- 1801
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 19 - 24 سوره حاقه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حاقه- آیه 19 - 24
فَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَآؤُمُ اقْرَءُواْ کِتَابِیَهْ
إِنِّى ظَنَنتُ أَنِّى مُلاَقٍ حِسَابِیَهْ
فَهُوَ فِى عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ
فِى جَنَّةٍ عَالِیَةٍ
قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ
کُلُواْ وَ اشْرَبُواْ هَنِیئاَ بِمَآ أَسْلَفْتُمْ فِى الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ
ترجمه
پس هر کس که نامه عملش به دست راستش داده شود، (شادى کنان) مى گوید: بیائید کتاب مرا بخوانید.
من مىدانستم که با حساب خودم رو به رو خواهم شد.
پس او در زندگى رضایت بخشى است.
در بهشتى برین.
که میوه هایش در دسترس است.
به خاطر اعمالى که در دوران گذشته انجام دادهاید، بخورید و بیاشامید و گوارایتان باد.
«هاؤم» اسمى است که معناى امر دارد، یعنى بیایید. «قُطوف»، جمع «قَطف»، میوه چیده شده یا آماده چیدن است.
«ظن» در امور دنیوى، باورى همراه با شک است ولى در امور اخروى به معناى اطمینان است. «اسلفتم» از «اسلاف»، تقدیم چیزى است که امید مى رود بهتر از آن برگردد.
هر انسانى در قیامت نامه و پروندهاى دارد و نامه خوبان به دست راستشان داده مى شود. شاید آنچه در سوره واقعه به نام اصحاب یمین مىخوانیم همین گروه باشند.
مراد از علوّ در «فى جنّة عالیة» ممکن است علوّ مقامى باشد نه مکانى.
در قیامت هم نعمت مادى است و هم روحى، راضى بودن انسان، نعمت روحى و بهشت برین نعمت مادى است.
«هنیئاً» از سوى خداوند، کامیابى را افزونتر و گواراتر مى کند. در قرآن چهار مرتبه کلمه «هینئاً» به کار رفته که سه بار آن براى نعمتهاى بهشتى است.
پیام ها
1- در قیامت، پرونده عمل هر کس را در اختیارش مى گذارند. «اوتى کتابه»
2- خداوند در قیامت، بر اساس پرونده مکتوب و مستند، مردم را محاکمه و کیفر و پاداش مىدهد. «اوتى کتابه»
3- نه یقین، بلکه حتّى ظنّ و گمان به وقوع قیامت، مىتواند انسان را کنترل کند. «انّى ظننت انّى ملاق حسابیه»
4- قیامت، دوره برداشتِ دانه هایى است که در دنیا کاشته شده باشد. «بما اسلفتم فى الایّام الخالیة»
5 - علاقه به کشف کمالات، امرى فطرى است وتا قیامت وجود دارد. «هاؤم اقرؤا کتابیه»
6- اگر ایمان به حساب و کتاب سبب تقوا و پرهیز از لذّتهاى حرام دنیوى و محرومیتهاى موقّت مىشود، در عوض زندگى در بهشت، کاملاً رضایت بخش خواهد بود. «فى عیشة راضیة فى جنّة عالیة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَآؤُمُ اقْرَءُواْ کِتَابِیَهْ
إِنِّى ظَنَنتُ أَنِّى مُلاَقٍ حِسَابِیَهْ
فَهُوَ فِى عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ
فِى جَنَّةٍ عَالِیَةٍ
قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ
کُلُواْ وَ اشْرَبُواْ هَنِیئاَ بِمَآ أَسْلَفْتُمْ فِى الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ
ترجمه
پس هر کس که نامه عملش به دست راستش داده شود، (شادى کنان) مى گوید: بیائید کتاب مرا بخوانید.
من مىدانستم که با حساب خودم رو به رو خواهم شد.
پس او در زندگى رضایت بخشى است.
در بهشتى برین.
که میوه هایش در دسترس است.
به خاطر اعمالى که در دوران گذشته انجام دادهاید، بخورید و بیاشامید و گوارایتان باد.
«هاؤم» اسمى است که معناى امر دارد، یعنى بیایید. «قُطوف»، جمع «قَطف»، میوه چیده شده یا آماده چیدن است.
«ظن» در امور دنیوى، باورى همراه با شک است ولى در امور اخروى به معناى اطمینان است. «اسلفتم» از «اسلاف»، تقدیم چیزى است که امید مى رود بهتر از آن برگردد.
هر انسانى در قیامت نامه و پروندهاى دارد و نامه خوبان به دست راستشان داده مى شود. شاید آنچه در سوره واقعه به نام اصحاب یمین مىخوانیم همین گروه باشند.
مراد از علوّ در «فى جنّة عالیة» ممکن است علوّ مقامى باشد نه مکانى.
در قیامت هم نعمت مادى است و هم روحى، راضى بودن انسان، نعمت روحى و بهشت برین نعمت مادى است.
«هنیئاً» از سوى خداوند، کامیابى را افزونتر و گواراتر مى کند. در قرآن چهار مرتبه کلمه «هینئاً» به کار رفته که سه بار آن براى نعمتهاى بهشتى است.
پیام ها
1- در قیامت، پرونده عمل هر کس را در اختیارش مى گذارند. «اوتى کتابه»
2- خداوند در قیامت، بر اساس پرونده مکتوب و مستند، مردم را محاکمه و کیفر و پاداش مىدهد. «اوتى کتابه»
3- نه یقین، بلکه حتّى ظنّ و گمان به وقوع قیامت، مىتواند انسان را کنترل کند. «انّى ظننت انّى ملاق حسابیه»
4- قیامت، دوره برداشتِ دانه هایى است که در دنیا کاشته شده باشد. «بما اسلفتم فى الایّام الخالیة»
5 - علاقه به کشف کمالات، امرى فطرى است وتا قیامت وجود دارد. «هاؤم اقرؤا کتابیه»
6- اگر ایمان به حساب و کتاب سبب تقوا و پرهیز از لذّتهاى حرام دنیوى و محرومیتهاى موقّت مىشود، در عوض زندگى در بهشت، کاملاً رضایت بخش خواهد بود. «فى عیشة راضیة فى جنّة عالیة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است