت دوزخیان است. «خذوه فغلّوه... صلّوه... فاسلکوه»
پیام ها
1- مقایسه میان عاقبت خوبان و بدان، شیوه اى قرآنى براى شناخت بهتر حقایق است. «اوتى کتابه بیمینه... اوتى کتابه بشماله»
2- در تربیت و هدایت، بشارت و هشدار در کنار هم لازم است. «اوتى کتابه بیمینه... اوتى کتابه بشماله»
3- آگاهى از آینده، گامى براى تصمیمگیرى صحیح امروز است. «فیقول یا لیتنى»
4- روزنه امید براى خلافکاران در آخرت بسته مىشود. تا قبل از دیدن نامه عمل امیدى داشت ولى بعد از آن فقط حسرت مىخورد. «یا لیتنى... یا لیتها»
5 - ثروت و قدرت، در قیامت کارآیى ندارد. «ما اغنى عنّى مالیه هلک عنّى سلطانیة»
6- ثروتاندوزى در دنیا، سبب حسرت در قیامت است. «ما اغنى عنّى مالیه»
7- کیفر دستهایى که در دنیا براى هرگونه فساد و ستم باز بود، غل و زنجیر قیامت است. «فغلّوه»
8 - انسانى که در قلبش نور معرفت خدا و در عملش، خدمت به مردم نباشد، بهتر که بسوزد. «لا یؤمن... و لا یحضّ»
9- توجه به گرسنگان، در کنار ایمان به خدا مطرح است. «لا یؤمن... و لایحضّ»
10- بر فرض که خود، توان کمک نداشته باشیم، باید دیگران را براى کمک به گرسنگان تشویق کنیم. «و لا یحضّ على طعام المسکین»
11- رسیدگى به فقرا شرط ندارد که فقیر، مؤمن باشد. «و لا یحضّ على طعام المسکین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است